อ่านสรุป บทที่ 213 จาก แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี โดย Internet
บทที่ บทที่ 213 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายจีนปัจจุบัน แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สวี่อี้มองดูนายของเขาที่เรียกตัวเองว่าสายตาสูงมาก แล้วมองเยี่ยหวั่นหวันข้างๆ ที่ดูโง่ทึ่ม ก็เงียบพูดไม่ออก
เวลานี้เขาเข้าใจจิตใจของหลิวอิ่งที่ได้ยินนายท่านบอกว่ามาตรฐานการเลือกแฟนของเขาคือ ‘หนึ่งเดียวในโลก’ นั้นแล้ว
“ยังมีอะไรจะถามอีกไหม?” ซือเยี่ยหานถาม
เยี่ยหวั่นหวันส่ายหน้า “ไม่มีแล้วค่ะ… แค่… ขอบคุณที่คุณเอาเสื้อผ้ามาให้ฉัน… แล้วยังมีถุงมืออีก… ด้านบนปักเสือตัวน้อยน่ารักมากเลย… คุณเลือกหรือคะ?”
ซือเยี่ยหาน “สวี่อี้เป็นคนเตรียม”
สวี่อี้เอือมอะรา
นายท่านกรุณาสัมผัสจิตใจที่ดีงามของตัวเองแล้วพูดอีกครั้ง!
ที่จริงแล้วผมเป็นคนเตรียม แต่ผมเตรียมไว้หนึ่งร้อยคู่เต็มๆ คุณถึงค่อยเลือกหนึ่งคู่ที่พอใจในนั้นเถอะ!
“อ้อ…” เยี่ยหวั่นหวันพยักหน้า จากนั้นถามต่ออีกประโยค “ต้าไปยังอยู่บ้านเปล่าคะ?”
“อยู่บ้าน” ซือเยี่ยหานพูด
สวี่อี้ได้ยินประโยคนี้ ก็อึ้งไปทันที
อยู่บ้านที่ไหน เขายังหาสลอเดอร์ไม่เจอด้วยซ้ำ!
เยี่ยหวั่นหวันสบายใจขึ้นมาแล้ว “จะเข้าเรียนแล้ว ฉันกลับไปก่อนนะคะ คุณระวังตัวด้วย!”
หลังเยี่ยหวั่นหวันเดินไปแล้ว สวี่อี้ก็รีบมองไปที่ซือเยี่ยหาน “นายท่านสลอเดอร์…”
“นายยังมีเวลาอีกหนึ่งวัน” ซือเยี่ยหานตัดบทประโยคหลังเขาเลย
สวี่อี้สำลักทันที ในใจร้องไห้ดั่งสายฝน “กระผมจะต้องหาสลอเดอร์ให้เจอก่อนที่คุณหนูเยี่ยจะกลับมาในวันพรุ่งนี้ครับ”
มิน่าอยู่ดีๆ ก็เรียกให้เขาไปตามหาสลอเดอร์กลับมา ที่แท้เพราะอยากจะโอ๋เอาใจคนสวยนี่เอง!
ถึงแม้ไม่อยากจะยอมรับ แต่นายท่านยิ่งทียิ่งมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้นำที่ไม่มีความชอบธรรมแล้ว ฮือๆๆ …
………
วันรุ่งขึ้นหลังเลิกเรียน
เยี่ยหวั่นหวันเก็บประเป๋าเรียบร้อย บอกลาเจียงเยียนหราน
“เธออยู่คนเดียวได้ไหม? ไม่อย่างนั้นฉันสมัครให้เธอไปอยู่หออื่นอาทิตย์หน้า” เยี่ยหวั่นหวันเสนอแนะ
เจียงเยียนหรานส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยอยู่แล้ว ฉันอยู่คนเดียวจะได้มีสมาธิทบทวน!”
ถึงแม้ชิงเหอจะเป็นโรงเรียนเอกชนแสนแพงที่คุณภาพการเรียนนั้นดีที่สุด แต่ก็ยังไม่สามารถไปเทียบกับโรงเรียนม.ปลายธรรมดายังไม่ได้เลย เพราะนักเรียนไม่น้อยหลังสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จก็ไปเรียนเมืองนอกต่อเลย ไม่สนใจผลการสอบเข้ามาหวิทยาลัยเลยสักนิด ในหอพักหญิงวันๆ ก็คุยกันแต่เรื่องของแบรนด์เนมและเครื่องสำอาง
เจียงเยียนหรานเป็นลูกสาวคนเดียวในบ้าน พ่อแม่ไม่ยอมปล่อยให้เธอจากบ้านไปไกล เธอเตรียมจะสอบเข้าโรงเรียนบ้านเกิด
เดิมทีเธอยังไม่ได้คิดดีว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ไหน แต่ช่วงนี้สนิทกับเยี่ยหวั่นหวันขึ้นมา เธอตัดสินใจสอบเข้าสถาบันภาพยนตร์สาขาการแสดงของมหาวิทยาลัยเมืองหลวง
อนาคตที่รอคอยอย่างมากก็ได้มาอยู่ร่วมกับเธอแล้ว
เพราะตั้งแต่เด็กได้รับการฝึกฝนจากพ่อแม่ เอกสาขาการแสดงนั้นเธอไม่กังวลใจ เพียงแต่วิชาวัฒนธรรมดูท่าเธอจะต้องสู้อีกรอบ
เธอได้ยินมาว่าเยี่ยหวั่นหวันต้องการเรียนเอกสื่อสารมวลชนคณะนิเทศศาสตร์ของมหาวิทาลัยเมืองหลวง
มหาวิทยาลัยภาพยนตร์และมหาวิทยาลัยการสื่อสารมวลชนเป็นหนึ่งในไม่กี่มหาวิทยาลัยแนวหน้าด้านสื่อภาพยนตร์และโทรทัศน์ของเมืองจีนเลย
และอย่างที่ทุกคนรู้กัน ระดับคะแนนของสาขาที่ไม่ใช่ศิลปะของมหาวิทยาลัยการสื่อสารมวลชนนั้นสูงจนน่ากลัว ไม่ต่างจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเลย เยี่ยหวั่นหวันเป็นคนหนึ่งที่อยากจะสอบเข้าสาขาวิชาสื่อสารมวลชน
ตอนนี้ถึงแม้ว่าคะแนนสอบของเยี่ยหวั่นหวันจะไม่แย่ แต่วิชาเลขเธอเป็นตัวดึงคะแนนลงมาก อยากจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยการสื่อสารมวลชน เกรงว่าจะเฉียดฉิวพอดี…
“หวั่นหวัน เธอจะถือโอกาสตอนนี้กลับบ้าน มาเรียนวิชาเลขเสริมไหม? วิชาเลขเธอนี่เป็นปัญหาใหญ่จริงๆ!” เจียงเยียนหรานถามด้วยความกังวล
เยี่ยหวั่นหวันได้ยิน ก็โบกมือตอบทันที “วางใจได้ๆ ลงชื่อไว้นานแล้ว! อาจารย์ที่สอนพิเศษวิชาเลขให้ฉันเก่งมากเลย!”
อ่อนโยน?
เยี่ยหวั่นหวันยิ้มแห้ง “ใช่แล้วๆ! แฟนฉันอ่อนโยนมากๆ …”
หลังบอกลาเจียงเยียนหรานแล้ว เยี่ยหวั่นหวันก็ออกมากับสวี่อี้
ก่อนออกไป สวี่อี้มองไปทางเจียงเยียนหรานอย่างพินิจพิเคราะห์
ผู้หญิงคนนี้เป็นรูมเมทเยี่ยหวั่นหวัน?
ไม่ง่ายเลยกว่าจะมีคนเพิ่งไป นี่จะมาอีกคนแล้ว
แต่ตอนนี้จากที่เขาไปตรวจสอบตระกูลมา เทียบกับตอนที่เจอตอนแรก ผู้หญิงคนนี้ถือว่าใช้ได้ หวังว่าจะไม่เปลี่ยนไปเป็นเฉินเมิ่งฉีอีกคน…
รถมาถึงจิ่นหยวนอย่างรวดเร็ว
เยี่ยหวั่นหวันอยู่ไกล ทนไม่ไหวพิงไปกับหน้าต่างมองสำรวจด้านนอก
ในที่สุด เธอเห็นเงาเสือขาวส่งเสียงคำรามนั่งด้วยตวามระมัดระวังอยู่หน้าประตูใหญ่
สิ่งที่ยิ่งทำให้เธอประหลาดใจคือ คอของเสือขาวผูกโบว์สีชมพูอยู่ด้วย ทั้งหล่อทั้งน่ารักมากเลย จะละลายอยู่แล้ว
“ว้าว! ต้าไป๋ๆๆ —“ เยี่ยหวั่นหวันพุ่งลงจากรถ วิ่งโผไปหาเสือขาวด้วยความตื่นเต้น
จากนั้น เธอก็โดนคำรามใส่อย่างที่คิด
แต่เยี่ยหวั่นหวันไม่สนใจที่โดนคำรามใส่เลย เดินไปรอบๆ มัน ชอบไม่ไหวแล้ว
เห็นได้ชัดว่าต้าไป๋รำคาญ ดูท่าทางแล้วอดไม่ได้อยากจะสะบัดหางให้เธอตาย ทำอะไรไม่ถูก ใครให้เขาเจอเจ้านายที่ไม่เห็นใจคนนี่
นิสัยไม่ดีจริงๆ จะโอ๋หญิงสาวทำไมตัวเองไม่โอ๋เองล่ะ มาทรมานสัตว์!
……………………………………………………………….
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี