แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 762

แม้ว่าใช้สามคูเมืองแลกเปลี่ยนเป็นเหมืองแร่เหล็ก แต่ที่ราบใกล้เหมืองแร่เหล็กก็รวมอยู่ในเหมืองแร่ด้วย

และที่ราบผืนนั้นถูกรายล้อมไปด้วยภูเขาใกล้เคียง เหมือนแอ่งกระทะ

หากดูแผนที่ภูมิประเทศนี้ บางทีซ่งฉงปิงอาจจะไม่พบอะไรเลย เพราะมันดูเหมือนภูมิประเทศที่เป็นแอ่งกระทะธรรมดา ไม่มีอะไรโดดเด่น

จะมีเพียงอย่างเดียวคือพื้นที่แอ่งกระทะนี้ ใกล้กับคูเมืองที่ต้าชิ่งได้มา และได้นำความสะดวกสบายอย่างมากมาสู่ต้าชิ่ง

แต่เมื่อฉีเทียนเห้าตกลงที่จะใช้คูเมืองแลกเปลี่ยนกับเหมืองแร่เหล็ก เขาก็ได้ทำการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว

แน่นอนว่าเป่ยอันไม่ได้ส่งมอบเหมืองแร่เหล็กให้ต้าชิ่งอย่างง่ายดายเช่นนั้น แล้วคูเมืองทั้งสามนั้นก็เคยถูกขุดหมดแล้ว

แม้ว่าจะไม่ได้ขุดจนหมด แต่ปริมาณแร่เหล็กของเหมืองทั้งสามนั้น อย่างมากที่สุดก็มีปริมาณเพียงแค่ครึ่งเหมืองเท่านั้น

จำนวนดังกล่าวถึงแม้ว่าจะมีปริมาณมากสำหรับต้าชิ่ง แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะใช้แลกเปลี่ยนกับทั้งสามคูเมือง

และฉีเทียนเห้าในฐานะอ๋องเซ่อเจิ้ง สามารถทำการแลกเปลี่ยนแทนฮ่องเต้ได้ และแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ทำอะไรเลย

ไม่ต้องพูดถึงเหตุผลเดิมว่าทำไมฉีเทียนเห้าถึงตกลงที่จะแลกเปลี่ยน มีบางอย่างบันทึกอยู่ในข้อมูลการตรวจสอบ

ว่ากันว่าประชาชนในท้องถิ่นของเป่ยอันเชื่อว่าบริเวณที่ราบมักจะมีคราบน้ำมันไหลซึมอยู่เป็นครั้งคราว ประชาชนของเป่ยอันมองว่าไม่เป็นมงคล และคิดว่าน้ำมันนั้นเป็นน้ำมันจากศพ เนื่องจากบริเวณใกล้เคียงมีศพฝังอยู่จำนวนมาก ดังนั้นบริเวณโดยรอบจึงมีประชาชนอยู่น้อย

มีคำกล่าวเกี่ยวกับลางร้ายที่ว่าเมืองริมน้ำ ตาน้ำในดินมักมีฟองอากาศ ปรากฏการณ์นี้เกี่ยวข้องกับน้ำมันจากศพ ในสายตาของประชาชนในท้องถิ่น นี่เป็นลางร้าย เป็นความโกรธของผีสางเทวดา

ผีสางเทวดาโกรธ ด้วยเหตุนี้จึงมักมีฟองอากาศอยู่ในน้ำ

ซ่งฉงปิงรู้สึกว่าเป่ยอันได้จัดสรรสถานที่นี้ไว้ให้ต้าชิ่ง อันที่จริงแล้วก็มีสาเหตุว่าทำไมบางสถานที่ถึงไม่เป็นมงคล

ในฐานะคนยุคปัจจุบัน แม้ว่าซ่งฉงปิงจะเคยเจอกับเรื่องเช่นนี้มาก่อน แต่ซ่งฉงปิงก็ยังไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีสางเทวดา

ซ่งฉงปิงได้รวบรวมความรู้จากในยุคปัจจุบัน และทำคาดเดาอย่างกล้าหาญ: บริเวณโดยรอบเหมืองเหล็กมีน้ำมันดิบ

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน หากไม่มีการสำรวจเทคโนโลยีขั้นสูง การสังเกตว่ามีน้ำมันหรือไม่ ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับความรู้สึกและโชคชะตา

โดยทั่วไปมีสองวิธีในการคาดการณ์ด้วยตาเปล่า: การสังเกตน้ำมันและก๊าซบนพื้นผิวโลก

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงน้ำมันและก๊าซ เข้าใจได้ง่ายที่สุดคือตาน้ำผุด

แน่นอนว่ามีอากาศออกมาอยู่ในบางแห่ง และเมื่อจุดไฟจะอยู่ได้นาน ในยุคปัจจุบัน นางเคยเห็นปรากฏการณ์เช่นนี้ในหมู่บ้านหนึ่งในข่าว

แม้ว่าด้วยวิธีการทางเทคนิคในปัจจุบัน จะขุดน้ำมันทำได้ยาก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธี

สามารถอาศัยแรงดันธรรมชาติและการใช้เครื่องสูบน้ำแบบเก่าได้ กล่าวคือปริมาณการขุดมีน้อยมาก อย่างมากที่สุดก็สามารถขุดได้เพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

แต่มีก็ดีกว่าไม่มีเลย

น้ำมันดิบในยุคนี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์

เมื่อขุดแล้ว นางจะสามารถใช้น้ำมันดิบให้เกิดประโยชน์มากขึ้น

ยกตัวอย่างเช่น การให้แสงสว่าง เชื้อเพลิง ยาพยาธิเพื่อรักษาโรค อาวุธยุทโธปกรณ์ นำมาทำน้ำหมึก เป็นต้น ประโยชน์ที่ได้รับไม่น้อยไปกว่าเหมืองแร่ครึ่งหนึ่งเลย

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซ่งฉงปิงก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

ซ่งฉงปิงระงับความตื่นเต้นในใจ และมองไปที่ซ่งหยุนดา “ท่านพ่อ ข้ามีความคิดหนึ่ง......”

ซ่งฉงปิงอธิบายกับซ่งหยุนดาอีกรอบ เกี่ยวกับการคาดเดาเรื่องน้ำมันดิบของตนเอง และจะขุดสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร

ทันทีที่ได้ยินซ่งหยุนดาก็เริ่มสนใจ และส่งคนของกระทรวงโยธาธิการไปให้ซ่งฉงปิงในทันที โดยให้ซ่งฉงปิงก็มอบหมายว่าต้องทำอะไรบ้าง

ซ่งฉงปิงยุ่งอยู่หลายวันติดต่อกัน

เนื่องจากยังไม่แน่ใจว่าที่นั่นมีน้ำมันดิบจริงๆ ดังนั้นซ่งฉงปิงจึงต้องการมอบงานบางอย่างให้กับคนของกระทรวงโยธาธิการ นางจะได้ไม่ต้องกังวล

หลังจากยืนยันได้ว่าเป็นน้ำมันดิบ แล้วค่อยทำขั้นตอนต่อไป

วันนี้ซ่งฉงปิงได้รับข่าว: ฉีเทียนเห้าจะกลับมาแล้ว

เมื่อคิดว่าไม่ได้เจอกันนาน ซ่งฉงปิงก็รู้สึกตื่นเต้น