บทที่ 1695 ยอมรับตัวเองว่าโคตรไร้ประโยชน์
“เยี่ยหวันหวั่นชนะ เข้าเป็นอันดับหกในสิบผู้แข็งแกร่ง” กรรมการตัดสินประกาศ
มองคนที่เหลือในที่นั่งสิบผู้แข็งแกร่ง เยี่ยหวันหวั่นกลอกตา เอ่ยอย่างห้าวหาญผิดปกติ “ไม่ต้องยุ่งยากแล้ว พวกนายขึ้นมาให้หมดเลยดีกว่า”
สิ้นเสียงของเยี่ยหวันหวั่น ทั่วทั้งงานก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นอีกครั้ง
เยี่ยหวันหวั่นนี่…เอาอีกแล้ว…
จี้ซิวหร่านมองเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่บนเวที คลี่ยิ้มระอาใจ
นายของอาชูร่าก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ถ้าทหารรับจ้างระดับ S เหล่านั้นกล้ำกลืนความโกรธนี้ไม่ไหวขึ้นเวทีทั้งหมดจริงๆ เธอจะมีจุดจบยังไง
อีกด้านหนึ่ง ดวงตาของผู้อาวุโสกงวาบแววตื่นเต้นขึ้นมา ทองดูลูกศิษย์คนใหม่นี้ของตัวเอง ไม่รู้ทำไมราวกับเขาได้เห็นเนี่ยอู๋โยวอีกครั้ง บนตัวของเธอทุกส่วนล้วนเป็นเงาของเนี่ยอู๋โยว…
ตั้งแต่ที่เนี่ยอู๋โยวออกจากโรงเรียนชื่อเยี่ยน ความโศกเศร้าของเขาก็ไม่มีใครล่วงรู้…วันนี้ ในที่สุดก็ได้กลับคืนมาอย่างทั้งต้นและดอกแล้ว!
หลังจากครั้งนี้ไป ใครยังกล้าพูดว่าศิษย์ที่เขาสอนออกมาไม่เอาอ่าวอีก!?
แม้แต่ผู้อำนวยการชื่อเยี่ยนก็มองเยี่ยหวันหวั่นอย่างเปี่ยมความสนใจ เด็กสาวคนนี้เหมือนจะมีอะไรบางอย่าง
…
ทหารรับจ้างระดับ S บนที่นั่งสิบผู้แข็งแกร่งมองหน้าสบตากัน
“พี่ชายน้องชายทุกท่าน รุ่นน้องนี่เหมือนจะดูถูกพวกเราไปหน่อยแล้วนะ!?” ทหารรับจ้างระดับ S ร่างใหญ่บึกบึนในนั้นเริ่มของขึ้นแล้ว เขาจ้องเยี่ยหวันหวั่นอย่างดุร้าย
“หึๆ นายเหมือนจะเข้าใจอะไรผิดนะ ต้องเอาคำว่าเหมือนออกถึงจะถูก” ทหารรับจ้างระดับ S อีกคนเอ่ย
“พี่ชายน้องชายทั้งหลาย ว่ายังไง ขึ้นไปทักทายรุ่นน้องท่านนั้นหน่อยไหม สมลูกผู้ชายได้หรือเปล่า อย่าแม่งยังไม่ทันสู้ก็ยอมแพ้แล้ว!” ทหารรับจ้างร่างบึกบึนมีสีหน้าเปี่ยมความโหดเหี้ยม
“ฉันเป็นผู้หญิง ไม่ขึ้นไปแล้วกัน ฉันยอมแพ้ พวกนายผู้ชายสู้ๆ เข้านะ” ทหารรับจ้างสาวที่หน้าตาสะสวยคนหนึ่งลงจากที่นั่งสิบผู้แข็งแกร่งโดยตรง
“มีอะไรน่ากลัวกัน ขึ้นไปอัดเธอ ต่อให้เธอเก่งขนาดไหน ก็ยังเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ จะอัดพวกเราตายได้หรือไงกัน” ทหารรับจ้างร่างบึกบึนมองพวกทหารรับจ้างระดับ S ที่นิ่งเงียบไม่พูดจา สีหน้าเต็มไปด้วยแววเจ็บใจที่ไม่สามารถหลอมเหล็กเป็นเหล็กกล้าได้
“อืม…ประเด็นก็คือกลัวเธอจะคลั่งฆ่าพวกเราตายน่ะสิ อย่าลืมว่าเมิ่งเทียนจากโลกนี้ไปยังไงนะ” ทหารรับจ้างระดับ S คนหนึ่งส่ายหัว
“น่าขำ เมิ่งเทียนเป็นข้อยกเว้น…อีกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรเจ๋ง ฉันตัวคนเดียวจัดการเธอในครึ่งนาทียังได้เลย!” เวลานั้นชายหนุ่มชุดคลุมทองพลันลุกขึ้นยืนแล้วมองไปที่เยี่ยหวันหวั่นที่สบตากับตัวเองบนเวที
เวลานี้เยี่ยหวันหวั่นบังเกิดอารมณ์ยากอธิบาย เธอบ้าเกินไปหน่อยหรือเปล่า…ถ้าชายชุดคลุมทองคนนั้นขึ้นเวทีจริง งั้นจะทำยังไง
“รุ่นพี่พูดถูก! ผมสนับสนุนรุ่นพี่!” ทหารรับจ้างร่างบึกบึนพยักหน้ารัวด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“หึ แต่มีประโยคหนึ่งพูดไว้ดีมาก แล้วก็ยังเป็นคติสอนชีวิตของฉันด้วย…ก็อย่างที่ว่ากันว่า สุภาพบุรุษไม่สู้กับผู้หญิง ฉันไม่เคยทำร้ายผู้หญิงมาก่อน เธอควรจะโชคดีนะที่ตัวเองเป็นผู้หญิง ไม่งั้นวันนี้ฉันต้องฆ่าเธอตายแน่!” ชายชุดคลุมทองพูดจบก็หันไปหากับกรรมการตัดสิน “กรรมการ…ผมยอมแพ้…”
เยี่ยหวันหวั่นพูดเงียบกริบ
กรรมการตัดสินพูดไม่ออก
ทหารรับจ้างทุกคนเงียบฉี่…
พอได้ยินคำพูดนี้ ทหารรับจ้างร่างบึกบึนก็มีสีหน้าว่างเปล่า…
ทหารรับจ้างร่างบึกบึนดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว เขาจ้องแผ่นหลังที่จากไปของชายชุดคลุมทองก่อนจะหัวเราะเสียงเย็น “หึๆ …รุ่นพี่พูดถูก รุ่นพี่ รุ่นพี่ต้องยอมรับตัวเองนะ รุ่นพี่แม่งโคตรไร้ประโยชน์เลย!”
แม่งเอ๊ย ไม่กล้าสู้ก็ไม่กล้า ยังจะมาแสร้งว่าตัวเองเจ๋งเสียเต็มประดา เจ้าขยะไร้ประโยชน์นี่!
——————————————————————————
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี