สายตาของเยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองอัลบั้มภาพบนโต๊ะด้านหน้าซือเยี่ยหานอีกครั้ง ดวงตากลอกหมุนไปมา
ไม่คิดเลยว่าซือเยี่ยหานจะแอบดูชุดแต่งงานอยู่คนเดียว…
จะให้เธอเลือกมองเห็นแล้วปล่อยผ่านไปงั้นเหรอ…นั่นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!
เยี่ยหวันหวั่นยิ้มหวานแล้วโน้มตัวเข้าไป ปัดอัลบั้มภาพออกไปด้วยท่าทางที่คล้ายจะไม่ตั้งใจ “ที่รัก คุณดูชุดแต่งงานอยู่นี่! คุณชอบให้ฉันสวมชุดไหนล่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย สายตาจับจ้องอยู่ที่ชุดมีสไตล์ค่อนข้างหรูหราและคลาสสิคชุดหนึ่ง “ฉันว่าชุดนี้ไม่เลวเลย ที่รัก คุณว่าไหม”
ซือเยี่ยหานมองแวบหนึ่ง “ชุดนี้ฉันสั่งไปแล้ว”
“คุณก็ถูกใจชุดนี้เหรอ” เยี่ยหวันหวั่นกะพริบตาด้วยความดีใจ
เยี่ยหวั่นหวั่นพูดพลางพลิกดูต่อไป แล้วชี้ไปที่ชุดสไตล์หางปลาสีขาวชุดหนึ่ง “ชุดนี้ก็ไม่เลวเลย!”
ซือเยี่ยหานพูดแบบเดิม “ชุดนี้ฉันก็สั่งแล้ว”
เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้ามองเขาด้วยความแปลกใจ “คุณเดาแบบที่ฉันชอบได้อีกแล้วเหรอ สมกับเป็นที่รักของฉัน เข้าใจฉันจริงๆ! แต่ว่า..ชุดกระโปรงสีเงินชุดนี้ก็ดูดีเหมือนกัน! เลือกยากจัง!”
ชุดแต่งงานในอัลบั้มนี้เป็นผลงานเอกของดีไซเนอร์ชื่อดังจากทั่วโลก ดังนั้นทุกชุดต่างก็งดงามมากจริงๆ เยี่ยหวันหวั่นพลิกอยู่แค่แปบเดียวก็ตาพร่าไปหมดแล้ว
ผลคือ พอซือเยี่ยหานได้ยิน ก็เอ่ยอย่างสงบนิ่งว่า “สั่งไปแล้ว”
ทั้งสามชุดที่เลือกไป ซือเยี่ยหานต่างก็สั่งจองไปแล้วราวกับรู้ล่วงหน้า เยี่ยหวันหวั่นเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ที่รัก พวกเราใจตรงกันขนาดนี้เลยเหรอ”
ซือเยี่ยหานตอบมาว่า “ชุดทุกแบบในอัลบั้มนี้ ฉันสั่งทั้งหมดมาอย่างละชุด”
เยี่ยหวันหวั่นเผยสีหน้าทึ่มทื่อ มุมปากกระตุกยิกๆ ไม่หยุด
ผู้ชายคนนี้กล้ากว้านซื้อชุดทุกแบบในอัลบั้มชุดแต่งงานระดับไฮเอนด์เล่มนี้เลยเหรอ!?
จริงสินะ วิธีจัดการที่ดีที่สุดของผู้ป่วยโรคย้ำคิดย้ำทำก็คือกว้านซื้อทั้งหมดมาเลยสินะ
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกอย่างมาก “ซื้อมาเยอะขนาดนี้ โรงงานน้ำส้มสายชูของคุณไปต่อไม่ไหวแล้วดังนั้นเลยคิดจะเบนมาทำร้านเช่าชุดแต่งงานใช่ไหม”
ดวงตาอันงดงามและน่าดึงดูดของซือเยี่ยหานแฝงประกายพราวระยับไว้ ผุดลุกขึ้นมากะทันหัน แล้วจุมพิตลงบนริมฝีปากของเธอ เอ่ยขึ้นในระยะห่างระดับได้ยินเสียงลมหายใจ “จะให้เธอใส่ทุกชุด…ให้ฉันดู”
เยี่ยหวันหวั่นเหวอไปแล้ว!
ในเวลานี้ หัวใจของเยี่ยหวันหวั่นเต้นรัวเหมือนตอนที่ต่อสู้ตัดสินเป็นตายกับสวะหมา
ไม่คาดคิดเลยจริงๆ!
สามสิบปีก่อนสายน้ำไหลไปทางตะวันตกแต่ไม่คิดเลยว่าสามสิบปีหลังไหลจะไหลมาทางตะวันออก มาถึงวันที่เธอถูกซือเยี่ยหานล่อลวงกลับแบบนี้แล้ว
เยี่ยหวันหวั่นกุมใบหน้าที่ร้อนผ่าว “แค่ก แต่ยังไงก็ซื้อเยอะเกินไปอยู่ดีนะ จะให้ฉันใส่ไปถึงเมื่อไหร่กัน”
ซือเยี่ยหานเล่นปอยผมดำขลับข้างใบหูของหญิงสาวเบาๆ “เยอะเหรอ ยังไงชีวิตนี้ฉันก็แต่งงานแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว เธอค่อยๆ ใส่ไปเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นนึกในใจ ได้ คุณชนะแล้ว
“โอ้ใช่แล้ว เกือบลืมไปเลยว่ามาคุยเรื่องเป็นการเป็นงานกับคุณ ฉันมาหาคุณ เพราะมีเรื่องจะปรึกษาคุณ งานแต่งของเรา ถ้าเป็นไปได้…ฉันไม่อยากจัดด้วยฐานะเนี่ยอู๋โยว...และไม่อยากจัดที่รัฐอิสระ…” เยี่ยหวันหวั่นเรียบเรียงคำพูด จากนั้นก็พูดออกมา
สำหรับเรื่องนี้ซือเยี่ยหานดูเหมือนจะไม่แปลกใจเลย จึงตอบตกลงทันที “ได้ ไม่ว่าเธออยากจะจัดที่ไหน ใช้ฐานะอะไร ก็ได้ทั้งนั้น ถึงอยากจัดในทุกตัวตนก็ย่อมได้ ฉันเก็บคำว่าชีวิตนี้แต่งงานครั้งเดียวก่อนหน้านี้กลับมาได้นะ”
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออกอีกครั้งแล้ว!
แต่ว่าฉันไม่อยากแต่งหลายครั้งขนาดนั้น ขอบใจ!
แต่ละฐานะของเธอ บวกกับแต่ละฐานะของเขา ถ้าแต่งงานกันด้วยฐานะทั้งหมด เธอต้องแต่งไปถึงเมื่อไหร่กันล่ะ
—————————————————————————————
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี