แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 2431
บทที่ 2431 ชอบพ่อมากกว่า
พอได้ยินข้อเสนอของลูกสาว ชายชราก็เงียบไป คล้ายจะใคร่ครวญอยู่
ในเวลานี้เอง ก็มีเสียงฝีเท้าแว่วมาจากทางบันได มองเห็นหนูน้อยถังถังในชุดนอนลายการ์ตูนขนปุยเดินงัวเงียลงมา
นายหญิงเนี่ยเห็นถังถังตื่นแล้ว จึงรีบลุกขึ้นด้วยความใส่ใจ “ถังถังตื่นแล้วเหรอจ๊ะ พวกเราคุยเอะอะจนหลานตื่นรึเปล่า”
พ่อหนูสวมสลิปเปอร์กระต่ายน้อย ขยี้ตาเล็กน้อย เดินตรงเข้าไปทางซือเยี่ยหานที่อยู่บนโซฟา จากนั้นก็กางแขนสั้นป้อมให้ซือเยี่ยหาน แล้วเอ่ยเสียงอ้อแอ้ “พ่อครับ อุ้ม!”
ซือเยี่ยหานตะลึงอยู่ที่เดิม ผ่านไปครู่หนึ่งถึงได้สติ ยื่นมือออกไปอุ้มพ่อหนูน้อยที่หอมกลิ่นน้ำนมเข้าสู่อ้อมแขนอย่างอ่อนโยน
“พ่อครับ ถังถังฝันร้ายด้วย…” พ่อหนูมุดหัวเข้าหาอ้อมอกผู้เป็นพ่อ แล้วเอ่ยอย่างคับข้องหมองใจ
ซือเยี่ยหานรีบกอดก้อนแป้งน้อยไว้อย่างระมัดระวัง ลูบหลังพ่อหนูเบาๆ พลางเอ่ยปลอบอย่างไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไร “ไม่เป็นไรนะ ความฝันไม่ใช่เรื่องจริง”
“อื้อ…” พ่อหนูถึงได้ยอมหลับตาลงอย่างวางใจ และนอนหลับไปอีกครั้ง
ภายในห้องรับแขกเงียบสงัดเป็นพิเศษ หัวหน้าตระกูลเนี่ยและนายหญิงเนี่ยมองฉากตรงหน้า ต่างพูดไม่ออกกันแล้ว
“ดูเหมือนว่า ถังถังกับเจ้าเก้าจะเข้ากันได้ดีมากนะ” ชายชราเอ่ย
ครั้งนี้ หัวหน้าตระกูลเนี่ยและนายหญิงเนี่ยไม่พูดอะไรแล้ว
เรื่องราวจึงถูกกำหนดไปตามนี้ ซือเยี่ยหานอุ้มถังถังขึ้นไปข้างบนด้วยความระมัดระวัง เยี่ยหวันหวั่นก็ตามขึ้นไปด้วย
หลังจากเข้าห้องมา ซือเยี่ยหานก็วางพ่อหนูลงบนเตียงอย่างเบามือ แล้วห่มผ้าให้
ขณะที่ทั้งสองเตรียมจะออกไป ผลคือ เวลานี้จู่ๆ หนูน้อยถังถังกลับลืมตาขึ้นมา “แม่ครับ…”
เยี่ยหวันหวั่นหันไปด้วยความประหลาดใจ มองเห็นว่าดวงตาของพ่อหนูไม่มีความง่วงเลยสักนิด “ลูกรัก ลูกยังไม่นอนเหรอจ๊ะ”
“แม่อุ้ม!”
เยี่ยหวันหวั่นรีบอุ้มพ่อหนูเข้าสู่อ้อมแขน
“แม่ครับ ถังถังแสดงได้ดีไหม”
“แน่นอนจ๊ะ ลูกเยี่ยมมาก!” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยตอบ แล้วหอมแก้มพ่อหนูที่ตั้งตารออยู่ฟอดหนึ่ง พลางรู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกไปในเวลาเดียวกัน
เธอหลงนึกว่าถังถังเริ่มติดซือเยี่ยหานขึ้นมาจริงๆ แล้วซะอีก แต่ใครจะรู้ว่าพ่อหนูแค่ช่วยพวกเธอสยบพ่อแม่
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยชม “แสดงได้เยี่ยมมากจ๊ะ เหมือนพ่อลูกกันแท้ๆ เลย”
ซือเยี่ยหานเปิดปากขึ้น “เป็นพ่อลูกแท้ๆ อยู่แล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบไป
เอาเถอะๆ…เธอพูดผิดไปเอง ใครใช้ให้สองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วกระอักกระอ่วนขนาดนี้ล่ะ!
คืนนี้ ด้วยคำขอร้องของพ่อหนูน้อย เยี่ยหวันหวั่นกับซือเยี่ยหานจึงรั้งอยู่นอนด้วยกันกับพ่อหนู
มีถังถังกับซือเยี่ยหานอยู่ข้างๆ เยี่ยหวันหวั่นก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว
ซือเยี่ยหานมองลูกชายที่นอนอยู่ข้างๆ ด้วยแววตาอ่อนโยน “หลับรึยัง”
ถังถังลืมตาขึ้นทันที
แน่นอนว่ายังไม่หลับ ไม่ง่ายเลยกว่าแม่จะมานอนกับเขา จะหักใจหลับลงเร็วขนาดนั้นได้ยังไง
มีอะไร
ถังถังถามผ่านสายตา
ซือเยี่ยหานเอ่ยขึ้นว่า “พ่อขอถามเหตุผลหน่อยได้ไหม”
ถึงแม้ซือเยี่ยหานจะไม่ได้พูดให้ชัดเจนนัก แต่หนูน้อยถังถังก็คล้ายจะเข้าใจทันทีว่าเขากำลังถามอะไร
ซือเยี่ยหานถามถึงเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงไม่ชอบเขา
หนูน้อยถังถังเหลือบมองแม่ที่นอนอยู่ข้างๆ แก้มนุ่มนิ่มพองขึ้น ปากก็เม้มเข้าหากัน คล้ายจะนึกเรื่องอะไรที่ทำให้ตัวเองไม่มีความสุขอย่างมาก
ซือเยี่ยหานก็ไม่เร่งรัดรอคอยคำตอบด้วยความสงบ
ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดพ่อหนูก็เปิดปากพูดอย่างไม่เต็มใจ “เพราะแม่ชอบพ่อมากกว่า…”
แม่ชอบเขามากกว่า แถมยังเป็นความชอบแบบที่ชอบมากกว่าถังถังด้วย
ดวงตาของซือเยี่ยหานฉายแววสับสนแวบหนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกอยู่บ้าง
ไม่คาดคิดเลยว่าลูกน้อยจะเห็นเขาขัดตาเพราะเรื่องนี้
ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าควรดีใจหรือว่าจนปัญญาดี
แต่ถ้าพูดในด้านความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของแล้ว ลูกชายได้รับการถ่ายทอดจากเขาไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี