แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1055

บทที่ 1055 แกร่งเกินไปแล้ว

“งั้น สหพันธ์วิทยายุทธ์ก็เป็นเวอร์ชันที่สูงกว่าสมาคมผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ทั่วไป รวบรวมยอดฝีมือระดับท็อปในโลกลับพวกนั้น?” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยถาม

มู่สุยเฟิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณเข้าใจแบบนั้นก็ไม่ผิด”

“คุณมู่ คุณเป็นคนของสหพันธ์วิทยายุทธ์เหรอคะ” เยี่ยหวันหวั่นถามโดยไม่รู้ตัว

ไม่งั้นคุณมู่จะรู้เรื่องที่คนธรรมดาไม่รู้เลยพวกนี้ดีได้ยังไง

มู่สุยเฟิงถอนหายใจเอ่ย “สหพันธ์วิทยายุทธ์มีหลายสาขาทั่วโลก หลายปีก่อนฉันเคยรับผิดชอบสหพันธ์วิทยายุทธ์สาขาที่ฮ่องกง ต่อมาสาขาแยกตัว ฉันเลยออกมา”

“อย่างนี้นี่เอง…” สายตาที่เยี่ยหวันหวั่นมองมู่สุยเฟิงเหมือนแฝงความโศกเศร้า เธออดถามไม่ได้ “ทำไมถึงแยกตัวล่ะคะ เป็นเพราะว่า…เกิดเรื่องเหรอ”

มู่สุยเฟิงรำพึงตอบ “เรื่องนี้ ตอนนั้นเรื่องเกิดขึ้นกะทันหันมาก สำนักงานใหญ่ไม่แพร่งพรายข่าวใดๆ ออกมา ฉันเป็นแค่ผู้จัดการสาขา เลยไม่รู้เหตุการณ์ละเอียดนัก ก็รู้มาไม่มากเหมือนกัน หลังจากไป ฉันก็เริ่มทำธุรกิจแล้ว”

เยี่ยหวันหวั่นส่ายหน้า “อย่างนี้…”

มู่สุยเฟิงได้สติจากการรำลึกความหลัง เอ่ยขอโทษว่า “ขอโทษทีคุณหนูเยี่ย ไม่ทันระวังเลยเราเรื่องส่วนตัวให้คุณฟังเยอะขนาดนี้”

เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่หรอกค่ะ ฉันสนใจเรื่องพวกนี้มาก! ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีสถานที่อย่างนี้ด้วย!”

ยอดฝีมือเดินเกลื่อนอะไรนั่น แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วจริงๆ …

มู่สุยเฟิงจับจ้องเยี่ยหวันหวั่นอยู่เนิ่นนาน เห็นหญิงสาวมีท่าทีไร้เดียงสา สุดท้ายเขาก็ล้มเลิกความคิดในหัว…

มู่สุยเฟิงเอ่ย “ถ้าคนหนูเยี่ยสนใจละก็ ไว้ครั้งหน้ามีเวลามาทานข้าวด้วยกัน ค่อยๆ พูดคุย มีเรื่องไหนอยากรู้ ผมตอบให้คุณได้”

เยี่ยหวันหวั่นตอบ “ตกลงค่ะ! ขอบคุณคุณมู่มากๆ นะคะ!”

มู่สุยเฟิงเอ่ย “คุณหนูเยี่ยเกรงใจไปแล้ว!”

…

หลังอำลากับมู่สุยเฟิงแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็พาบอดี้การ์ดห้าคนกลับคฤหาสน์กุหลาบ

เพราะเวลานี้ซือเยี่ยหานยังไม่กลับมา เยี่ยหวันหวั่นจึงขึ้นชั้นบนไปหาถังถังก่อน

ที่ชั้นล่าง บอดี้การ์ดห้าคนกำลังรอซือเยี่ยหานกับสวี่อี้กลับมาเพื่อรายงานภารกิจ

หลังเยี่ยหวันหวั่นจากไป ทั้งห้าคนก็คุยกันอย่างตื่นเต้นไม่หาย

“ตัดสินคนที่หน้าตาไม่ได้จริงๆ ด้วย คุณหนูเยี่ยแกร่งเกินไปแล้วจริงๆ!”

“ผู้หญิงคนเดียวกลับเก่งขนาดนั้นได้ ชักคิดแล้วว่าตัวเองไม่ได้เรื่อง!”

“ความจริงเมื่อก่อนฉันเคยได้ยินพวกบอดี้การ์ดลับพูดถึงคุณหนูเยี่ยมาก่อน พูดว่าคุณหนูเยี่ยเคยสอนหัวหน้าสืออีกับรองหัวหน้าเฟิง เป็นอาจารย์ของพวกเขา ตอนนั้นฉันไม่เชื่อสักนิด! คิดว่านี่ไม่เหลวไหลไปเหรอ! ที่แท้เรื่องพวกนี้ก็เป็นความจริง!”

“พวกนายว่า คุณหนูเยี่ยกับคุณหนูฉิน ใครเก่งกว่ากัน?”

…

ทั้งห้าคนกำลังสนทนากันอย่างตื่นเต้น จึงไม่สังเกตเห็นว่าที่ด้านหลังซือเยี่ยหานกับสวี่อี้กลับมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

สวี่อี้ได้ยินบทสนทนาของคนพวกนี้ ก็รู้สึกไม่ชอบมาพากลนิดหน่อย

บอดี้การ์ดพวกนี้บอกว่า ‘คุณหนูเยี่ยเแกร่งเกินไปแล้ว’ มันหมายความว่ายังไง

คุณหนูหวันหวั่นคงไม่ได้ลงมือหรอกนะ?

เขาจำได้ว่าคุณชายห้ามคุณหนูหวันหวั่นลงมือต่อสู้นี่นา…

สวี่อี้ยังไม่ทันคิดมากมาย ก็ได้ยินบอดี้การ์ดหนึ่งในนั้นเอ่ยอย่างเปี่ยมอารมณ์ “เชี่ย! ยังต้องพูดอีกเหรอ แม้แต่ยามาโมโตะเจ้าขยะนั่นยังถูกคุณหนูหวันหวั่นพวกเราทรมานเลยนะ!”

สวี่อี้หน้าเปลี่ยนสี ตอนที่คิดจะห้าม ก็ไม่ทันเสียแล้ว…

บอดี้การ์ดคนหนึ่งเอ่ยอย่างเคร่งเครียด “แล้วก็ยังซุนเสวี่ยเจินคนนั้นอีก ถึงกับกล้ายั่วยุคุณหนูเยี่ยของพวกเรา ผลยังกลายเป็นว่าถูกคุณหนูพวกเราสั่งสอนเลยไม่ใช่เหรอ!”