แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1899
บทที่ 1899 ใครกล้าแย่งฉัน
จี้ซิวหร่านมองมาทางนายแห่งอาชูร่าอย่างไร้สุ้มเสียง สถานการณ์ในตอนนี้เขาก็ไม่มีวิธีแก้ไข ตัวเองไม่สามารถประมูลของของตัวเองได้
พิธีกรประมูลเอ่ย “หนึ่งร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง หนึ่งร้อยล้านครั้งที่สอง หนึ่งร้อยล้าน…ครั้งที่สาม…”
สุดท้ายแหวนติดตัวของจี้หวงวงนี้จึงถูกนายแห่งอาชูร่าประมูลไปอย่างที่ทำให้ทุกคนเหลือเชื่อด้วยประการฉะนี้
เป่ยโต่วแอบมองทั้งสองคน “ดูๆ! เห็นไหมๆ! ฉันก็ว่าแล้วว่านายแห่งอาชูร่ากับจี้หวงเป็นคู่รักกัน…”
ชีซิงเอ่ย “นายหุบปาก”
“พี่เฟิง พวกเราควรไปได้แล้ว” ชีซิงกดเสียงต่ำเอ่ยเตือน
เป้าหมายของเยี่ยหวันหวั่นคือแหวน ตอนนี้ไม่มีแหวนแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องอยู่รั้งรอต่อ
“ใครว่าฉันจะไปแล้ว ไม่ใช่ว่ายังไม่จบเหรอไง!” ความโกรธของเยี่ยหวันหวั่นสุมอกจนตาปิดไม่ลง จึงหย่อนก้นลงไปนั่งอีกครั้ง
บนเวทีพิธีกรประมูลประกาศดำเนินงานประมูลต่ออย่างตะกุกตะกัก เป่ยโต่วกับชีซิงกล่อมคนไม่สำเร็จ จนปัญญา ทำได้เพียงกลับไปรอที่ด้านหลังดังเดิม
หางตาของนายแห่งอาชูร่ามองแก้มที่โกรธจนแดงเรื่อของหญิงสาว ในแววตาราวกับมีไฟร้อนแรง สีหน้าเหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรได้ แววตาก็พลันมืดมนลง และแปรเปลี่ยนกลายเป็นความโหดเหี้ยมไร้สิ้นสุด…
“ผู้บริจาคของสินค้าประมูลชิ้นนี้คือ…อาชูร่าท่านนายแห่งอาชูร่า กระดุมติดข้อมือหินออบซิเดียน ทุกท่านเชิญประมูลครับ!” พิธีกรประมูลเช็ดเหงื่อ ทำไมเป็นบุคคลที่ยุ่งยากอีกแล้ว
หลังจากสิ้นเสียงของพิธีกร ทั่วทั้งงานก็พลันอื้ออึงไปด้วยเสียงอันตื่นเต้น โดยเฉพาะที่มาจากพวกผู้หญิง
“ว้ายๆๆ! นายแห่งอาชูร่าก็บริจาคของจริงๆ ด้วย! เป็นกระดุมข้อมือแน่ะ! ก็นับว่าเป็นของติดตัวนะ!”
“ถึงแม้นายแห่งอาชูร่าจะชั่วร้ายไปสักหน่อย…แต่นายแห่งอาชูร่าก็หล่อเกินไปแล้วกรี๊ดดด!”
“ถูกต้องๆ! ฉันจะประมูลกระดุมข้อมือนี้มาสะสม!”
“ฉันก็จะเอาๆ! ทุกคนแข่งกันอย่างยุติธรรม!”
“เอาละอย่าทะเลาะกัน เริ่มเลยๆ!”
บนเวที พิธีกรประมูลประกาศเริ่มการประมูลแล้ว
ทุกคนกลั้นหายใจ สะสมพลังเตรียมชูป้าย
แต่ในเวลานี้เอง ในกลุ่มคนพลันมีใครคนหนึ่งชูป้ายขึ้น ตามมาด้วยเสียงเกียจคร้านติดๆ กัน “ฉันเสนอราคา หนึ่งเหรียญ”
ในดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นยังคงหลงเหลือเสี้ยวความโกรธ สายตาอันเย็นชาแฝงไปด้วยจิตสังหารพลางกวาดสายตามองเหล่ากุลสตรีที่เตรียมประมูลอย่างตื่นเต้น—กล้าแย่งกับฉัน ก็ลองดู!
ผู้หญิงทุกคนต่างตกใจกลัวจนตัวสั่นงันงกเหมือนลูกนกในทันที!
ทำไมเป็นเธออีกแล้วล่ะ!
“หนึ่งเหรียญ! ไป๋เฟิงนี่บ้าไปแล้วเหรอ!”
“นี่มันต่างอะไรกับปล้นกัน”
“นี่มันปล้นกันชัดๆ เลยนะ”
…
เยี่ยหวันหวั่นส่งเสียง ‘จิ๊’ หนึ่งครั้ง สีหน้าเต็มไปด้วยคำว่า ‘ฉันจะปล้นโต้งๆ แล้วทำไม กัดฉันสิ’
หลังจากเยี่ยหวันหวั่นตะโกนว่าหนึ่งเหรียญ ทั่วทั้งงานก็ไม่มีใครเสนอราคาอีก ถึงแม้ราคานี้จะเป็นราคาที่ต่ำที่สุดในประวัติศาสตร์ หากหล่นลงบนพื้นขอทานอาจจะยังไม่เก็บด้วยซ้ำ ก็ยังคงไม่มีใครสักคนกล้าแข่งราคา
ตั้งแต่ทำอาชีพพิธีกรงานประมูลมายังไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ รู้สึกว่าชีวิตอาชีพของตัวเองได้รับการท้าทายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เฮ้ ถึงเวลาแล้ว ควรนับเวลาได้แล้วมั้ง” นิ้วของเยี่ยหวันหวั่นจิ้มลงบนที่พักแขนเก้าอี้เบาๆ และส่งเสียงเตือนอย่างแฝงการคุกคามเล็กน้อย
พิธีกรประมูลสั่นไปทั้งตัว รีบเอ่ยปาก “ครับ…ผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยไป๋เฟิง…นะ…หนึ่งเหรียญครั้งที่หนึ่ง…หนึ่งเหรียญครั้งที่สอง…หนึ่งเหรียญ…คะ…ครั้งที่สาม…”
เมื่อพูดมาถึงท่อนหลัง พิธีกรประมูลก็เกือบจะไม่กล้าหันไปมองแววตาของนายแห่งอาชูร่าแล้ว “ครั้งที่สาม ตกลงซื้อขายครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี