แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 628

"ไม่......"

เว่ยเจ๋อฉีส่ายหน้า

คนบ้านเดียวกันแถมยังเป็นพี่สาว ไม่มีอะไรพูดไม่ได้หรอก

แต่ถ้าจะให้พูดมันเก้อเขินจริงๆ

ซ่งฉงปิงเห็นเว่ยเจ๋อฉีเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ได้เร่ง เพียงรออยู่อย่างเงียบๆ

ตอนที่เขาอยากพูด ก็จะพูดตามธรรมชาติ

อย่างที่คิด เหมือนทำใจไว้ก่อน ในที่สุดเว่ยเจ๋อฉีถึงตัดสินใจที่จะพูด

"เขา......เขาชอบข้า"

ซ่งฉงปิง"......"

เงยหน้ามองไปทางเว่ยเจ๋อฉี ถามอย่างไม่แน่ใจ"เจ้าว่าใครชอบเจ้า?"

จีเหวินจุน?มู่ต้าฮ่าว?

อย่าให้เป็นคนข้างหลังนะ

แต่เห็นได้ชัดว่า การอธิษฐานของซ่งฉงปิงจะต้องสิ้นหวัง

"มู่ต้าฮ่าว"

ตอนที่พูดชื่อนี้ สีหน้าของเว่ยเจ๋อฉีทั้งเก้อเขินทั้งรังเกียจ

จะอธิบายสีหน้าของเขายังไงดีล่ะ?

ให้ความรู้สึกเหมือนออกจากบ้านแล้วได้เหยียบขี้หมา

ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด เห็นลักษณะเช่นนี้ของเว่ยเจ๋อฉี ซ่งฉงปิงก็ไม่ได้ที่จะขำ

แต่ยังไงก็เป็นน้องชายของตน ซ่งฉงปิงมีความเมตตาอยู่ ในที่สุดก็ไม่ได้ขำออกมา

และในเวลานี้ เว่ยเจ๋อฉีก็ได้เล่าความเป็นมาของเรื่อง

ที่แท้แล้ว หลังจากที่รู้ฮ่องเต้จับคู่ให้จีเหวินจุน เว่ยเจ๋อฉีก็ไปตรวจสอบมู่ต้าฮ่าวในเวลาแรก

เขาไม่ได้ให้คนที่บ้านรู้ ดังนั้นเลยไม่ได้ใช้คนที่บ้านไปตรวจ ไปตรวจเองโดยตรง

แล้วตรวจเองก็ตรวจได้อย่างไรล่ะ?

นอกจากตามหลัง ก็มีแต่บังเอิญไปพบกัน

จากนั้นมีครั้งหนึ่ง สองคนได้เจอกันในร้านหนังสือ เว่ยเจ๋อฉียังไม่ได้ทำอะไร มู่ต้าฮ่าวก็ขึ้นไปทักทายโดยตรง

ทั้งสองคนล้วนเคยได้เรียนหนังสือ ถึงแม้เว่ยเจ๋อฉีไม่ชอบเรียนหนังสือ เป็นคนครึ่งๆกลางๆ แต่ภายใต้การกล่อมเกลาของคนที่บ้าน ความรู้ของเขาไม่แย่แน่นอน

ไปๆมาๆสองคนก็กลายเป็นเพื่อนสนิท

ในระหว่างนี้เว่ยเจ๋อฉีตรวจสอบอะไรไม่ได้ทั้งนั้น

เพราะดูจากภายนอกมู่ต้าฮ่าวดีจริงๆ

จนกว่าครั้งหนึ่งที่ได้ดื่มเหล้ากัน แล้วมู่ต้าฮ่าวเผลอดื่มเยอะไปหน่อย จากนั้นก็เมาจนพูดความจริงออกมาทุกอย่าง บอกรักกับเว่ยเจ๋อฉีโดยตรง

เว่ยเจ๋อฉีที่เมาอยู่เล็กน้อยตื่นขึ้นมาทันที และรู้สึกขยะแขยงจนไม่ได้ออกจากบ้านหลายวัน

ไปตรวจสอบศัตรูความรัก เพื่อจะหาจุดอ่อนของศัตรูความรัก แต่กลับถูกศัตรูความรักหลงรัก ว่าแต่เว่ยเจ๋อฉีก็......น่าสงสารจริงๆ

ซ่งฉงปิงก้มลงเล็กน้อย กลัวรอยยิ้มที่อดกลั้นไม่ไหวของตัวเองจะถูกเว่ยเจ๋อฉีพบเห็น

แต่อยากขำจริงๆเลย

ต้องยอมรับว่า ความอดทนของซ่งฉงปิงถือว่าใช้ได้อยู่

ในที่สุด เพื่อรักษาใบหน้าของเว่ยเจ๋อฉี นางก็กลั้นไว้ไม่ได้ขำ

หลังจากระงับความอยากขำแล้ว ซ่งฉงปิงก็เริ่มครุ่นคิดอย่างใจเย็น

ว่าแต่ สาเหตุที่ช่วงนี้เว่ยเจ๋อฉีไม่ได้ไปหาจีเหวินจุน เป็นเพราะว่าอยู่กับมู่ต้าฮ่าวตลอด

อืม ก็ถือว่าเป็นการแก้ไขปัญหา แต่......ทำไมน้องชายของตัวเองคนนี้โง่ขนาดนี้เนี่ย?

ถึงแม้รู้อยู่แก่ใจ แต่คำตอบที่ซ่งฉงปิงอยากฟังก็จะฟังให้ได้ ดังนั้นซ่งฉงปิงมองเว่ยเจ๋อฉีด้วยสีหน้าที่จริงจัง"เจ้าทำเพื่อนางมากมายขนาดนั้น......"ยังเสียสละเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายอีก

ซ่งฉงปิงหยุดพูดเล็กน้อย แล้วจึงพูดต่อ"ชอบนางใช่ไหม?"

ใบหน้าของเว่ยเจ๋อฉีแดงก่ำขึ้นมาเลย

แดงมาก!

นี่ ถึงแม้ตอนนี้คนที่บ้านล้วนรู้แล้ว แต่อยู่ต่อหน้าพี่สาว รู้สึกเขินอายจริงๆเลย

แต่ถึงแม้จะเขินอาย เว่ยเจ๋อฉีในฐานะที่เชื่อฟังพี่สาวทุกอย่าง ก็ได้ยอมรับ

ยอมรับแล้ว งั้นเรื่องก็จัดการง่ายเลย

ซ่งฉงปิงมองเว่ยเจ๋อฉี"เมื่อกี้เจ้าเตรียมจะไปทำอะไร?หาเหวินจุนหรือ?"

เว่ยเจ๋อฉีพยักหน้ายอมรับ