“อารมณ์ของคุณชายกง ผม…ผมจะไปกล้าได้ไง!” ผู้ช่วยบ่นอย่างขลาดกลัว
“ไร้ประโยชน์!” โจวเหวินปินโมโหจนเดินฟึดฟัดอยู่ในห้อง
ผู้ช่วยก้มหน้าคอตก ในใจแอบวิจารณ์ กล้าแต่ด่าฉันคนเดียว เก่งจริงก็ไปด่ากงซวี่ดูสิ?
ด้านในห้องนอน กงซวี่นอนอยู่บนโซฟา กำลังคุยสัพเพเหระกับเพื่อนในกลุ่มวีแชท
[กงซวี่: สหายทั้งหลาย อย่าลืมช่วยฉันแชร์ด้วยนะ! ฉันจะต้องตามหาเธอคนนั้นให้เจอให้ได้!]
[จ้าวหมิงเจ๋อ: แชร์แล้วพี่ซวี่!]
[อันอวี่เฟิง: เป็นสาวสวยขนาดไหนกันแน่ ถึงใช้ผลไม้เชื่อมกล่องเดียวตกวิญญาณของคุณชายกงของพวกเราไปได้!]
[กงซวี่: สวยเหมือนนางฟ้าเลย!]
[อันอวี่เฟิง: โม้เปล่า สวยกว่าเฉิงม่านนีอีกเหรอ]
[กงซวี่: คนละระดับเลย ผลไม้เชื่อมน้อยของฉัน ใบหน้าสวยบริสุทธิ์ซะฉันตกใจขวัญหนีดีฝ่อหมด!]
[โม่เฟย: ตกใจขวัญหนีดีฝ่อบ้าอะไร…ครูภาษาจีนสอนนายมายังไงวะ!]
[กงซวี่: ยังไงก็ความหมายนั้นแหละ ผลไม้เชื่อมน้อยของฉันไม่ใช่แค่หน้าตาสวย รอยยิ้มยังหวานกว่าผลไม้เชื่อมอีก! ฉันรู้สึกว่าครั้งนี้ใจสั่นจริงๆ! วินาทีที่เธอยิ้มให้ฉัน หัวใจฉันนี่เต้นรัวมาก!]
คนในกลุ่มวีแชทต่างหมดคำจะพูดกันเป็นแถว….
[ถังซิงหั่ว: เจ๋งอะกงซวี่! ฉันนึกว่านายจะเงียบหายไปเลยหลังจากโดนถล่มด่ายับ ที่ไหนได้กลับมายิ่งใหญ่ขนาดนี้เลย! คนในวงการคงมีแต่นายคนเดียวที่กล้าเล่นแบบนี้!]
[กงซวี่: โอ้ย ฉันก็ประหม่าจะตายไหมล่ะ ถ้าอยู่ในวงการไม่ได้ คงได้แต่กลับบ้านไปสืบทอดมรดกหมื่นล้านแล้วละ!]
[ถังซิงหั่ว: … ]
[โม่เฟย: … ]
[อังอวี่เฟิง: …พวกเรารุมเขาให้ตาย!]
ดารากลุ่มหนึ่งกำลังซุบซิบกันในกลุ่ม หานเซี่ยนอวี่ซึ่งไม่ตอบอยู่นานพิมพ์มาหนึ่งประโยคอย่างที่เห็นได้ยาก…
[หานเซี่ยนอวี่: ร้านขนมแคนดี้? อยู่ใต้คอนโดฉันนี่! ถึงว่าทำไมถึงมีคนมากันล้นหลามขนาดนี้! ที่แท้ก็เป็นฝีมือนายสร้างความวุ่นวาย!]
[กงซวี่: เฮ้ย พี่อวี่ๆๆ ร้านนั้นอยู่ใต้คอนโดพี่จริงเหรอ? งั้นพี่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นที่ผมพูดถึงหรือเปล่า?]
กงซวี่พิมพ์พลางส่งภาพเหมือนที่ตัวเองวาดไปให้ แล้วยังส่งข้อความเสียงพูดกับหานเซี่ยนอวี่ ‘สวยมากเหมือนนางฟ้า! พี่อยู่ละแวกนั้น ต้องพอจะจำเธอได้แน่!’
หานเซี่ยนอวี่กระตุกยิ้มมุมปากดูภาพเหมือนฝีมือการวาดระดับอนุบาลนั่น จากนั้นส่งข้อความเสียงกลับไป ‘ขอโทษที ไม่เคยเห็น’
……
เวลานี้เอง มีเสียงเคาะประตูรัวๆ ดังขึ้น ขัดจังหวะการคุยติดลมของกงซวี่
“เฮ้ กงซวี่ยุ่งอยู่ไหม?” โจวเหวินปินถามด้วยสีหน้าเกรงใจอยู่บ้าง แตกต่างกับท่าทางตอนอยู่ต่อหน้าผู้ช่วยราวกับเป็นคนละคน
“ทำไม มีธุระเหรอ?” ยังตามหาผลไม้เชื่อมน้อยของตัวเองไม่เจอ กงซวี่จึงอารมณ์ไม่ค่อยดี
“นี่ กงซวี่ ถ้านายอยากกินขนมหวาน ก็ให้ผู้ช่วยไปซื้อให้ได้นี่ ทำไมต้องเสี่ยงไปด้วยตัวเอง ถ้าเจอคนมีเจตนารู้ตัวตนของนาย แล้วตั้งใจใช้แผนเข้ามาตีสนิท…” โจวเหวินปินกล่าวเตือนโดยใช้สิ่งล่อใจเป็นลำดับ
กงซวี่กลอกตาใส่ไปทีหนึ่ง “ถ้าผลไม้เชื่อมน้อยมีเจตนาอยากใกล้ชิดฉัน ฉันฝันไปก็ยังตื่นขึ้นมาได้!”
โจวเหวินปินถูกสวน พูดไม่ออกทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี