แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2001
บทที่ 2001 ออกฤทธิ์แล้วเหรอ
ในขณะเดียวกัน ในบ้านพักฝั่งตะวันออก
พระจันทร์ส่องสว่างอยู่เหนือศีรษะ ใต้ร่มเงาไม้ บนโต๊ะสนามขนาดเล็กตัวหนึ่งมีอาหารเรียบง่ายจัดวางไว้ไม่กี่จาน อาหารเย็นชืดไปนานแล้ว ทว่าไม่ถูกแตะต้องเลย
ชายหนุ่มเพิ่งอาบน้ำเสร็จ สวมชุดนอนตัวโคร่งค่อยๆ นั่งลงข้างโต๊ะ สายตาเหม่อมองออกไปไกล เป็นกังวลเล็กน้อย ราวกับข้ามผ่านกาลเวลาหลุดลอยเข้าไปในห้วงความทรงจำเมื่อนานแสนนาน…
บนกำแพงที่มีตะไคร่น้ำเกาะ หญิงสาวชุดสีแดงดั่งเพลิงบุกรุกเข้ามาในโลกของเขาอย่างก้าวร้าว…
‘อะไรนะ คุณบอกว่าไม่มีใครชอบคุณงั้นเหรอ บังเอิญจริงๆ ฉันชื่อไม่มีใครพอดี!’
‘ไม่เหมาะสมงั้นเหรอ ไม่มีตัวตนสักหน่อย! จับคู่กับเจ๊สิ!’
‘หือ ให้ฉันยืมของหน่อยได้ไหม ขอฉันยืมสักจูบสิ รับประกันว่าจะใช้คืนคุณแน่!’
….
“พี่เก้า…พี่เก้า…พี่เก้า”
จนกระทั่งเสียงของหลินเชวียแว่วขึ้นข้างหู สีหน้าเลื่อนลอยอยู่ในภวังค์ของชายหนุ่มก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นเยียบเย็นมานับพันปี “มีอะไร”
“พี่เก้า พี่คิดอะไรอยู่ เรียกตั้งนานพี่ไม่ตอบเลย!” หลินเชวียบ่นอุบ จากนั้นก็เอ่ยว่า “ผมจัดการแล้วนะ ให้คนไปสืบหาเบาะแสของคนที่หายตัวไปพวกนั้นแล้ว!”
ซือเยี่ยหานตอบรับ “อืม”
หลินเชวียถอนหายใจอย่างยอมรับชะตากรรม เขาก็รู้อยู่แล้ว งานที่เยี่ยหวันหวั่นรับช่วงต่อมา พี่เก้าไม่มีทางเมินเฉยแน่นอน
“ใช่แล้ว ยังมีอีกเรื่องที่ต้องรายงานพี่…” หลินเชวียเตรียมจะรายงานเรื่องราวต่อ แต่บังเอิญว่าแสงมุมหักเหส่องกระทบลงบนร่างของซือเยี่ยหาน จากนั้นเขาก็ตื่นตระหนกแล้ว “เวรแล้วพี่เก้า! เนื้อตัวพี่เป็นอะไรไป”
“อะไรนะ” ซือเยี่ยหานมองหลินเชวียด้วยสีหน้างุนงง
หลินเชวียจ้องมองบริเวณคอเสื้อที่เปิดโล่งของซือเยี่ยหานด้วยสีหน้าตกตะลึง บนผิวหนังใต้ลำคอเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีแดงที่แผ่ขยายยุบยับเหมือนใยแมงมุม
ซือเยี่ยหานมองตามสายตาของหลินเชวีย จึงมองเห็นเส้นเลือดบนผิวหนังเช่นกัน หลังจากใช้นิ้วเรียวยาวแก้เสื้อนอนออก ฉากที่ปรากฏก็ยิ่งน่าตกตะลึงกว่าเดิม
ทั่วทั้งร่างกายเขาล้วนเต็มไปด้วยเส้นเลือด ตั้งแต่คอไล่ลงจนถึงไหปลาร้า หน้าอก ท้องน้อย ลามไปจนถึงส่วนที่มองไม่เห็น…
“แม่งเอ๊ย นี่มันอะไรกัน พี่เก้า พี่ถูกพิษเหรอ” หลินเชวียตื่นตระหนกไม่น้อย
ซือเยี่ยหานมองเส้นเลือดบนร่างกายอย่างสงบนิ่ง ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “เป็นกู่พิศวาส”
ใบหน้าของหลินเชวียเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “กู่พิศวาส?! กู่พิศวาสออกฤทธิ์แล้วงั้นเหรอ ไม่ใช่ว่ายังเหลือเวลาอีกหนึ่งอาทิตย์ก่อนที่จะออกฤทธิ์หรอกเหรอ เส้นเลือดพวกนี้หมายความว่ายังไงกัน”
ซือเยี่ยหานนิ่งเงียบ
ความหมายของเส้นเลือดน่ะเหรอ…
ยิ่งคนที่มีใจเสน่หาต่อผู้โดนวางกู่มีความรู้สึกลึกล้ำ มีความภักดี มีความปรารถนามากเท่าไร ปฏิกิริยาของเส้นเลือดก็จะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ…
หลังจากหลินเชวียสงบใจลงบ้างแล้วก็ค้นพบความผิดปกติอีกครั้ง “เอ๊ะ ไม่ถูกสิ ไม่ใช่บอกว่ายัยเยี่ยหวันหวั่นคนนั้นมียาถอนพิษหรอกเหรอ ฉันก็นึกว่าแก้พิษได้แล้วซะอีก อยู่ดีๆ ทำไมถึงกำเริบขึ้นมาได้ล่ะ”
เมื่อซือเยี่ยหานได้ยินดังนั้น ดวงตาก็ฉายแววจนปัญญาอย่างไม่ปรากฏง่ายๆ แวบหนึ่ง
ชัดเจนมาก เธอไม่ได้กินยาถอนพิษ
….
ในบ้านพักฝั่งตะวันตก เวลานี้ร่างกายของเยี่ยหวันหวั่นผิดปกติไปหมด ไม่มีกะจิตกะใจมาสนใจเนี่ยอู๋หมิงแล้ว จึงยกถ้วยน้ำชาขึ้นมา ดื่มชาสมุนไพรที่มีอยู่เต็มแก้ว หลังจากดื่มลงไปแล้วในใจก็ยังคงร้อนผ่าว อาการไม่ทุเลาลงเลยสักนิด
เยี่ยหวันหวั่นวางถ้วยชาลงบนโต๊ะเสียงดัง ‘ปึก’ แล้วเอ่ยว่า “อะไรกันเนี่ย เกิดอะไรขึ้นกันแน่ รู้สึกเหมือนจะวิญญาณจะหลุดออกจากร่างเลย…”
อาการของเธอในตอนนี้หนักหนารุนแรงจนดวงวิญญาณอยากจะหลุดพ้นออกจากการควบคุมของตัวเอง ทะยานออกไปด้านนอกด้วยตัวเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าสรุปแล้วอยากจะบินไปไหนกันแน่
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “ฉันคิดว่า…ฉันต้องดื่มเหล้าสงบใจสักหน่อยแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี