แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 1935
บทที่ 1935 เถ้าแก่โรงงานน้ำส้มสายชูแห่งรัฐอิสระ
เวลานี้กระดุมเสื้อเชิ้ตพี่เก้าของเขาถูกปลดออกหมดแล้ว ผมเผ้าก็ยุ่งเหยิง และเพิ่งจะยังกอดกับเยี่ยหวันหวั่น…
หลังจากรู้สึกตัวว่าตัวเองขัดจังหวะอะไรเข้า หลินเชวียก็รู้สึกว่าวันสิ้นโลกของตัวเองใกล้จะมาถึงแล้ว
“แค่ก พี่เก้า ตอนแรกผมไม่ได้อยากมารบกวนพี่นะ แต่ว่า…ข้างนอกโกลาหลหนักไปหน่อยจริงๆ …” หลินเชวียอธิบายด้วยเสียงสั่นเทา
มิน่าละข้างนอกเคลื่อนไหวใหญ่โตขนาดนี้พี่เก้ายังไม่ขยับเขยื้อนสักนิด ที่แท้เด็กคนนั้นวิ่งมาที่นี่แล้ว ต่อให้ข้างนอกจะฟ้าถล่ม เกรงว่าพี่เก้าก็คงไม่สนใจ
“ทีแรกยังอยากอยู่กับคุณนานอีกหน่อยแฮะ!” เยี่ยหวันหวั่นเบ้ปากบ่น พูดจบก็ยืนขึ้นอย่างอิดออด “ฉันไปละ!”
สายตาของชายหนุ่มอึมครึมขึ้นหลายส่วน “ระวังตัวด้วยละ”
ตอนนี้ไม่อาจห้ามให้เธอออกจากรัฐอิสระได้ จึงได้แต่ต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว
“อื้มๆ รู้แล้วน่า!”
ซือเยี่ยหานให้เธอออกจากรัฐอิสระไปอยู่ที่ประเทศจีน เพราะกลัวว่าจะมีคนคิดร้ายกับเธอ แต่ว่าถ้าอีกฝ่ายอยากทำอะไรเธอละก็ เธออยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน ดูได้จากการที่ถูกลอบฆ่าหลายครั้งที่ประเทศจีน
เธออยู่ในรัฐอิสระจะดีเลวยังไงก็เป็นผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ย ยังไงคนพวกนั้นก็ต้องพะวงบ้าง
ที่รัฐอิสระ เธอยังมีเรื่องสำคัญต้องทำ และมีคนที่ต้องปกป้อง
ไม่ว่าตอนนั้นทำไมเธอถึงต้องการลืมเลือนความทรงจำพวกนั้น หลีกหนีนานขนาดนั้น ก็ถึงเวลาที่ต้องเผชิญแล้ว
เธอไม่อาจให้ซือเยี่ยหานแบกรับทุกอย่างไว้คนเดียว
“จริงสิเบบี๋ เอาเบอร์โทรศัพท์ของคุณในรัฐอิสระมาให้ฉัน! จิ๊ ครั้งก่อนฉันให้เบอร์ฯ คุณไป แต่คุณกลับไม่โทรหาฉันสักครั้งเดียว!” เยี่ยหวันหวั่นอดบ่นไม่ได้
ซือเยี่ยหานมองเธอนิ่งๆ “ครั้งนั้น เธอรู้ว่าฉันคือใครเหรอ”
ในสมองของเยี่ยหวันหวั่นพลันมีเสียงกระดิ่งเตือนดังขึ้นทันที นี่มันคำถามฆ่าตัวตาย!
ถ้าบอกว่าตอนนั้นเธอยังไม่แน่ใจว่าเขาก็คือซือเยี่ยหาน งั้นก็ไม่เท่ากับว่ายั่วยวนชายคนอื่นหรอกเหรอ
เยี่ยหวันหวั่นสงสัยอย่างไม่ลังเลว่าชายคนนี้ก็หึงแม้แต่ตัวของตัวเองได้
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยตัดบท “แน่นอนว่าต้องรู้สิ! บอกแล้วไงว่าแวบแรกที่เห็นคุณก็มั่นใจแล้ว!”
ซือเยี่ยหานเผยสายตาอ่อนโยน ไม่ได้เปิดโปง และบอกหมายเลขชุดหนึ่งไป “นี่คือเบอร์ฯ ส่วนตัวฉัน”
เยี่ยหวันหวั่นรีบเดินทางจึงไม่ได้พกมือถือออกมา จึงใช้การจดจำโดยตรง “โอเค”
“ตอนบันทึกชื่อระวังหน่อยนะ ความสัมพันธ์ของพวกเราห้ามให้คนอื่นรู้เด็ดขาด” ซือเยี่ยหานเอ่ยกำชับอย่างเป็นกังวล
“ฉันเข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง ฉันจะบันทึกชื่อพิเศษที่คนอื่นไม่มีทางเดาออก!” เยี่ยหวันหวั่นรับปาก
เธอคิดดีแล้ว ชื่อก็คือ เถ้าแก่ขายน้ำส้มสายชูแห่งรัฐอิสระ!
สบายหายห่วง
“ทั้งสองท่าน พวกคุณ…คุยกันเสร็จหรือยัง” หลินเชวียเร่งอย่างลำบากใจ
“ได้แล้วๆ จะเร่งอะไรนักหนา” เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็ผลักประตูออกไป
ฟึ่บๆๆ —
หน้าประตูใหญ่อาชูร่า ชีซิงกับเจียงเหยียนกำลังสู้กันอย่างขะมักเขม้น สถานการณ์รบดุเดือดยิ่งขึ้นทุกที
“เชี่ย! เหล่าชี เลิกสู้ได้แล้ว! สู้แบบนี้จะสู้ไปถึงไหนหา! ทุกคนพุ่งเข้าไปพร้อมกันเลย!”
ชีซิงเผยสีหน้าทะมึนอย่างหนัก พันธมิตรอู๋เว่ยกับอาชูร่าสู้กันอย่างเป็นทางการ ผลกระทบนี้ใหญ่หลวงเกินไปแล้ว ข้างนอกมีคนตั้งเท่าไรที่รอให้พวกเขาสู้กัน ทางที่ดีที่สุดคือการคลี่คลายอย่างสงบสุข แต่เวลายิ่งผ่านไปนาน พี่เฟิงก็ยิ่งอันตราย…
“ใช่! กลัวบ้าอะไร! พุ่งเข้าไป!”
“เชี่ย! หัวหน้าสาขาย่อย นายอย่ามาหลบอยู่ข้างหลังฉันสิ ออกมาพูดข้างหน้านี่!”
“เชี่ย! ไปก็ไป! เพื่อผู้นำ! สู้ตาย!”
—————————————————————
บทที่ 1936 ไม่อาจเลี่ยงได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี