แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 343
โดย
Ink Stone_Romance
บทที่ 343 ผู้เชี่ยวชาญท่านไหน?
ฟังคำพูดของโอวหยางอวี้จบ เหลียงซือหานกับฟางซิ่วหมิ่นแม่ลูก แทบจะตกใจจนกรามค้าง
ตอนแรกหลงคิดว่าของที่เยี่ยหวันหวั่นมอบให้เป็นอัปมงคลอย่างมาก ไม่เคยคิดเลยว่า โอวหยางอวี้กลับพูดว่าเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่ง…
เหลียงเจียหาวเห็นว่าเหลียงซือหานกับฟางซิ่วหมิ่นยังคิดจะเอ่ยปากพูดอะไรอีก พลันถลึงตามองอย่างเกรี้ยวกราด ยังขายหน้าคนในคืนนี้ไม่พออีกอย่างนั้นหรือ?!
“กลับ!”
เหลียงเจียหาวถลึงตามองฟางซิ่วหมิ่นอย่างเกรี้ยวกราด
เมื่อเห็นเหลียงเจียหาวที่ไม่เคยโมโห บันดาลโทสะรุนแรงขนาดนี้เป็นครั้งแรก สองแม่ลูกพลันละอายใจ ไม่พูดสิ่งใด ทำได้เพียงเดินตามหลังเหลียงเจียหาวออกไป
…
ณ ที่นั่งประธาน โอวหยางอวี้ดูท่าจะยังไม่ยอมตัดใจ เอ่ยขึ้นอีกครั้งว่า “ตาเฒ่าเยี่ย แลกกันไหม พูดอะไรบ้างสิ!”
เยี่ยหงเหวยนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพูดขึ้นว่า “นี่ไม่ใช่ของขวัญวันเกิดฉันสักหน่อย”
เมื่อครู่นี้เยี่ยหวันหวั่นพูดแล้วว่า งานศิลปะชิ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอนำมามอบให้
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินดังนั้น นัยน์ตาพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย ขยับเข้าใกล้เยี่ยหงเหวย เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “คุณปู่คะ งานศิลปะชิ้นนี้ แม้ว่าหนูจะไม่ใช่คนให้ แต่เป็นคุณพ่อให้คุณปู่ค่ะ”
“หืม?”
เยี่ยหงเหวยมองไปทางเยี่ยเส่าถิงที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล
เวลานี้ เยี่ยเส่าถิงตกใจ เขาไปซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่…
“พ่อคะ…”
เยี่ยหวันหวั่นเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว คล้องแขนเยี่ยเส่าถิง พาเยี่ยเส่าถิงไปยังด้านหน้าเยี่ยหงเหวย
“คุณปู่ สิ่งนี้เป็นสิ่งที่คุณพ่อใช้เวลาเกือบครึ่งปี ขอมาจากผู้เชี่ยวชาญท่านหนึ่งค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นพูดโกหก
“ผู้เชี่ยวชาญท่านไหน?” เยี่ยหงเหวยเอ่ยถาม
“คุณปู่ ผู้เชี่ยวชาญท่านนั้นละทางโลกไปนานแล้ว ก็เลยไม่ยอมบอกชื่อ…” เยี่ยหวันหวั่นกลัวว่าบิดาจะตอบไม่ถูก จึงทำได้เพียงโกหกต่อไป
สำหรับคำโกหกนี้ เยี่ยหงเหวยกลับไม่ได้คิดมาก ในเมื่อของเป็นของจริง ข้อนี้ โอวหยางอวี้ได้พิสูจน์แล้ว
“เส่าถิง แกเป็นคนเตรียมของขวัญชิ้นนี้ให้ฉันจริงเหรอ?” คืนนี้ เยี่ยหงเหวยได้มองลูกชายคนโตที่ทำให้เขาผิดหวังอย่างยับเยินเต็มๆ ตาเป็นครั้งแรก
“คือว่า…” เยี่ยเส่าถิงเหลือบมองเยี่ยหวันหวั่นข้างกาย เดิมทีไม่อยากจะยอมรับ ทว่าลูกสาวใช้สายตาเร่งเร้าเขาอยู่ตลอด สุดท้ายถึงได้พยักหน้ารับ “ใช่ครับคุณพ่อ…หวังว่าคุณพ่อจะชอบ”
สีหน้าของเยี่ยหงเหวยอ่อนโยนลงหลายส่วนอย่างยากที่จะเห็นสักที “นานๆ ทีแกจะมีน้ำใจแบบนี้”
เยี่ยหงเหวยพูดจบ ปรายตามองโอวหยางอวี้แล้วลุกขึ้น นำสิ่งของที่ทำจากกระดูกกลับมาจากมือของโอวหยางอวี้
ในเมื่อเป็นของที่ให้เขา เขาย่อมมีสิทธิตัดสินใจจะทิ้งหรือเก็บไว้แล้ว
“ขี้งกขนาดนี้เชียว ดูสักหน่อยก็ไม่ได้?” โอวหยางอวี้ไม่พอใจ
เยี่ยหงเหวยไม่ได้สนใจ นำสิ่งที่ทำจากกระดูกวางไว้ข้างกาย แล้วเอ่ยถามว่า “เส่าถิง ของชิ้นนี้ มีชื่อเรียกว่าอะไร?”
ระดับความล้ำค่าของของที่ทำจากกระดูก เหนือกว่า ‘มังกรทะยาน’ ของโอวหยางอวี้ เยี่ยหงเหวยย่อมอยากรู้ชื่อเป็นธรรมดา
เยี่ยเส่าถิงไม่อาจตอบได้อยู่แล้ว เยี่ยหวันหวั่นจึงรีบตอบ “คุณปู่คะ เพื่อนของคุณพ่อท่านนั้นบอกว่า ของชิ้นนี้ไม่มีชื่อ รอผู้มีวาสนามาตั้งให้ ไม่อย่างนั้นคุณปู่ช่วยตั้งให้หน่อยสิคะ!”
“อย่างนั้นเหรอ?” เยี่ยหงเหวยลองไตร่ตรองอย่างละเอียด นิ่งเงียบไปพักหนึ่ง “ถ้าอย่างนั้น…เรียกว่าปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายเป็นอย่างไร…”
เยี่ยหงเหวยพึงพอใจในของที่ทำจากกระดูกชิ้นนี้มาก จึงตั้งชื่อให้ด้วยตนเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี