แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1421

บทที่ 1421 มารับคู่หมั้น

“ใครหน้าไหนมาอวดดีที่นี่!”

ทันใดนั้น ชายผมแดงเดินออกมาจากในคฤหาสน์

“ไม่เกี่ยวกับนาย”

คูกู่เองก็รีบก้าวออกมา

“อยากตายรึไง!” ในพริบตาเดียว ชายผมแดงที่ชื่อเจียงเหยียนรีบก้าวเท้าไปทางคูกู่ทันที

“บึ้ม!”

เสียงระเบิดดังสนั่น ฝ่ามือของคูกู่กับชายผมแดงปะทะกัน ร่างกายของทั้งสองเซถอยไปข้างหลังหลายก้าว

คูกู่กับชายผมแดงจ้องหน้ากัน นัยน์ตาของทั้งสองมีแววประหลาดใจพาดผ่าน

“คูกู่ ถอยไป” จี้ซิวหร่านมองคูกู่แล้วเอ่ยเสียงเบา

“ครับ…” คูกู่รับคำ จากนั้นก็ถอยหลัง

“เจียงเหยียน” ขณะเดียวกัน นายแห่งอาชูร่าที่ยืนอยู่ข้างเยี่ยหวันหวั่นก็เอ่ยเสียงเรียบ

เจียงเหยียนพยักหน้า จากนั้นก็ถอยไปยืนด้านหนึ่ง

ใบหน้าของจี้ซิวหร่านยังคงเปื้อนยิ้มจางๆ ที่ดูเหมือนไม่มีพิษภัยเสมอ เขาหันไปมองเยี่ยหวันหวั่นเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปมองชายหนุ่มที่ยืนข้างกายเธอ “ดูท่าคุณคงเป็นนายแห่งอาชูร่าที่โด่งดังไปทั่วรัฐอิสระ”

“จี้ซิวหร่าน…” สายตาของชายหนุ่มเองก็จับจ้องไปที่จี้ซิวหร่านเช่นกัน

คล้ายว่าฝนกำลังจะตก ท้องฟ้าเหนือศีรษะเต็มไปด้วยเมฆครึ้ม สายลมหนาวม้วนพัดกรวดทราย บรรยากาศรอบตัวพลันเย็นเฉียบในพริบตา เยี่ยหวันหวั่นตัวสั่นยกมือลูบแขนโดยจิตใต้สำนึก

“หึ…” จี้ซิวหร่านยิ้มเล็กน้อย “ไม่นึกเลยว่านายแห่งอาชูร่าจะรู้จักชื่อของคนต่ำต้อยอย่างผมด้วย รู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ”

ใบหน้าดุจเทพบุตรตกสวรรค์ของชายหนุ่มยังคงเหมือนน้ำแข็งพันปีที่ไม่มีวันละลาย นัยน์ตาดำขลับไร้ซึ่งแววอ่อนโยน “จี้หวงมาวันนี้ ไม่ทราบมีคำชี้แนะใด”

จี้ซิวหร่านได้ยินก็หันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหนึ่ง ก่อนจะแย้มยิ้มแล้วกล่าวว่า “ชี้แนะนั้นไม่กล้า ก็แค่…ผ่านทางมารับคู่หมั้นผมเท่านั้น”

เยี่ยหวันหวั่นตะลึงตาค้าง

ไม่รู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นคิดไปเองรึเปล่า วินาทีที่จี้หวงพูดจบ ใบหน้าที่เย็นชาเหมือนน้ำแข็งของชายหนุ่ม…ราวกับมีรอยร้าวปรากฏขึ้นมาชั่วพริบ

ในขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังสงสัยว่าตัวเองตาฝาดไปรึเปล่านั้น อยู่ๆ เธอก็ปิ๊งไอเดียหนึ่งขึ้นมา

นี่มันโอกาสดีเลยนี่!

จู่ๆ จี้หวงก็มาที่นี่ ไม่แน่ว่าเธออาจใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ได้…

ตาบ้าซือเยี่ยหานเป็นคนขี้หึงจนน่ากลัว น้ำส้มสายชูที่เขาเคยกินเยอะจนท่วมรัฐอิสระได้เลย เธอไม่เชื่อว่าถ้าเธอสวมหมวกเขียวให้เขาต่อหน้าต่อตา เขาจะนิ่งเฉยอยู่ได้

ดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นจึงรีบเดินสับเท้าไปหาจี้ซิวหร่าน จากนั้นก็คล้องแขนเขาอย่างสนิทสนม “ใช่แล้วๆ เขาเป็นคู่หมั้นฉันเอง เขามารับฉัน!”

จี้ซิวหร่านเห็นหญิงสาวเป็นฝ่ายตีสนิทก่อนอย่างหาได้ยาก เหลือบมองแขนข้างที่โดนเธอคล้องแวบหนึ่งคล้ายไม่ได้ตั้งใจ

เยี่ยหวันหวั่นพูดพลางหันไปสังเกตปฏิกิริยาของนายแห่งอาชูร่าเงียบๆ

ชายหนุ่มตรงหน้าร่างกายสูงใหญ่ ยืนสง่าอยู่เบื้องหน้าประตูคฤหาสน์ที่ทำจากเหล็กสลักลายดอกไม้สวยงาม หลุบตามองต่ำ บวกกับท้องฟ้ามืดครึ้ม ทำให้สังเกตสีหน้าได้ยาก

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าใด ในตอนที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังลุ้นระทึกอยู่นั้น จู่ๆ ชายหนุ่มก็ช้อนตาขึ้น คิ้วคมกระดกขึ้นข้างบนอย่างเจ้าเล่ห์ มุมปากหยักขึ้นกลายเป็นรอยยิ้มอันตราย…

เขาหันไปมองเยี่ยหวันหวั่นก่อน จากนั้นก็หันไปมองจี้ซิวหร่าน แล้วเอ่ยเสียงเนิบว่า “งั้นเหรอ? งั้นจี้หวงรู้รึเปล่า…ว่าคู่หมั้นของคุณ…ทิ้งเบอร์โทรฯ ส่วนตัวให้ผู้ชายแปลกหน้า แถมยัง…”

เวร!

เยี่ยหวันหวั่นเบิกตากว้าง ในหัวเหมือนมีตัวเงินตัวทองนับหมื่นตัววิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว