แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 437
Ink Stone_Romance
บทที่ 437 จะไม่สนใจได้อย่างไร?
หน้าประตู คุณหญิงย่าหันข้างถอยไปอยู่ฝั่งหนึ่ง มองหญิงสาวผลุนผลันวิ่งออกมาจากในห้อง นัยน์ตาฉายแววประทับใจ
เห้อ เด็กคนนี้…
ภายในห้อง ชายหนุ่มมองตามทิศทางที่หญิงสาววิ่งออกไป นัยน์ตาหม่นหมองเข้มข้นอย่างที่ไม่อาจบรรเทาได้
ไม่สนใจชีวิตตัวเองอย่างนั้นหรือ?
จะไม่สนใจได้อย่างไร…
เธอเข้าใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆ…
เหมือนจริงมากเข้าไปทุกที…
ใกล้เสียจนเหมือนแค่ยื่นมือออกไปก็สัมผัสได้…
…
หลังจากที่เยี่ยหวันหวั่นวิ่งออกไป ก็ไปนั่งโมโหอยู่ข้างใต้แปลงดอกไม้แปลงหนึ่ง
เกือบจะถูกอมนุษย์คนนั้นยั่วโมโหจนอกแตกตายไปแล้วจริงๆ
มีใครที่ไหนที่เพิ่งจะเหนื่อยจนเป็นลมหมดสติ จากนั้นเจอกับการลอบฆ่า ซ้ำยังถูกหมอวินิจฉัยว่าเหลืออายุไขเพียงครึ่งปี แล้วโทรหาพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจบอกว่าจะไปคุยเรื่องโครงการในอีกสามวันทันทีบ้าง
ไม่เคยพบไม่เคยเห็นคนที่อยากตายขนาดนี้มาก่อน
ถ้ารู้แต่แรกว่าเขาอยากตายขนาดดี เธอจะลำบากเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไปช่วยเขาทำไม?
เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนโง่
ช่างเถอะ…
เขาอยากจะทำอะไรก็เรื่องของเขา…
ถ้าหากเขาไม่ยอมให้ความร่วมมือ ไม่ใส่ใจสุขภาพร่างกายของตัวเอง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ไม่มีประโยชน์!
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังอยากจะลุกขึ้น เสียงพูดคุยซุบซิบพลันดังลอยมาเข้าหู
“เธอไปส่งสิ!”
“ไม่ๆ เธอไปสิ เธอไป! ครั้งที่แล้วตอนที่ฉันไปคุณชายเก้ากำลังทำงาน เขาแค่เงยหน้าขึ้นมา สายตานั้น ฉันก็ตัวแข็งจนเดินไม่เป็นแล้ว!”
“เฮ้ย ทำไมเป็นฉันอีกแล้วล่ะ? ครั้งก่อนฉันก็ไปมาแล้วรอบหนึ่ง! เธอไม่ใช่ไม่รู้ว่าคุณชายเก้าเกลียดยาจีนที่สุด! ฉันยกยาเข้าไป อยู่ไกลสิบเมตรยังรู้สึกได้ถึงจิตสังหารของคุณชายเก้าเลย! ที่แย่กว่านั้นคือถ้าคุณชายเก้างานยุ่งจนลืมกินหรือว่าไม่กินยาตรงตามเวลา พวกเราก็จะถูกคุณหญิงใหญ่ลงโทษ!”
“ลงโทษก็ลงโทษสิ ฉันไม่กลัวการลงโทษของคุณหญิงย่าหรอก คุณชายเก้าน่ากลัวเกินไป ครั้งก่อนที่เสี่ยวจางยกยาเข้าไป เหมือนว่าจะไม่ทันระวังชนกับคุณชายเก้าที่เพิ่งตื่นนอน ไม่รู้ว่าคุณชายเก้าฝันร้ายหรือว่าอะไร หยิบปืนออกมาจากหัวเตียงทันที เสี่ยวจางตกใจซะจนฉี่ราดเลย…”
“ถ้าอย่างนั้น…ถ้าอย่างนั้นทำยังไงดี…ได้ยินว่าคุณชายเก้าทำงานหนักจนเป็นลมไป…อารมณ์ต้องไม่คงที่แน่ๆ…”
“ไม่…ไม่งั้นพวกเรารอดูอีกหน่อย”
“ฉันว่าไปรับโทษกันเลยเถอะ…”
…
เหมือนว่าด้านข้างมีเสียงถอนหายใจดังขึ้น จากนั้นมีคนพูดขึ้นว่า “เอามาให้ฉันเถอะ”
มีคนโผล่ออกมาจากด้านล่างแปลงดอกไม้อย่างกะทันหัน สาวใช้ทั้งสองตกใจเสียจนขวัญกระเจิง
“เอ่อ…คุณ…”
“คุณหนู…คุณหนูเยี่ย? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?”
สาวใช้ประหลาดใจ
เมื่อครู่เยี่ยหวันหวั่นนั่งจุมปุ๊กอยู่ที่ด้านล่างแปลงดอกไม้ เดิมทีถูกซือเยี่ยหานยั่วโมโหเสียจนคิดจะไปแล้ว ผลคือได้ยินสาวใช้ทั้งสองซุบซิบปรึกษา จนสุดท้าย กลัวเสียจนตัดสินใจถ่วงเวลา หรือแม้แต่ยอมไปรับโทษแต่ไม่ไปส่งยา
ยาต้องทานให้ตรงเวลา ฤทธิยาถึงจะแสดงผลได้ดีที่สุด จะมาชักช้าได้อย่างไร!
เยี่ยหวันหวั่นพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ฉันมารับลม พวกเธอจะยกยาไปส่งไม่ใช่เหรอ? เอามาให้ฉันสิ ฉันกำลังจะไปหาคุณชายเก้าของพวกเธอพอดี ฉันยกไปให้เอง”
“จริง…จริงเหรอคะ!” สาวใช้ทั้งสองพลันมีความหวัง ท่าทางที่มองเยี่ยหวันหวั่นเหมือนกับได้เห็นพระโพธิสัตว์กวนอิมที่ช่วยชีวิตสรรพสัตว์ที่ทุกข์ยาก
“ขอบคุณค่ะคุณหนูเยี่ย!”
“ขอบคุณค่ะ คุณหนูเยี่ยยกดีๆ นะคะ ระวังลวกมือ”
สาวใช้ทั้งสองกล่าวขอบคุณไม่ขาดปาก จากนั้นส่งถ้วยยาจีนให้เยี่ยหวันหวั่นอย่างระมัดระวัง
เยี่ยหวันหวั่นจ้องยาในมือตาไม่กะพริบ หลับตาด้วยความโมโห นี่เธอถูกล้างสมองไปแล้วใช่ไหม?
………………………………………………………..
บทที่ 438 ไม่ขม
เยี่ยหวันหวั่นยืนลังเลหน้าประตูอยู่นาน สุดท้ายเพราะเป็นกังวลเรื่องหากชักช้าอยู่นานจะส่งผลต่อฤทธิ์ของยา จึงผลักประตูเดินเข้าไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี