ก็ไม่แปลก พี่เก้าของเขาเห็นเมียรักขึ้นรถชายอื่นไปต่อหน้าต่อตาขนาดนี้…
“พี่เก้า ทำไมพี่ไม่แมนๆ ยอมรับว่าตัวเองคือซือเยี่ยหานไปซะเลยล่ะ…” หลินเชวียทนดูไม่ไหว เขาหันไปพึมพำเบาๆ กับซือเยี่ยหาน
ซือเยี่ยหานเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วบอกว่า “ถ้ายอมรับ เธอก็จะไม่ไปจากรัฐอิสระ”
เยี่ยหวันหวั่นอยู่รัฐอิสระต่อไปก็มีแต่อันตราย โดยเฉพาะเมื่อกี้ เขามั่นใจแล้วว่าหวันหวั่นยังจำอะไรไม่ได้ ในสถานการณ์อย่างนี้ เธอจะยิ่งตกอยู่ในอันตราย
“พี่เก้า…งั้นเมื่อกี้ที่พี่บอกเรื่องซือเยี่ยหานในตระกูลซือ…หมายความว่าไงล่ะ?” หลินเชวียไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยอมเผยตัวตนของตัวเอง
“ที่ฉันบอกเธอเรื่องตระกูลซือ ก็เพื่อไม่ให้เธอสงสัยฉันต่อ” ซือเยี่ยหานบอก
อีกอย่างการที่เธอจะสืบเจอตัวตนนี้ของเขาก็เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น ไม่แน่ว่าเธออาจรู้เรื่องของเขาในตระกูลซือนานแล้วด้วยซ้ำ
การที่เขาบอกเยี่ยหวันหวั่นว่าคนที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนเขาในตระกูลซือชื่อซือเยี่ยหาน เยี่ยหวันหวั่นต้องคิดว่าซือเยี่ยหานในตระกูลซือคือเขาแน่นอน
อีกอย่าง ซือเยี่ยหานในตระกูลซือก็มีตัวตนอยู่จริงๆ ถึงเยี่ยหวันหวั่นจะสืบจริงก็ไม่มีปัญหา
หลินเชวียพูดอย่างครุ่นคิด “จุดประสงค์ของพี่เก้าก็คือ…ทำให้เยี่ยหวันหวั่นคิดว่าซือเยี่ยหานที่อยู่ในตระกูลซือคือพี่…
พอถึงตอนนั้น ขอแค่พี่เก้ากลับไปที่ตระกูลซือ แจ้งข่าวให้รู้ว่าหากมีคนมาตามหาซือเยี่ยหาน ก็ให้คนในตระกูลซือบอกไปว่าซือเยี่ยหานไปประเทศจีนแล้ว…
พอเยี่ยหวันหวั่นรู้เรื่องนี้ เธอจะต้องเชื่อว่าเป็นความจริง แล้วก็คิดว่าพี่กลับจีนไปแล้วจริงๆ…แล้วเธอก็จะไปจากรัฐอิสระ กลับไปประเทศจีน…”
หลินเชวียยกนิ้วโป้งให้ซือเยี่ยหาน “พี่เก้า ล้ำ…ล้ำมากจริงๆ แม้แต่พวกคนระดับสูงในตระกูลซือยังไม่รู้ว่านายแห่งอาชูร่าก็คือซือเยี่ยหาน…เมื่อเป็นอย่างงั้น ละครฉากนี้ก็จะไร้ช่องโหว่ สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ”
เฮ้อ พี่เก้านี่ก็ลงทุนคิดหนักมากจริงๆ…
ซือเยี่ยหานไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธคำพูดของหลินเชวีย เขาเพียงแค่ไม่อยากให้เยี่ยหวันหวั่นอยู่ในที่อันตรายอย่างรัฐอิสระอีก อีกอย่าง เขาเพิ่งจะกลับมาที่รัฐอิสระและรวมกลุ่มอาชูร่าอีกครั้ง ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ เขายังไม่มีความสามารถมากพอที่จะปกป้องเธอให้ปลอดภัย แม้แต่เขาเองก็ยังต้องเสี่ยงอันตรายใหญ่หลวง
แต่ประเทศจีนไม่เหมือนกัน ประเทศจีนเป็นประเทศใหญ่ อำนาจของรัฐอิสระไม่อาจแทรกซึมเข้าไปในจีน จีนจึงเป็นที่ที่ค่อนข้างปลอดภัย
“พี่เก้า…พี่ว่าเยี่ยหวันหวั่นกลายเป็นหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยได้ยังไง…น่าแปลกเกินไปแล้ว…” หลินเชวียขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
เรื่องนี้อย่าว่าแต่หลินเชวียเลย แม้แต่ซือเยี่ยหานก็ยังไม่เข้าใจ
ซือเยี่ยหานรู้ว่าหลายปีก่อนเยี่ยหวันหวั่นเป็นคนของพันธมิตรอู๋เว่ย แต่วันนี้กลับกลายเป็นไป๋เฟิ่งหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ย…
อีกอย่าง ความจำของเยี่ยหวันหวั่นก็ยังไม่ฟื้นคืนมา…
ซือเยี่ยหานครุ่นคิด
ในปีนั้น ตอนที่เยี่ยหวันหวั่นพบเขา เธอไม่เคยเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเยี่ยหวันหวั่นเป็นสมาชิกธรรมคนหนึ่งของพันธมิตรอู๋เว่ย
ประกอบกับช่วงเวลาที่ไป๋เฟิ่งหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ยหายตัวไป…
หรือว่าแท้จริงแล้วเยี่ยหวันหวั่นก็คือไป๋เฟิ่งหัวหน้าพันธมิตรอู๋เว่ย?
ตอนนั้นเยี่ยหวันหวั่นคิดว่าเขาเป็นหัวหน้าตัวเล็กๆ ในอาชูร่า ส่วนเขาก็คิดว่าเยี่ยหวันหวั่นเป็นสมาชิกธรรมดาของพันธมิตรอู๋เว่ยเหมือนกัน
ซึ่งก็หมายความว่า หัวหน้าของอาชูร่าและพันธมิตรอู๋เว่ย ต่างคนต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีอะไรพิเศษ…
หลังฟังการสันนิษฐานของซือเยี่ยหานจบ หลินเชวียก็ทำหน้าอึ้ง แล้วพูดอย่างเหลือเชื่อว่า “เชี่ย…พี่เก้า น้ำเน่าเกินไปแล้วมั้ง…”
————————————————————————————-
บทที่ 1424 ยังไงก็ต้องตามน้ำบ้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี