แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 435
Ink Stone_Romance
บทที่ 435 ยังรักษากลับมาได้หรือไม่?
คุณหญิงย่าเดินไปด้านหน้าซุนไป๋เฉ่าด้วยความร้อนใจ “ครึ่งปี!ทำไมถึงเหลือแค่ครึ่งปีแล้วล่ะ! หมอซุน ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ เหรอ? คุณช่วยคิดหาทางอีกทีได้ไหม ฉันขอร้อง! ไม่ว่าคุณต้องการเงินเท่าไร ต้องการสิ่งใด ฉันจะใช้กำลังทั้งหมดของตระกูลทำให้คุณให้ได้!”
ซุนไป๋เฉ่าส่ายศีรษะ “คุณหญิงใหญ่ ขอโทษด้วยครับ ถึงแม้ผมจะมีความรู้วิชาการแพทย์ แต่สำหรับคุณชายเก้ากลับไม่มีประโยชน์อะไรเลย สิ่งที่คุณชายเก้าต้องการที่สุดคือการบำรุงรักษาแบบดั้งเดิม แต่การรักษาแบบดั้งเดิม ขับพิษห้าธาตุก็ล้วนดำเนินการตอนนอนหลับ ไม่ว่าจะเป็นอาหารเสริมหรือยาบำรุงชนิดไหน การซ่อมแซมอวัยวะทั้งหลายแหล่ล้วนต้องการการนอนหลับพักผ่อนอย่างเพียงพอ พูดภาษาชาวบ้านก็คือ การนอนหลับเป็นรากฐานของมนุษย์ หากเขาทำไม่ได้แม้แต่การนอนหลับพักผ่อน การรักษาทั้งหมดของผมก็สูญเปล่า”
คุณหญิงย่าพลันตะโกนเสียงดังไปทางประตู “โม่เสวียนล่ะ! ไปเรียกโม่เสวียนมาให้ฉันหน่อย!”
สวี่อี้ที่เฝ้าอยู่ด้านนอกประตูอยู่ตลอดเดินเข้ามาทันที “เรียนคุณหญิงใหญ่ ก่อนหน้านี้นายท่าน…ให้โม่เสวียนพักร้อนไปแล้วครับ”
“นายว่าไงนะ?” ใบหน้าคุณหญิงย่าเต็มไปด้วยความตกใจ จากนั้นก็โมโห “เจ้านายแกทำตัวเหลวไหล พวกแกก็ไม่รู้จักโน้มน้าวเขาหรือไง! ยังไม่รีบไปตามตัวเขามาอีก!”
เมื่อเผชิญกับความโกรธของคุณหญิงย่า สวี่อี้ทำได้เพียงรีบไปตามหาคน “ครับ…”
เมื่อได้ยินว่าตนเองอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งปี คิ้วของซือเยี่ยหานไม่ขยับแม้แต่น้อย “คุณย่า ผมไม่เป็นไร ร่างกายของผม ตัวผมเองรู้ดี”
ดวงตาทั้งสองของคุณหญิงย่าแดงก่ำ “แกรู้ดีอะไร! เป็นถึงขนาดนี้แล้วยังพูดว่ารู้ดีอีกเหรอ!”
จะนอกบ้านในบ้าน ทั้งที่แจ้งที่ลับ มีดวงตากี่คู่ที่จ้องรอขย้ำเขา หวังให้เขาตาย
ตอนนี้ทุกคนล้วนคิดว่าเขาแค่ทำงานหนักเกินไปจนเป็นลม หากคนพวกนั้นรู้เข้าว่าเขาเหลือเวลาเพียงครึ่งปี คนพวกนั้นยังจะนั่งเฉยได้เหรอ? ทุกคนคงจะกินเขาลงไปทั้งเป็น
“เจ้าเก้า แกเอาแต่ใจแบบนี้ได้ยังไง เอาร่างกายของตัวเองมาล้อเล่น ทำไมถึงให้โม่เสวียนไปพักร้อน?” คุณหญิงย่าตำหนิด้วยความโกรธ
ซือเยี่ยหานเอ่ยตอบด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “เขาอยู่ก็ไม่มีประโยชน์”
คุณหญิงย่าหอบหายใจถี่ “แก…ต่อให้เขาไม่มีประโยชน์ ยังไงก็สามารถทำให้แกทรมานน้อยลงอีกหน่อย!”
อันที่จริงคุณหญิงย่ารู้ดี ต่อให้โม่เสวียนกลับมาแล้ว ด้วยอาการตอนนี้ของหลานชายก็ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว
เมื่อคิดว่าหลานชายเหลืออายุไขเพียงครึ่งปี ตัวเองยังต้องเป็นคนผมขาวส่งคนผมดำ ใบหน้าของคุณหญิงย่าก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศก ร้องไห้สะอึกสะเอื้อน
เวลานี้เอง เยี่นหวันหวั่นได้สติกลับมาจากการย้อนนึกถึงอดีต หลังจากรวบรวมสมาธิไตร่ตรองก็หันไปพูดกับซุนไป๋เฉ่า “หมอซุน ถ้าอย่างนั้น…หากเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ดูแลตามคำของคุณหมออย่างเคร่งครัด มั่นใจว่าสามารถรักษาให้ดีขึ้นได้ไหมคะ?”
ซุนไป๋เฉ่าลูบเครามีสีหน้าลำบากใจพูดขึ้นว่า “ถ้าหากเขาเลิกโกรธ เลิกหงุดหงิด เลิกทำงานหนัก ให้ความร่วมมือในการรักษาทานยาและฝังเข็มอย่างเคร่งครัด ที่สำคัญที่สุดคือต้องนอนให้ได้อย่างน้อยวันละแปดชั่วโมง ตอนนี้เขาอายุยังน้อย อาจจะยังค่อยๆ บำรุงให้ดีขึ้นได้ แต่ว่าจะฟื้นฟูได้ถึงขั้นไหน ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของแต่ละคน เรื่องนี้ผมไม่สามารถรับรองได้”
ซุนไป๋เฉ่าเอ่ยจบก็ส่ายศีรษะ เรื่องสมมติที่เขาพูดเมื่อกี้ เป็นแค่คำพูดลอยๆ เท่านั้น เขาจะทำได้สักกี่ข้อกันเชียว?
ถ้าหากทำได้ สุขภาพของเขาคงไม่แย่อย่างวันนี้หรอก
คุณหญิงย่าย่อมรู้ถึงจุดนี้ดี ถึงได้ยิ่งสิ้นหวังมากกว่าเดิม
หรือว่าเธอจะยื้อเจ้าเก้าไว้ไม่ได้แล้วหรือ…
ถ้ารู้แบบนี้แต่แรก…
ถ้ารู้แบบนี้แต่แรก ตอนนั้นเธอไม่น่าอนุญาตให้เจ้าเก้าเดินบนเส้นทางนี้…
………………………………………………………
บทที่ 436 ฉันไม่อยากเป็นแม่หม้าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี