แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 475

เสี่ยวชิงยังเล่าต่อไปด้วยสีหน้าตื่นเต้น “แล้วพี่เยี่ยก็เลื่อนขั้นแล้ว ตอนนี้พี่เยี่ยเป็นหัวหน้าแผนกผู้จัดการส่วนตัวแล้ว…”

ขณะที่ลั่วเฉินกำลังตั้งใจฟังอย่างเพลิดเพลิน เสียงฝีเท้าสองคู่ก็ลอยมาจากทางประตู

เยี่ยไป๋เดินกลับมาถึงห้องทำงานอย่างรวดเร็ว และผู้ที่เดินตามหลังมา ก็คือ…กงซวี่!

กงซวี่เพิ่งจะแต่งหน้าทำผมเสร็จ ทั้งร่างเปล่งออร่า พอเข้าห้องทำงานมา ห้องทั้งห้องพลันสว่างไสว “ไฮ”

“อ๊ะ! กง…กงซวี่!” เสี่ยวชิงอุทานอย่างตกใจ

กงซวี่เดินไปทางไหนก็เหมือนมีดวงดาวรายล้อมดวงเดือน มีบอดี้การ์ดจำนวนมากล้อมรอบ แม้จะเป็นบริษัทเดียวกัน ผู้ช่วยก็ไม่เคยเห็นกงซวี่ใกล้ขนาดนี้มาก่อน เวลานี้ได้เห็นตัวจริง ตื่นเต้นเสียจนเกือบจะเป็นลมล้มพับไป

“สวัสดี สาวน้อย ต่อไปเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ฝากตัวด้วยนะ!” กงซวี่เห็นดังนั้นก็ยิ่งปลดปล่อยฮอร์โมนของตัวเองอย่างเต็มที่ เขี้ยวที่เผยออกมาให้เห็นเป็นครั้งเป็นคราวเวลายิ้มทำเอาผู้ช่วยตัวน้อยหลงใหลเสียจนหัวปักหัวปำ

เยี่ยหวันหวั่นกระแอมเล็กน้อย มองกงซวี่อย่างรำคาญใจ เป็นสัญญาณให้เขาพอได้แล้ว

กงซวี่ถึงได้สำรวมขึ้น จากนั้นมองลั่วเฉินที่ยังคงเหม่อลอยอยู่ด้านข้าง พลางเลิกคิ้วขึ้น “พี่เยี่ย คนนี้คือลั่วเฉิน คนที่อยู่ในสังกัดพี่เหรอ?”

“อื้อ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า แล้วหันไปพูดกับลั่วเฉินว่า “ลั่วเฉิน กงซวี่เพิ่งจะเซ็นเข้ามาอยู่ในสังกัดฉัน ทักทายกันซะสิ”

กงซวี่นั่งลงบนโซฟาอย่างไม่ใส่ใจ เห็นว่าเวลาที่เยี่ยหวันหวั่นพูดกับลั่วเฉิน อ่อนโยนกว่าที่พูดกับตัวเองอย่างเห็นได้ชัด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมา จึงลูบคาง จุปากเอ่ยว่า “พี่เยี่ย พี่มีผมอยู่ทั้งคนแล้ว ยังจะเก็บหมอนี่ไว้ทำอะไร? ต่อไปพี่ตั้งใจดูแลผมคนเดียวก็พอแล้วล่ะ!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของลั่วเฉินที่กำลังจะเอ่ยทักทายกงซวี่พลันแข็งทื่อ

สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นก็ดำมืดลง

กงซวี่ ไอ้หมอนี่ ประเมินเขาต่ำเกินไปแล้ว!

นี่เพิ่งจะมาถึงก็เผยธาตุแท้ออกมาแล้ว…

สายตาเยี่ยหวันหวั่นเป็นประกายวาบ ส่งสายตาไปตักเตือนกงซวี่ “ถ้านายอยากจะอยู่กับฉันต่อไป อย่าพูดแบบนี้ให้ฉันได้ยินอีกเป็นครั้งที่สอง”

กงซวี่เห็นเยี่ยหวันหวั่นไม่พอใจ ก็รีบใช้รอยยิ้มไม้ตาย “พี่เยี่ยอย่าโกรธไปเลย ผมก็แค่ล้อเล่นน่า”

สีหน้าของลั่วเฉินยังคงดูไม่ดี สีหน้าหมองลงไปหลายส่วน

“พี่เยี่ย เดี๋ยวพวกเราไปกินข้าวด้วยกันเถอะ ถือว่าฉลองที่ผมมาร่วมทีม” กงซวี่เสนอความคิดออกมาอย่างเป็นกันเอง

เยี่ยหวันหวั่นจัดการงานทั้งหลายที่รับกงซวี่เข้ามา พลางเอ่ยว่า “ไว้วันหลังเถอะ ตอนนี้ฉันต้องรีบจัดการรับช่วงต่องานของนายให้เร็วที่สุด!”

“ตอนเย็นก็ไม่ว่างเหรอครับ?” กงซวี่เอ่ยถาม

เยี่ยหวันหวั่นตอบโดยไม่เงยหน้า “ตอนเย็นฉันมีธุระ”

“ธุระอะไร?” กงซวี่ถามอย่างไม่ละความพยายาม

“นัดแฟนเอาไว้น่ะ” เยี่ยหวันหวั่นตอบ

“อ้อ…” กงซวี่ถึงได้ล้มเลิกความพยายาม สีหน้าผิดหวังเหมือนกับเด็กน้อยที่ไม่ได้กินลูกอม

หลายชั่วโมงผ่านไป ท้องฟ้าค่อยๆ มืดมิด

เยี่ยหวันหวั่นเห็นว่าถึงเวลาสมควรแล้ว รีบจัดการข้าวของบนโต๊ะ แล้วพุ่งตัวออกจากบริษัท

ตั้งแต่แก้ปัญหาของหานเซี่ยนอวี่จนได้ทำงานที่กวงเย่า จนถึงได้ลั่วเฉินมาอยู่ในสังกัด แล้วยังช่วยลั่วเฉินจนได้รับบทพระรองในมังกรผงาดภาคต่อ วันนี้ยังล้มโจวเหวินปินศัตรูตัวฉกาจได้โดยบังเอิญ แถมยังได้กงซวี่มาอยู่ในสังกัด

หลังจากกลับมาเกิดใหม่ เธอทุ่มเทพยายามมานานขนาดนี้ ทุกอย่างก็เริ่มเข้าที่เข้าทางสักที…

ตอนนี้เวลานี้ เธออยากจะแบ่งปันข่าวนี้กับใครสักคนมากๆ

และในพริบตานี้เอง ในหัวของเธอก็มีภาพคนคนหนึ่งปรากฏขึ้นมา คาดไม่ถึงว่าจะเป็นแผ่นหลังโดดเดี่ยวท่ามกลางคืนมืดนั้น…