แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 163
บทที่ 163 ผู้หญิงของฉัน
โทรหาเจิ้งปินเสร็จ เยี่ยหวั่นหวันมองไปทางฝูงคน พบว่าคนเริ่มพูดแทนเฉินเมิ่งฉีมากขึ้นแล้ว มีคนไม่น้อยในนั้นเป็นแฟนคลับเฉินเมิ่งฉี
คนพวกนี้เห็นสาวในฝันของตัวเองโดนชายชั่วทำร้ายจนเป็นแบบนี้ ย่อมเสียใจมากแน่นอน ทุกคนต่างเริ่มด่าซ่งจื่อหังและแม่เขาด้วยความโกรธ แม้แต่เจียงเยียนหรานก็โดนด่าด้วย เหมือนว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้ เฉินเมิ่งฉีกลายเป็นผู้บริสุทธิ์
เจียงเยียนหรานมองใบหน้าเล็กของเฉินเมิ่งฉีที่ร้องไห้เหมือนดั่งสาวสวยในสายฝนกำลังขอร้องการให้อภัยอยู่ด้วยสายตาเยือกเย็น มองดูใบหน้าดุร้ายของซ่งจื่อหังที่ด่าตัวเองด้วยความโกรธ เธอหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน อยากจะไปจากที่นี่
เยี่ยหวั่นหวันเดินมาอยู่ข้างเจียงเยียนหรานอย่างเงียบๆ พูดเสียงเบา “แค่นี้ก็พอใจแล้วเหรอ? อย่าเพิ่งรีบ ฉากสนุกยังอยู่ข้างหลัง”
เจียงเยียนหรานมองไปทางเยี่ยหวั่นหวันด้วยสีหน้าอึ้งเล็กน้อย
เยี่ยหวั่นหวันยิ้มเบาๆ “ยังจำได้ไหมว่าตอนแรกฉันให้สัญญาอะไรเธอไว้?”
เจียงเยียนหรานนึกย้อนกลับไปถึงคำพูดที่เยี่ยหวั่นหวันพูดกับเธอตอนอยู่ที่ริมทะเลสาบ
เธอบอกว่า คุณหนูเจียง อยากจะให้นายซ่งผู้ชายสารเลวนั่นรักเธอหัวปักหัวปำต้องการแต่เธอคนเดียวไหม? อยากจะให้ทุกคนได้เห็นธาตุแท้ของเฉินเมิ่งฉีและมีชื่อเสียงฉาวโฉ่ไหม? อยากจะให้นายซ่งผู้ชายชั่วนั่นเห็นธาตุแท้ของเฉินเมิ่งฉีและเสียใจที่ไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่แรกไหม?
เป็นเพราะคำพูดพวกนั้นของเธอ กลับจุดประกายเธอในเวลาที่เธอสิ้นหวังที่สุด
เธอไม่รู้ว่าเยี่ยหวั่นหวันจะทำอะไร แต่เธอรู้ สิ่งที่เธอสัญญากับตัวเองไว้ ต้องทำได้แน่นอน
เวลานี้ เฉินเมิ่งฉีโดนคุณแม่ซ่งดึงผมด่าอย่างโมโหไม่หยุด ซ่งจื่อหังปกป้องอย่างรักใคร่ สายตาที่จ้องมองเจียงเยียนหรานเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “เจียงเยียนหราน ตอนนี้ผมโดนคุณทำลายจนเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว คุณดีใจ พอใจแล้วใช่ไหม?”
เฉินเมิ่งฉีร้องไห้สะอึกสะอื้น “เยียนหราน ขอโทษ… ขอโทษจริงๆ …”
“เมิ่งฉี! เธอผิดตรงไหน! ไม่ต้องไปขอโทษผู้หญิงที่ร้ายกาจคนนี้! ผมผิดเอง ที่ผมไม่ได้ปกป้องคุณให้ดี! ผมควรจะดีใจที่ตาสว่างเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้!”
เยี่ยหวั่นหวันอยู่ข้างๆ มองดูอย่างชื่นชม ในสถานการณ์แบบนี้ เฉินเมิ่งฉียังสามารถใช้คำหลอกลวงและเล่นละครเปลี่ยนเรื่องราวกลับมาให้เธอกลายเป็นผู้บริสุทธิ์ที่โดนหลอกเป็นเครื่องมือได้
โดยเฉพาะซ่งจื่อหัง ที่โดนเธอหลอกใช้มาตั้งแต่ต้นจนจบ ในเวลาสำคัญยังโดนลากมาเป็นแพะรับบาป แล้วยังปกป้องเธอพูดแทนเธอด้วยความเต็มใจอีก
“แม่! แม่ให้ผมไปขอโทษผู้หญิงหลายใจคนนี้ไม่เท่ากับเรียกให้ผมไปตายหรอกหรือ! มีเพียงเฉินเมิ่งฉีคนเดียวเท่านั้นที่ชีวิตนี้ผมรักมากที่สุด!” ซ่งจื่อหังโดนน้ำตาของเฉินเมิ่งฉีกระตุ้นจนจิตใจฮึกเหิมมาก ด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่สามารถขอโทษเจียงเยียนหรานต่อหน้าผู้หญิงที่เขารักได้
ในขณะที่ซ่งจื่อหังกำลังแสดงออกอย่างชอบธรรมเพื่อปกป้องรักแท้อยู่นั้น ตอนที่ทุกคนเกือบจะซาบซึ้งเพราะเขา จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่ออกมาจากฝูงชน มือหนึ่งผลักซ่งจื่อหังออกไป อีกมือหนึ่งโอบเฉินเมิ่งฉีไว้ในอ้อมกอด—
“ซ่งจื่อหังนายมันสารเลว! พูดจาเพ้อเจ้อ! เฉินเมิ่งฉีเป็นผู้หญิงของฉัน ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับนายสักนิดเลย! นายมันเลวโรคจิตอัปลักษณ์ มาตามตื๊อเฉินเมิ่งฉีไม่ยอมปล่อยอีกหน้าด้าน!”
ซ่งจื่อหังโดนชนจนหมุนไปอีกทาง เห็นเฉินเมิ่งฉีโดนอีกฝ่ายคว้าไว้ในอ้อมกอด ก็โมโหขึ้นมา “ฉันตามตื๊อเฉินเมิ่งฉี? ไอ้เด็กน้อย! นายมันแน่มาจากไหน! รีบปล่อยเธอซะ!”
เจิ้งปินไม่ยอมปล่อยอยู่แล้ว พูดด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง “ฉัน! ฉันต่างหากที่เป็นคนที่เมิ่งฉีชอบ!”
“เจิ้ง… เจิ้งปิน คุณมาได้ยังไง?” สีหน้าเฉินเมิ่งฉีตื่นตระหนกขึ้นมาทันที เห็นท่าไม่ดี อยากจะออกห่างจากเขา “นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ คุณรีบกลับไป!”
…………………………………………………………..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี