แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1677

บทที่ 1677 ไม่อาจใช้กำลัง

แต่ถ้าตัวเธอดื่มเหล้าจริงๆ แค่สู้กับเมิ่งเข่อเหมือนจะสูญเปล่าเกินไปหน่อย ไม่สู้ถอนรากถอนโคนไปเลย

“ได้” กรรมการพยักหน้า จากนั้นก็หันไปหาเมิ่งเทียนแล้วเอ่ย “เมิ่งเทียน ลงสนามรับการท้าประลอง เธอปฏิเสธผู้ประลองหมายเลข 8 ไม่ได้”

“หึๆ …น่าสนใจ…” เวลานั้นมุมปากเมิ่งเทียนยกสูงน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มเย็นชาสุดขั้วกระดูก

วินาทีถัดมา เมิ่งเทียนก็ลงจากที่นั่งสิบผู้แข็งแกร่งและก้าวเร็วๆ กระโดดขึ้นบนเวทีในพริบตา

“ฉันต้องเตือนทุกท่าน การแข่งขันนี้สู้พอเป็นพิธี ถ้ามีการทำมิชอบใดๆ ต้องรับผิดชอบผลที่ตามมา” หลังกรรมการตัดสินพูดจบก็เดินลงจากเวทีทันที

เวลานี้บนเวทีกว้างใหญ่มีคนยืนด้วยกันทั้งหมดสามคน

“รุ่นน้องเมิ่งเข่อ ฉันยืนดูอยู่ด้านข้างเป็นไง” เมิ่งเทียนมีสีหน้ายิ้มแย้มเอ่ยกับเมิ่งเข่อ

“ต้องการแบบนั้นพอดี รุ่นพี่เมิ่งเทียนอย่ายื่นมือให้สู้เองค่ะ” เมิ่งเข่อพูดจบก็ก้าวเดินไปหาเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าเย็นชา

…

เวลานี้มือขวาของเยี่ยหวันหวั่นวางลงบนน้ำเต้าเหล้าที่อยู่ตรงเอวเบาๆ

แต่เพิ่งคิดถึงครึ่งเดียว เยี่ยหวันหวั่นกลับคลายมือจากน้ำเต้าอีก ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนดื่มเหล้าเกินไป ตัวเองลองสู้กับทหารรับจ้างระดับ S ที่ว่าดูก่อนว่าต่างกันขนาดไหนกันแน่

‘สวบ’!

ชั่วพริบตานั้นเมิ่งเข่อระเบิดฝ่ามือ ประหนึ่งสายรุ้งเสียบทะลุดวงอาทิตย์ ท่าฝ่ามืออ่อนโยนแต่ก็โหดเหี้ยม

ฝ่ามือนี้มีเรี่ยวแรงมหาศาล ทหารรับจ้างธรรมดาถ้าโดนโจมตีเข้าเกรงว่าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต

“เร็วมาก…”

เยี่ยหวันหวั่นตกใจเล็กน้อย เมิ่งเข่อนี้สมกับเป็นทหารรับจ้างระดับ S ไม่ว่าพละกำลังหรือว่าความเร็วก็เข้าใกล้ความสมบูรณ์แบบ

แต่วินาทีถัดมา เยี่ยหวันหวั่นยืนอยู่บนเวทีไม่ขยับเขยื้อนใดๆ อีกครั้ง ในสายตาของเยี่ยหวันหวั่น ความเร็วของเมิ่งเข่อราวกับถูกทำให้ช้าลงอย่างไร้ขอบเขต วงโคจรของกระบวนท่าก็เปลี่ยนไปชัดเจน

บนที่นั่งกิตติมศักดิ์ สายตาเย็นชาของผู้นำอาชูร่าตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยเคลื่อนไหว ชั่วพริบตาที่เมิ่งเข่อปล่อยท่า ผู้นำอาชูร่าลุกขึ้นอย่างไร้สุ้มเสียง ราวกับพร้อมหยุดเหตุการณ์ที่จะตามมา และการเคลื่อนไหวนี้ก็บังเอิญอยู่ในสายตาของจี้ซิวหร่านพอดี

…

‘ตูม’!

ทันใดนั้นบนเวทีเกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหู

แทบจะโดยสัญชาตญาณเยี่ยหวันหวั่นระเบิดท่าฝ่ามือมหาเมตตาใส่เมิ่งเข่อในพริบตา

ด้วยระดับของเยี่ยหวันหวั่นในตอนนี้ การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดก็เป็นแค่การโจมตีตั้งรับ ถึงแม้ตัวเองจะเป็นฝ่ามือมหาเมตตาวิชาสาบสูญนี้ ถ้าให้เธอเป็นฝ่ายโจมตีก่อนเกรงว่าก็คงไม่มีพลานุภาพอะไร

วินาทีถัดมา เยี่ยหวันหวั่นกับเมิ่งเข่อสองฝ่ามือปะทะกัน พลังปริศนาสายหนึ่งระเบิดออกมาจากในฝ่ามือของเยี่ยหวันหวั่น สลายพลังส่วนของเมิ่งเข่อ

“หึๆ เธอน่ะเหรอ” เวลานั้นเมิ่งเข่อหัวเราะหยันก่อนพลันผลักแขนขวาไปด้านหน้า

ชั่ววินาทีนั้นพลังฝ่ามือมหาศาลสายหนึ่งโอบคลุมเยี่ยหวันหวั่น

เห็นแค่ว่าร่างกายของเยี่ยหวันหวั่นถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว

ห่างชั้นอย่างเห็นได้ชัด

หลังทรงตัวได้ เยี่ยหวันหวั่นก็เก็บอารมณ์ ตัวเองจัดการทหารรับจ้างระดับ A ก็พอรับมือได้ แต่เผชิญหน้ากับทหารรับจ้างระดับ S ที่แท้จริง ในสถานการณ์ที่ไม่ดื่มเหล้าอยากเอาชนะเป็นไปไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

เห็นฉากนี้ เจียงเหยียนมีสีหน้าสงสัยอยู่บ้าง ผู้หญิงน่าเกลียดนั่น…เขาน่าจะดูไม่ผิด…ก็คือผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยนางจิ้งจอกคนนั้นไม่ใช่เหรอ…แบดเจอร์เอาชนะเมิ่งเข่อไม่ได้เนี่ยนะ?

“ฮ่าๆๆ เยี่ยหวันหวั่นคิดอะไรอยู่กันแน่นะ เมิ่งเข่อเธอยังเอาชนะไม่ได้ ยังอยากจะสู้หนึ่งต่อสอง สู้กับเมิ่งเข่อและเมิ่งเทียนพร้อมกัน? ฉันไม่เข้าใจความคิดของเธอจริงๆ “

——————————————————————————————–