บทที่ 1897 โกรธจนจะร้องไห้แล้ว!
เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้เสนอราคาทันที หลักๆ เพราะน่าอับอาย ถ้าเป็นคนอื่น รับรองว่าเธอต้องเสนอราคาเป็นคนแรกและใช้ราคาต่ำสุดมาเอาชนะเป็นแน่ แต่อีกฝ่ายคือจี้ซิวหร่าน จี้ซิวหร่านช่วยเธอหลายครั้ง ยังไงเธอก็ต้องไว้หน้าเขาสักหน่อย จะทำเกินเลยไปไม่ได้
ดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นจึงเล็งจังหวะเวลา รอจนทุกคนดันราคาขึ้นอีกนิดหน่อย ขอแค่เสนอราคาก่อนที่คุณหนูสามตระกูลเสิ่นจะดันจนราคาสูงโด่งก็พอ
เยี่ยหวันหวั่นเหลือบตาเห็นคุณหนูสามตระกูลเสิ่นเตรียมจะชูป้ายอย่างตาแหลมคม
ตอนนี้แหละ!
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย “ยี่สิบเอ็ดล้าน!”
เมื่อมองเห็นป้ายหมายเลขแปดของเยี่ยหวันหวั่นชูขึ้น งานที่กำลังคึกคักก็พลันเงียบเป็นเป่าสาก
มือของคุณหนูสามตระกูลเสิ่นที่มีสีหน้ามั่นใจเต็มประดาก็พลันหยุดนิ่งไม่ได้ชูป้ายขึ้นราวกับถูกคนสับขาดก็ไม่ปาน ดวงหน้าเล็กๆ ซีดเผือด จ้องไปยังทิศทางของไป๋เฟิงด้วยความตกตะลึง เห็นได้ชัดว่านึกไม่ถึงว่าแบดเจอร์จะประมูลแหวนวงนี้
สมควรตาย! เป็นไป๋เฟิง…
ทำไมไป๋เฟิงประมูลแหวนของจี้หวงกัน
แขกผู้มีเกียรติทุกคนในงาน ไม่ว่าใครก็สู้กับเธอ แต่เธอก็ไม่มองในสายตา ยังไงเสียการประมูลเรื่องอย่างนี้ก็ล้วนเป็นการแข่งขันที่ยุติธรรมเปิดเผย คนที่มีเงินมากที่สุดก็จะได้ไป
แต่ว่าดันเป็นแบดเจอร์!
ไม่ได้ เธอต้องเอาแหวนวงนี้มาให้ได้!
คุณหนูสามตระกูลเสิ่นคิดจะชูป้ายขึ้นด้วยมือที่สั่นเทา
“คุณหนูสาม อย่านะคะ! กรุณาคิดดูดีๆ ก่อนค่ะ!” ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างกดมือคุณหนูของตัวเองไว้ด้วยวิญญาณแตกซ่าน รีบร้อนพูดโน้มน้าว “คุณหนูสาม นั่นคือแบดเจอร์ไป๋เฟิงนะคะ…ใครๆ ก็รู้ว่าพอเธอคลั่งขึ้นมาจะทำอะไรได้บ้าง…
คนอย่างนี้ ต่อให้เป็นนายท่านก็ไม่อยากยั่วยุ คุณหนูอย่าบุ่มบ่ามเด็ดขาดนะคะ แค่แหวนวงเดียวเท่านั้นเอง…”
“แต่แหวนวงนี้ควรเป็นของฉันแท้ๆ!” คุณหนูสามตระกูลเสิ่นเอ่ยด้วยความโกรธ เธอเตรียมไว้แล้วสองร้อยล้าน แต่ผลคือกลับแพ้ให้ยี่สิบเอ็ดล้านเนี่ยนะ
ผู้ช่วยมีสีหน้าลนลาน “ฉันรู้ค่ะๆ แต่ในเมื่อไป๋เฟิงยกมือ ก็เท่ากับบอกทุกคนว่าเธอจะเอาแหวนวงนี้ ถ้าคุณหนูยื้อแย่งกับเธอต่อหน้าทุกคนก็จะทำลายภาพลักษณ์ของตัวเองกับเธอ…ล่วงเกินสุภาพบุรุษยังดีกว่าล่วงเกินคนทรามนะคะ!”
คุณหนูสามตระกูลเสิ่นยังไม่ยอมตัดใจ แต่เวลานี้กลับสบเข้ากับสายตาตักเตือนของบิดาเข้าแล้ว
อย่างที่คิด แม้แต่พ่อก็ไม่อยากยั่วยุไป๋เฟิง
คุณหนูสามตระกูลเสิ่นจนปัญญา ได้แต่กัดฟันและวางป้ายลงไป
พิธีกรสังเกตความเคลื่อนไหวทางฝั่งของคุณหนูสามโดยตลอด จากนั้นก็พบว่าคุณหนูสามวางป้ายลงด้วยใบหน้าซีดเผือดอย่างที่คาด
คุณหนูสามเสิ่นไม่กล้าชูป้ายแล้ว ภายในงานยังจะมีใครกล้าแข่งราคากับผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ยอย่างไม่รักชีวิตอีก?
ย่อมไม่มี…
เยี่ยหวันหวั่นเผยสีหน้าอย่างที่คาดคิดไว้แล้ว นั่งใจเย็นอยู่ตรงนั้น และเมื่อเห็นว่าคุณหนูสามตระกูลเสิ่นวางป้ายลงก็ยังพยักหน้ายิ้มให้กับเธอ ขอบคุณมาก!
เมื่อคุณหนูสามตระกูลเสิ่นเห็นสายตาของไป๋เฟิงก็โกรธจนจะร้องไห้แล้ว!
แย่งกันแบบนี้ได้ไง! ไม่ยุติธรรม!
จี้ซิวหร่านเห็นเยี่ยหวันหวั่นแทรกขึ้นกลางคัน ใบหน้ายังคงสวมรอยยิ้มน้อยๆ ตามเคย เหมือนไม่ใส่ใจเท่าไรนัก แต่สายตากลับตกลงบนแหวนบนเวทีนั้น ท่าทางน่ากลัวเล็กน้อย ราวกับตกอยู่ในห้วงความทรงจำบางอย่าง…
เสิ่นเทียนเฉินก็มีสีหน้าน้อยใจ “เทพธิดา คุณประมูลแหวนของจี้หวง แต่ไม่ประมูลของของผมเลย…”
เมื่อเห็นไม่มีคนเสนอราคาอีก พิธีกรก็ได้แต่เริ่มนับถอยหลัง “ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิงยี่สิบเอ็ดล้านครั้งที่หนึ่ง!”
งานประมูลเงียบกริบชนิดที่ว่าเข็มตกก็ได้ยิน
เห็นเรื่องมาถึงตรงนี้ ชีซิงก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างยอมรับชะตากรรม
ตอนนี้มีคนเริ่มกระซิบกระซาบคาดเดาแล้ว “เชี่ย แบดเจอร์ประมูลแหวนของจี้หวงหมายความว่ายังไงกันนะ”
——————————————————-
บทที่ 1898 แบดเจอร์จะก่อเรื่องแล้ว
“ได้ยินว่าแบดเจอร์คลั่งไคล้คนงาม เกรงว่าคงจะถูกใจจี้หวงเข้าแล้วละมั้ง”
“เชี่ย! เป็นไปได้นะ!”
“เวรกรรม ถูกอันธพาลตอแย จี้หวงนั่นจะไม่อันตรายแล้วเหรอ”
…
“ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิงยี่สิบเอ็ดล้านครั้งที่สอง!” ระหว่างที่สนทนากัน พิธีกรก็นับครั้งที่สอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี