แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 543

บทที่ 543 ราวกับคนละคน

เยี่ยหวันหวั่นยืนเงียบๆ อยู่ด้านล่าง มองเยี่ยอีอีกับกู้เยว่เจ๋อที่กำลังเชิดหน้าชูตานำหน้าดาราของหวงเทียน

เยี่ยกรุ๊ปในตอนนี้ แม้ว่าจะถูกปรับระดับจากทั่วโลกและบริษัทอื่นมาไม่น้อย แต่ยังคงเป็นผู้นำในวงการบันเทิงอยู่เช่นเดิม การจะกวาดรางวัลไปได้มากมายก็เป็นเรื่องธรรมดา

ก่อนหน้านี้ทางหวงเทียนปล่อยข่าวออกมาไม่น้อยว่าครั้งนี้หวงเทียนจะเป็นอันดับหนึ่ง

ทว่า คิดอยากจะได้ทั้งมงกุฎราชาและราชินี เกรงว่าพวกเขาคงต้องผิดหวังแล้ว

เยี่ยหวันหวั่นไม่อยากเดินพรมแดง ยืนมองอยู่ไม่ไกลสักพักหนึ่ง จึงเดินเข้างานประกาศรางวัลไป

หานเซี่ยนอวี่ยุ่งมากเกินไป เมื่อครู่เลยให้ผู้ช่วยนำบัตรเข้างานมาให้เธออย่างรีบร้อน

เยี่ยหวันหวั่นหยิบบัตรเข้างานออกมา เตรียมที่จะหาหมายเลขที่นั่ง ผลคือพอเห็นหมายเลขที่นั่งแล้วพลันนิ่งอึ้ง

เอ่อ ทำไมมันอยู่หน้าขนาดนั้นล่ะ? เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?

เยี่ยหวันหวั่นมองอีกหลายที ก็พบว่ายังคงเป็นหมายเลขนั้น จึงโทรหาผู้ช่วยของหานเซี่ยนอวี่ อยากจะยืนยันอีกสักหน่อย

ผลคือโทรศัพท์ของผู้ช่วยกำลังติดสาย ทำให้เธอโทรไม่ติด

เยี่ยหวันหวั่นลำบากแล้ว ในเมื่อที่นั่งในสถานที่แบบนี้ไม่สามารถนั่งมั่วๆ ได้

โทรหาผู้ช่วยไม่ติดเลย เยี่ยหวันหวั่นจึงทำได้แค่ยืนคอยที่มุมด้านหลังอย่างจนปัญญา

ขณะที่กำลังปวดหัวอยู่นั้น พลันมีเสียงฝีเท้าอันคุ้นเคยดังขึ้นด้านหน้า ตามมาด้วยแขนที่พาดไหล่ของเธออย่างสนิทสนม “เยี่ยไป๋ นายมาทำอะไรตรงนี้?”

หานเซี่ยนอวี่สวมสูทสีขาวสั่งตัดสุดหรูแบรนด์ CG โดดเด่นดึงดูดสายตายิ่งกว่าทุกวัน ไม่รู้ว่าเขาเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่

เยี่ยหวันหวั่นตะลึงมองผู้ที่เดินมาอยู่แวบหนึ่ง “เซี่ยนอวี่…”

“ฉันเห็นนายยืนอยู่ตรงนี้ตั้งนานไม่เดินมาสักที เสี่ยวเหลียงไม่ได้เอาบัตรให้นายเหรอ?” หานเซี่ยนอวี่ถาม

“ให้แล้ว แต่หมายเลขที่นั่งน่าจะผิดนะ! มันอยู่ด้านหน้ามากเกินไปหรือเปล่า?” เยี่ยหวันหวั่นตอบ

หานเซี่ยนอวี่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพื่อมองดู จากนั้นเอ่ยว่า “ถูกแล้ว ที่นั่งนี้นั่นแหละ อยู่ข้างฉัน ไปกันเถอะ!”

พูดพลางลากเยี่ยหวันหวั่นเดินไปทางที่นั่ง

“ข้างนายงั้นเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นยิ่งตกใจ

“สบายใจได้ เพราะว่ารองผู้กำกับที่นั่งข้างฉันไม่มา ฉันกับพี่ซินก็เลยเอาที่นั่งนี้ให้นาย ไม่มีปัญหาหรอกน่า!”

ได้ยินหานเซี่ยนอวี่พูดแบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นถึงได้วางใจ

แม้ว่าพิธีประกาศรางวัลจะยังไม่เริ่มขึ้น แต่ว่าหานเซี่ยนอวี่กลับลุกขึ้นอย่างกะทันหันแล้วเดินไปด้านหลัง ทั้งยังพาคนหน้าใหม่เข้ามาด้วยท่าทางสนิทสนม ก็เป็นที่สนใจไม่น้อย

เยี่ยหวันหวั่นถูกเขาพามาถึงที่นั่งข้างซ้ายของเขาอย่างรวดเร็วด้วยประการฉะนี้เอง ทางด้านขวาของเขาก็คือเฉียวเข่อซิน

เมื่อเฉียวเข่อซินเห็นเธอ ก็หัวเราะพลางพูดโดยมีหานเซี่ยนอวี่กั้นอยู่ “ไฮ พ่อหนุ่มดูดวง เจอกันอีกแล้วนะ!”

สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นพลันเจื่อนอย่างทำอะไรไม่ถูก “แค่ก พี่ซิน สวัสดีครับ ขอโทษนะครับที่ครั้งก่อนล่วงเกินไป”

เฉียวเข่อซินกะพริบตาปริบๆ “ไม่นะ ครั้งก่อนฉันมีความสุขมาก รอที่จะได้เจอนายอีกครั้งมาตลอดเลย! นายน่ารักมากจริงๆ! จบจากนี้ถ้ามีเวลา ไม่สู้…”

หานเซี่ยนอวี่ที่นั่งอยู่ตรงกลางทนฟังต่อไปไม่ไหว ใช้ตัวบังทั้งสองคนไว้อย่างเบื่อหน่าย เอ่ยเตือนว่า “พี่ซิน ในที่สาธารณะ พี่ระวังหน่อยได้ไหม? กำลังจะเริ่มถ่ายทอดเดี๋ยวนี้แล้ว!”

เฉียวเข่อซินเบะปาก สุดท้ายก็หยุดลง เยี่ยหวันหวั่นโล่งอก กดเสียงกระซิบกับหานเซี่ยนอวี่ว่า “ขอบใจ”

เห็นท่าทางราวกับเช็ดเหงื่อของเยี่ยหวันหวั่น หานเซี่ยนอวี่หลุดหัวเราะ “นายตอนปกติกับนายตอนเมา เหมือนเป็นคนละคนเลยจริงๆ”