แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 6

ณเวลานี้ ที่หน้ากระท่อมมุงจาก อานอานมีเลือดเต็มหัวนอนอยู่บนพื้น และสลบไปแล้ว และในขณะนี้ก็ไม่รู้ว่าเล่อเล่อไปอยู่ที่ไหน

ไม่สนใจเรื่องอื่น ลั่วเสี่ยวปิงโยนกระบุงสะพายหลังบนหลังทิ้งและรีบไปตรวจดูอาการของอานอาน

คุณปู่เป็นแพทย์แผนจีน แม้ว่าในที่สุดนางไปเป็นเภสัชกร แต่ก็ฝึกความสามารถของคุณปู่ได้สักเจ็ดแปดส่วน แล้วจับชีพจรอะไรนั้นก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

หลังจากยืนยันว่าเลือดบนหัวของอานอานเป็นเพียงบาดแผลภายนอกแล้ว เขาเป็นลมเพราะความหิว ลั่วเสี่ยวปิงจึงค่อยสบายใจขึ้นหน่อย

ในเมื่ออานอานไม่ได้เป็นไร งั้นก็ถึงตานางคิดบัญชีบ้างแล้วสินะ

แอบป้อนน้ำแร่วิญญาณให้อานอานดื่มไปหยดหนึ่ง ลั่วเสี่ยวปิงลุกขึ้น มองดูชาวบ้านรอบข้างอย่างเย็นชา “ใครตีลูกชายข้า？”

เสียงของลั่วเสี่ยวปิงนั้นเย็นชามาก สายตาก็ดูน่ากลัว ทำให้ชาวบ้านแต่ล่ะคนที่มามองดูนั้นหวาดกลัวกันไปหมด

อีนังหนูตระกูลลั่วนี้ น่ากลัวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน？

ชาวบ้านไม่กล้าสบตากับลั่วเสี่ยวปิง แต่กลับหันมองไปยังผู้หญิงที่ดูผอมบางและใจร้ายที่อยู่ข้างๆโดยไม่ได้ตั้งใจ

ลั่วเสี่ยวปิงมองตามสายตาของทุกคน และในหัวสมองก็มีข้อมูลของผู้หญิงคนนี้ผุดขึ้นมาทันที

แม่หม้ายหลี่ในหมู่บ้าน เป็นคนที่จัดจ้าน

และตอนมองเห็นแม่หม้ายหลี่ ในใจนางก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก ลั่วเสี่ยวปิงรู้ว่านี่คืออารมณ์ที่เจ้าของร่างเดิมทิ้งเอาไว้

เพียงเพราะว่าแม่หม้ายหลี่คนนี้เป็นแม่ของอดีตคู่หมั้นของนาง——ที่เป็นซิ่วฉายคนแรกในหมู่บ้าน

และเหตุผลที่เจ้าของร่างเดิมกลัวนางนั้น ก็เพราะว่าถูกแม่หม้ายหลี่คนนี้รังแกมามาก

แต่เหยียนขวนได้แต่งงานไปเมื่อสองปีที่แล้ว แม้ว่าภรรยาของเหยียนขวนจะตายทั้งกลม แต่เจ้าของร่างเดิมกับเหยียนขวนก็ไม่มีการติดต่ออะไรกันอีกเลย แม่หม้ายหลี่จะเป็นคนที่ตีอานอานหรือไม่นะ？

ลั่วเสี่ยวปิงใช้สายตาสังเกตแม่หม้ายหลี่ขณะครุ่นคิด