“เพราะฉะนั้น ผมจะรับผิดชอบเอง”
หลังจากซือเยี่ยหานพูดจบ ที่ประชุมที่เงียบอยู่หลายวินาทีก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้นไปทั่ว
ความหมายของซือเยี่ยหานคือ…เห็นด้วยกับคำพูดของผู้หญิงคนนี้ ไม่ผ่าตัดแล้วอย่างนั้นเหรอ?
ฉับพลันนั้น สีหน้าของผู้อาวุโสทุกคนเปลี่ยนเป็นร้อนใจ…
“หัวหน้าตระกูล…นี่…ไม่ได้นะ! ทำแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด!”
“เหลวไหลเกินไปแล้ว! เชื่อคำพูดของหมอซุน แต่กลับไปเชื่อคำพูดของผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องอะไรแบบนี้น่ะเหรอ?”
“หัวหน้าตระกูล ร่างกายของคุณเกี่ยวโยงถึงความเป็นความตายของตระกูล จะทำเป็นเล่นแบบนี้ได้ยังไง!”
สีหน้าของซือหมิงหรงเปลี่ยนเป็นดำคล้ำกว่าปกติทันที เดิมทีเห็นแก่หน้าหัวหน้าตระกูลกับคุณหญิงใหญ่ เขาถึงได้ให้เกียรติผู้หญิงคนนี้ ยอมให้เข้าร่วมการประชุมของตระกูล แต่ว่า ผู้หญิงคนนี้ชักจะเหลวไหลเกินไปแล้ว
เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชีวิตของหัวหน้าตระกูล ซือหมิงหรงอดทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงคว้าไม้เท้าลุกขึ้นยืน “หัวหน้าตระกูล…”
ผลลัพธ์คือ ซือหมิงหรงไม่ทันได้พูดสิ่งใด สายตาของซือเยี่ยหานก็ตัดบทเขาเสียก่อน “หลังจากสามเดือน ถ้าการฟื้นฟูล้มเหลวก็ให้จัดการเรื่องผ่าตัด ถ้าหากผมตาย…”
ตาย…
ทุกคนมองซือเยี่ยหานด้วยความหวาดหวั่น
ใบหน้าหล่อเหลาปานเทวดาของซือเยี่ยหานเรียบเฉย พูดต่อไปว่า “เรื่องตระกูลซือทั้งหมด ให้จัดการตามพินัยกรรมของผม”
ได้ยินคำว่า ‘พินัยกรรม’ คำนี้ ใบหน้าของคุณหญิงใหญ่เต็มไปด้วยความหม่นหมอง สีหน้าเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่ได้พูด เดิมทีเธอคิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ท้ายที่สุดก็ไม่พูดออกไป
แม้ว่าเธอจะไม่ชอบใจกับการคิดเองเออเองของเยี่ยหวันหวั่น แต่คำพูดของเยี่ยหวันหวั่นกลับทำให้หัวใจเธอหวั่นไหว
หากบำรุงรักษาร่างกายของเจ้าเก้าจนหายดีได้ มีชีวิตอยู่ยืนยาวเหมือนคนทั่วไปคงจะดีไม่น้อย
เธอจะฝืนใจให้เจ้าเก้าทนทรมานกับอาการป่วยและการผ่าตัดในหลายปีนั้นได้อย่างไร?
แต่ว่าหากล้มเหลว…เจ้าเก้าอาจจะตายได้ทุกเมื่อ…
อารมณ์ของเยี่ยหวันหวั่นพลันวูบไหว คาดไม่ถึงว่าซือเยี่ยหานถึงขนาดเขียนพินัยกรรมไว้แล้ว…
เห็นหัวหน้าตระกูลตัดสินใจแล้ว คงไม่มีทางเปลี่ยนได้อีก สายตาที่ทุกคนมองเยี่ยหวันหวั่นล้วนอยากจะสับเธอเป็นชิ้นๆ
เฝิงอี้ผิงลุกขึ้นจากไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าหัวใจแตกสลาย ส่ายหน้าพลางถอนหายใจ “ฉันบอกตั้งนานแล้วว่า สักวันหัวหน้าตระกูลจะต้องตายด้วยน้ำมือผู้หญิงคนนี้! ถ้าหากรั่วซีได้เป็นนายหญิง จะเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง…”
“หัวหน้าตระกูลดื้อแพ่งเชื่อคำผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้พวกเราจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!”
…
เห็นปฏิกิริยาตอบรับของผู้อาวุโสทั้งหลายแล้ว ขณะที่ซือหมิงหลี่เดินผ่านเยี่ยหวันหวั่น แววตาเต็มไปด้วยความดีใจที่ได้เห็นคนอื่นเดือดร้อน
เฮอะๆ นังโง่ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าคัดค้านความคิดเห็นของผู้อาวุโสทุกคน หยุดยั้งการผ่าตัดของซือเยี่ยหาน ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย
ถ้าหากซือเยี่ยหานเป็นอะไรไป เธอเป็นคนแรกที่จะซวย แต่ก็เบาแรงเขาไปเหมือนกัน
คิดไม่ถึงจริงๆ ว่า ซือเยี่ยหานที่ฉลาดมาตลอดชีวิต สุดท้ายจะมาจบในกำมือนารี
ดูท่า แผนของพวกเขา ใกล้จะเริ่มได้แล้ว…
คิดอย่างนี้แล้ว ต้องขอบคุณเธอจริงๆ…
สุดทางเดินที่ไร้ผู้คน
ใบหน้าสวี่ฉางคุนเต็มไปด้วยความกังวลใจ “เรื่องวันนี้ คุณหนูเยี่ยวู่วามเกินไป…”
สีหน้าของสวี่อี้มีแต่ความกังวลอย่างหนัก “ตั้งแต่คุณหนูเยี่ยมาช่วยดูแลร่างกายของคุณชายเก้า อาการและสภาพร่างกายของคุณชายเก้าเริ่มดีขึ้นจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหนูเยี่ย อาการคุณชายเก้าคงจะแย่กว่าตอนนี้ซะอีก!”
“ถ้างั้น คุณหนูเยี่ยมั่นใจหรือเปล่า?” สวี่ฉางคุนซักไซ้ต่อ
สวี่อี้ส่ายศีรษะ “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน…”
เพียงแต่เขารู้สึกได้ว่า เธอไม่ได้ทำแบบนี้เพราะความวู่วาม
สวี่ฉางคุนพูดอย่างร้อนใจ “เฮ้อ…แล้วแบบนี้จะทำยังไงกันดี…”
……………………………………………………………………..
บทที่ 494 เธออยากได้อะไร ฉันให้หมดทุกอย่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี