แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1005

บทที่ 1005 ถูกเรียกชื่อ

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้าขึ้นจากสมุดโน้ตทันที

อืม ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งเรื่องที่ตัวเองทำจะมาอยู่ในตัวอย่างเนื้อหาการบรรยายของศาสตราจารย์หลี่ได้…

รู้สึกแปลกพิลึกดี

“รู้สิครับ/คะ! ตอนนั้นเรื่องนี้เป็นประเด็นร้อนถึงขนาดนั้นเลย! น่าจะไม่มีใครไม่รู้แล้วมั้ง”

“หานเซี่ยนอวี่โดนใส่ร้ายเกินไปแล้ว! โชคดีที่สุดท้ายความจริงทุกอย่างก็เปิดเผย!”

พวกนักศึกษาที่อยู่ด้านล่างต่างพากันพูดขึ้นมา

ศาสตราจารย์หลี่พยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นมาวิเคราะห์กรณีนี้กันหน่อยไหมครับ?”

ผู้หญิงที่ชื่ออวี๋ย่าเมื่อครู่นี้มีท่าทางกระตือรือร้น เหมือนอยากจะยกมือ

เห็นแต่ศาสตราจารย์หลี่ที่อยู่บนเวทีเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นสายตามองตรงมาทางเยี่ยหวันหวั่น เห็นได้ชัดว่าเขาสังเกตเห็นเธอแล้ว

ในงานเลี้ยงวันเกิดตอนนั้น หลี่เยวี่ยชื่นชมเธอมาก เพื่อแย่งตัวเธอกับโจวชิงกังผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเมืองหลวง พวกเขาทั้งสองยังยื่นมือเข้ามาแทรกด้วย

หลี่เยวี่ยเห็นเยี่ยหวันหวั่นมาฟังการบรรยายของตัวเองย่อมต้องดีใจมาก จึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ “ฮ่าๆ เหมือนผมจะเห็นนักศึกษาเยี่ยหวันหวั่นที่เข้ามาด้วยคะแนนอันดับหนึ่งในรุ่นนี้ของมหาวิทยาลัยแล้ว!”

อะไรนะ? เยี่ยหวันหวั่น!

พอได้ยินชื่อนี้ นักศึกษาทุกคนที่อยู่ในห้องโถงต่างทำหน้าตื่นเต้นและตกใจ

เยี่ยหวันหวั่นคือคนที่สอบได้คะแนนวิชาศิลปศาสตร์สูงที่สุดในรุ่นของพวกเขา มหาวิทยาลัยนิเทศน์เมืองหลวงกับมหาวิทยาลัยเมืองหลวงแย่งตัวเธอกันให้วุ่น สุดท้ายเยี่ยหวันหวั่นก็เลือกมหาวิทยาลัยนิเทศน์เมืองหลวงของพวกเขา เรื่องนี้รู้กันทั่วทั้งมหาวิทยาลัย

แต่น่าเสียดาย ต่อมาพอเยี่ยหวันหวั่นสอบเข้าที่นี่แล้วก็เป็นมังกรเห็นหัวไม่เห็นหาง นอกจากจะปรากฏตัวในการสอบและวิชาที่สำคัญบางวิชา ก็แทบจะไม่มีใครเห็นเธอเลย

ทุกคนรู้แค่ว่าหลังจากที่เธอสอบเข้ามา ทุกครั้งก็ยังคงชิงทุนการศึกษาอันดับหนึ่งได้เสมอ แล้วยังยื่นเรื่องขอจบการศึกษาก่อนเวลาด้วย

“ให้ตายเถอะ เด็กเทพในตำนานคนนั้นมาด้วยเหรอ?” ผู้ชายที่พยายามจีบเยี่ยหวันหวั่นเมื่อครู่ค่อนข้างตื่นเต้น แต่เพราะแฟนสาวนั่งอยู่ด้วยด้านข้าง จึงไม่กล้าแสดงออกชัดเจนเกิน

“ได้ยินว่านางเก่งมาก ขนาดไม่มาเข้าเรียนก็ยังได้ที่หนึ่งทุกวิชาเลย!”

“ใครกันแน่เนี่ย?”

ในห้องโถงใหญ่ ทุกคนพลันหันไปมองหลี่เยวี่ยด้วยความอยากรู้อยากเห็นเป็นตาเดียว

เยี่ยหวันหวั่นได้ยินศาสตราจารย์หลี่เรียกชื่อตัวเอง ก็รีบลุกขึ้นจากที่นั่ง

โธ่ เธอเดาไว้แล้วว่าตัวเองจะต้องโดนศาสตราจารย์หลี่เรียกชื่อแน่นอน โชคดีที่วันนี้เธอมาฟังการบรรยายด้วย

ชายคนนั้นรู้สึกได้ว่าข้างกายตัวเองจู่ๆ ก็มีคนลุกขึ้นยืน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นสาวสวยที่ตัวเองเพิ่งพยายามจีบเมื่อครู่นี้ สีหน้าเขาค้างเติ่งไปทันที

เธอ…เธอคือ…

ผู้หญิงที่กำลังคล้องแขนหนุ่มคนนั้นอย่างหวงแหนตลอดเวลาก็อึ้งไปด้วยเหมือนกัน

ผู้หญิงคนนี้ลุกทำไม?

“ค่ะ ศาสตราจารย์หลี่!” เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้นแล้วเอ่ยทักทาย

ศาสตราจารย์หลี่พยักหน้าหลายครั้ง “ไม่เลวๆ นักศึกษาเยี่ยหวันหวั่น ถ้างั้นก็ให้เธอวิเคราะห์เรื่องนี้หน่อยแล้วกัน!”

เมื่อได้ยินศาสตราจารย์หลี่พูดอย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดโดยพลัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ผะ…ผู้หญิงคนนี้ก็คือเยี่ยหวันหวั่นอย่างนั้นเหรอ!

วินาทีนี้ ในห้องโถงอเนกประสงค์เต็มไปด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์

“เวรเอ๊ย! ผู้หญิงสวยๆ ที่เดินเข้ามาเมื่อกี้เป็นเยี่ยหวันหวั่นเด็กเทพในตำนานของมหา’ลัยเราเองเหรอ!”

“เยี่ยหวันหวั่นสวยขนาดนี้เชียวเหรอ ไม่สมเหตุสมผลเลย…”

ตัวอย่างนี้ก็เป็นฝีมือของเยี่ยหวันหวั่นทั้งหมด เกรงว่าคงไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเธอแล้ว

หลังจากลุกขึ้นยืน เยี่ยหวันหวั่นวิเคราะห์กรณีศึกษานี้ตั้งแต่ต้นจนจบอย่างละเอียดครบถ้วน

ตอนแรกทุกคนยังสงสัยว่านี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันหรือไม่ แต่พอได้ยินคำตอบที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นตัวอย่างให้ดูของฝ่ายนั้น ทุกคนก็ไร้ข้อกังขาทันที…

————————————————————————————-

บทที่ 1006 เหลือทางรอดไว้บ้าง