แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 447

บทที่ 447 ฉันเหมือนกำลังมีความรัก / บทที่ 448 ขโมยหัวใจของฉันไป
Ink Stone_Romance
บทที่ 447 ฉันเหมือนกำลังมีความรัก

“คุณลูกค้าคะ ผลไม้เชื่อมของคุณได้แล้วค่ะ ต้องการอย่างอื่นไหมคะ?” พนักงานร้านถามขึ้น

เยี่ยหวันหวั่นถึงเรียกสติกลับมาได้ จึงเพิ่มเค้กสตรอเบอร์รี่อีกหนึ่ง แมงโก้มูสอีกหนึ่ง

“ขอบคุณที่แวะมา ไว้มาอุดหนุนอีกนะคะ!” พนักงานร้านโค้งตัวส่งแขก

เยี่ยหวันหวั่นถือของออกจากร้านมา รู้สึกชัดเจนว่ามีคนย่องตามอยู่ข้างหลัง

เยี่ยหวันหวั่นหันหลังไปมอง พบว่าเป็นชายสวมหน้ากากที่ต่อแถวข้างหลังเธอเมื่อครู่นี้

พอเธอหันหน้าไปมอง ชายหนุ่มก็ยืนเต๊ะท่าหล่อแกล้งทำเป็นค้นกระเป๋าอยู่ตรงนั้น ท่าทางเหมือนกำลังรอรถ

เยี่ยหวันหวั่นสาวเท้าจากไปอีกครั้ง ครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ได้ตามมา

แต่ว่า เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกถึงสายตาเร่าร้อนได้อย่างประหลาด กำลังจับจ้องด้านหลังเธออยู่ตลอด…

ช่วยไม่ได้ เยี่ยหวันหวั่นทำได้เพียงหันกลับไปมองตามสัญชาตญาณเป็นครั้งที่สอง

ผลลัพธ์ครั้งนี้…พบว่าถึงชายหนุ่มไม่ได้เดินตามมา แต่ใบหน้าหันมาทางเธอ ต่อให้มีแว่นตากันแดดสีดำอันใหญ่ปกปิดดวงตา สายตาเจ็บปวดรวดร้าวเป็นที่สุดก็คล้ายกับจะทะลุแว่นกันแดดออกมาจับที่เธอ…พูดให้รุนแรงก็คือ จับที่ผลไม้เชื่อมในมือของเธอ…

คงจะสัมผัสได้ถึงสายตาของเยี่ยหวันหวั่น ชายหนุ่มหันศีรษะกลับไปอีกครั้ง แกล้งทำเป็นว่าไม่ได้มองเธอ

เยี่ยหวันหวั่นอดขำไม่ได้

ผลไม้เชื่อมไม่กี่กล่อง ต้องทำถึงขนาดนั้นไหม?

เพียงแต่ หากเขาคือดาราบางคนจริงๆ เธอก็พอเข้าใจได้ พวกดาราต้องคุมอาหารลดน้ำหนักทุกวัน อยากจะกินของที่ตัวเองชอบดูจะเป็นเรื่องที่ฝันมากเกินไป

เยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิด สุดท้ายก็หยิบออกมาจากในถุงหนึ่งกล่อง และเดินไปตรงหน้าของผู้ชายคนนั้น

ชายหนุ่มเห็นเธอเดินมุ่งหน้ามาทางตัวเอง ก็ขยับถอยหลังอย่างชัดเจน ทำท่าทางเหมือนจะวิ่งหนีเอาชีวิตรอด

คงจะคิดว่าเธอเป็นแฟนคลับ แล้วจำตนเองได้?

เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้เดินไปข้างหน้าต่อ หยุดยืนห่างจากเขา แล้วยื่นกล่องผลไม้เชื่อมนั่นให้ไป เอ่ยว่า “คุณชอบอันนี้เหรอ? ขอโทษด้วยที่ฉันเหมาสามกล่องสุดท้ายมาหมด ฉันยกกล่องนี้ให้แล้วกัน!”

ชายหนุ่มเหมือนจะตะลึงไปชั่วขณะ ยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น

“รับไปสิ!”

จนกระทั่งเยี่ยหวันหวั่นเร่งรัดอีกครั้ง ชายหนุ่มถึงได้ยื่นมือมาอย่างระแวดระวัง คล้ายกลัวเธอจะเปลี่ยนใจ แล้วเก็บผลไม้เชื่อมกล่องนั้นกลับไป

เยี่ยหวันหวั่นอดขำไม่ได้ “ของนี่มีน้ำตาลสูงมาก ถ้าต้องการคุมอาหาร ก็ให้กินน้อยหน่อย!”

พูดจบก็หันกายเดินจากไป

ชายหนุ่มถือผลไม้เชื่อมกล่องนั้น ยืนอึ้งงันอยู่ที่เดิม ในหัวเต็มไปด้วยภาพผู้หญิงคนเมื่อครู่หลุดยิ้ม…

รอยยิ้มนั่น…

งดงาม…ยิ่งกว่าผลไม้เชื่อมเสียอีก…

รอจนชายหนุ่มเรียกสติกลับมาได้แล้ว ก็รีบเร่งฝีเท้าตามขึ้นไป แต่พบว่าหญิงสาวหายไปกับความมืดกลางคืนแล้ว

“บ้าเอ๊ย” ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ถอดแว่นกันแดดออก เผยใบหน้าหล่อเหลาเป็นที่สุด

เวลานี้ ด้านข้างพลันมีเสียงเร่งฝีเท้าเป็นชุดดังมา

ชายหนุ่มอ้วนท้วนวิ่งหอบหายใจมาทางชายหนุ่ม เอ่ยเสียงแผ่วว่า “กงซวี่! พ่อคุณทูนหัวของฉัน! นายวิ่งมาตรงนี้ทำไม! ให้ฉันหาง่ายหน่อย! นายแอบมาซื้อขนมหวานอีกแล้วใช่ไหม? พี่ปินกำชับเป็นหมื่นครั้งแล้วว่านายจะกินของพวกนี้ไม่ได้…”

ผู้ช่วยบ่นไม่หยุด เห็นเขาจ้องมองทิศทางหนึ่งอยู่ตลอด จึงถามอย่างสงสัย “เฮ้ นายมองอะไรอยู่?”

ในมือกงซวี่ถือผลไม้เชื่อมกล่องนั้นอยู่ ยังคงยืนเหม่อจ้องทิศทางที่หญิงสาวคนนั้นหายไป พึมพำว่า “เหมือนฉันจะ…”

“เหมือนจะอะไร?” ผู้ช่วยไม่เข้าใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี