แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1685

บทที่ 1685 งั้นผมล่ะ

เรื่องนี้จะใหญ่ก็ใหญ่จะเล็กก็เล็ก ถ้านายของอาชูร่าไว้หน้าเขา แบบนั้นก็ไม่เป็นไรแล้ว…

ผู้อาวุโสกงกำลังรีบร้อนพูดเข้าข้างเพื่อลูกศิษย์คนเล็กบ้านตัวเอง แต่วินาทีถัดมาเยี่ยหวันหวั่นกลับรีบเอ่ยปาก “ไม่มีมารยาทงั้นเหรอ หนูพูดความจริงนะ! คนงามคุ้นตามากจริงๆ! แถมในชีวิตเขาก็ขาด…”

“ศิษย์ไม่รักดี ยังไม่หุบปากให้อาจารย์อีก!” ผู้อาวุโสกงโกรธจนหน้ามืดแล้ว เจ้าเด็กหมีนี่ไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไง!

ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อนึกไม่ถึง เยี่ยหวันหวั่นยัยเด็กสมควรตายนี่ถึงกลับรนหาที่ตายเอง เขาพลันเอ่ยอย่างดีใจบนความทุกข์ของคนอื่น “ผู้อาวุโสกง นายสั่งสอนลูกศิษย์อย่างนี้เหรอ เหลยผู้นี้วันนี้ได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ!”

วันนี้ยัยเด็กนี้ถึงกับกล้าไม่เคารพนายของอาชูร่าต่อหน้าทุกคน ต่อให้ทั้งโรงเรียนชื่อเยี่ยนก็ปกป้องเธอไม่ได้ นับประสาอะไรกับผู้อาวุโสกงคนเดียว!

นึกถึงตรงนี้ เหลยเฮ่ออารมณ์ดีมาก อาศัยโอกาสเอ่ยปากทันที “นายของอาชูร่า โรงเรียนมีกฎของโรงเรียน เด็กสาวคนนี้กล้าทำโดยพลการ วันนี้ก่อปัญหา ทั้งหมดต้องโทษเธอ อาศัยตำแหน่งของคุณ โรงเรียนทหารรับจ้างชื่อเยี่ยนจะไม่มีทางปกป้องเด็ดขาด!”

ผู้อาวุโสกงได้ยินดังนั้นก็พลันหน้าเปลี่ยนสี คิดอยากเอ่ยปากแต่กลับหาคำพูดมาโต้แย้งเหลยเฮ่อไม่เจอ

ปัญหาใหญ่ขนาดนี้ ต่อให้เป็นโรงเรียนก็รับผิดชอบไม่อยู่…

“ท่านนายของอาชูร่า…ศิษย์คนเล็กไม่เข้าใจเรื่องราวและไม่มีเจตนาเสียมารยาท…ขอท่านโปรดอย่าคิดเล็กคิดน้อยเลย…”

ผู้อาวุโสกงก็ไม่รู้ทำไม ครั้งแรกที่เห็นเด็กสาวคนนี้หัวใจก็เกิดความคุ้นเคย เห็นเธอก่อปัญหาใหญ่ชีวิตไม่ปกป้องก็ย่อมปวดใจเหลือคณา นึกถึงตรงนี้ เหงื่อเย็นก็ท่วมร่างแล้ว เขารีบร้องขอชีวิตให้เธอ

แต่ทว่ายังไม่ทันพูดจบ ที่ด้านข้างก็พลันมีเสียงหัวเราะเบาๆ ปานอาบลมวสันต์ของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นมา

“หึ…” เห็นแค่ว่าจี้ซิวหร่านวางฝาถ้วยชาในมือลง ก่อนจะหัวเราะน้อยๆ และมองไปทางหญิงสาว

ปลายหูของเยี่ยหวันหวั่นกระดิกน้อยๆ ถูกเสียงอ่อนโยนจนตัวชานี้ดึงดูดเข้าไปหา

หลังเห็นชายหนุ่มที่เอ่ยเสียงชัดเจน ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็นิ่งค้างอีกครั้งอย่างเห็นได้ชัด

เห็นท่าทางจ้องตัวเองไม่วางตาของหญิงสาว จี้ซิวหร่านก็ยิ้มบางเอ่ยปากอย่างหน้าไม่เปลี่ยนสี “รู้สึกคุ้นตาแค่นายของอาชูร่าเหรอ”

เยี่ยหวันหวั่นยังคงนิ่งค้าง

จี้ซิวหร่านพูดต่อ “งั้นผมล่ะ”

ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นพลันเปล่งประกาย จ้องใบหน้าที่เสมือนปลอบประโลมจิตใจทำให้คนพลันสงบราวกับร่างกายอยู่ในแดนบริสุทธิ์นั้นของชายหนุ่ม เธอพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว “คุ้น…คุ้นตา…คุ้นตาเหมือนกัน…”

นายของอาชูร่านิ่งเงียบ

ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อนิ่งเงียบ

ผู้อาวุโสกงก็นิ่งเงียบ

อารมณ์ของทุกคนยากจะเอ่ย

ไม่มีใครสักคนสังเกตเห็นว่านายของอาชูร่าที่อยู่ด้านข้าง สีหน้าแทบจะทะมึนลงในพริบตา

จี้ซิวหร่านหลุบตาก่อนจะยิ้มอีกครั้ง ใบหน้าไร้ความไม่พอใจที่ถูกเสียมารยาทใส่แม้แต่น้อย เขาหันไปเอ่ยกับเหลยเฮ่อ “แค่นักเรียนดื่มมากไปเลยพูดล้อเล่นตามใจปาก ไม่จำเป็นต้องคิดจริงจัง”

น้ำเสียงของจี้ซิวหร่านผ่อนคลาย แต่ในดวงตากลับมีความกดดันที่ไม่ยอมให้คลางแคลง

ผู้อาวุโสกงที่อยู่ด้านข้างเห็นจี้หวงออกมากู้สถานการณ์ก็พลันถอนหายใจโล่งอก

เขาเกือบลืมไปว่าเด็กคนนี้เป็นคนที่จี้หวงแนะนำมา ย่อมต้องมีมิตรภาพกับจี้หวงอยู่บ้าง โชคดีไป

เนี่ยหลิงหลงที่สังเกตการณ์อยู่ด้านข้างด้วยสายตาเย็นชาตั้งแต่เมื่อครู่นี้ ตอนเห็นจี้ซิวหร่านช่วยกู้สถานการณ์เพื่อเยี่ยหวันหวั่น แววตาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

จี้ซิวหร่านสนิทสนมกับผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้ แถมยังช่วยกู้หน้าให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า หรือว่าเขารู้จักตัวตนของผู้หญิงคนนี้แล้ว

แต่ไม่ใช่ว่าจี้ซิวหร่านเกลียดเนี่ยอู๋โยว กระทั่งยกเลิกการหมั้นหมายอย่างไม่ลังเลเหรอ

ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อจะเลิกราได้ยังไง เขาหันไปหานายของอาชูร่าทันที หวังให้นายของอาชูร่าจะออกหน้าได้

————————————————————————————————

บทที่ 1686 อยากชำระล้างสำนัก

“นายของอาชูร่า…เรื่องที่คนชราพูดเมื่อกี้…”

ชายหนุ่มวาดสายตามองเหลยเฮ่อแวบหนึ่ง จากนั้นแววตาก็ตกลงบนตัวของเด็กสาวที่ด้านหน้าโดยตรงและเอ่ยปากอย่างเรียบเฉย “งั้นเหรอ แค่คุ้นหน้าฉันเท่านั้น?”

ผู้อาวุโสเหลยเฮ่อพูดไม่ออก