แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 839

บทที่ 839 ธีมพิเศษ

ฝ่ายไฉหย่งหลีหงุดหงิดอยู่บ้างเพราะแรงกดดันมากเกินไป “เอะอะอะไรกัน ยังไม่รีบไปเตรียมตัวอีก!”

“ครับ/ค่ะ!”

กลุ่มคนจึงค่อยแตกฮือกันไป

เซียวอวี่ถงที่เป็นช่างภาพสวมชุดลำลองสบายๆ แต่เป็นงานเป็นการ ใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวข้อต่ำ เดินเข้ามาถามว่า “หัวหน้า วันนี้พวกเราจะถ่ายธีมอะไรกัน”

ไฉหย่งหลีนวดหว่างคิ้ว จากนั้นโยนเอกสารกองหนึ่งไปให้ “ถ่ายตามธีมนี้แล้วกัน!”

เซียวอวี่ถงกวาดมอง เป็นสไตล์ทันสมัยแบบมาตรฐานมาก

เยี่ยหวันหวั่นเดินเข้าไป ก่อนบอกอย่างเกรงใจ “อาจารย์เซียว หัวหน้าบ.ก.ไฉ ขอปรึกษากับพวกคุณสักเรื่องได้ไหมครับ”

“อะไรล่ะ?” ไฉหย่งหลีขมวดคิ้ว

เยี่ยหวันหวั่นกล่าว “ผมเชื่อในความเป็นมืออาชีพของพวกคุณ แต่ในฐานะผู้จัดการคนหนึ่ง ผมว่าไม่มีใครเข้าใจในตัวนักแสดงของผมไปมากกว่าตัวผมเองแล้ว นี่เป็นธีมที่ผมลองคิดขึ้นโดยยึดตามบุคลิกส่วนตัวของกงซวี่กับลั่วเฉิน สไตล์ชุดมาจากเฟลิกซ์ ถ้าหัวหน้าบ.ก.ไฉกับอาจารย์เซียวคิดว่าเหมาะสม จะลองดูได้ไหมครับ?”

ไฉหย่งหลีมองเยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง และรับสมุดวางแผนธีมที่เยี่ยหวันหวั่นส่งให้ไป

ตอนแรกเพียงพลิกดูไม่กี่หน้า เมื่อถึงตอนท้ายสีหน้าพลันชะงัก อ่านดูโดยละเอียดอย่างตั้งใจ “นี่…”

เขาต้องยอมรับว่าเพราะมีแรงกดดันจากทางซิวเซ่อ บวกกับถูกนักแสดงหญิงเบี้ยวนัดกลางคัน รู้แล้วว่าต้องแพ้แน่นอน ธีมในครั้งนี้เขาจึงไม่ได้จริงจังอะไรนัก แต่ตอนนี้พอเห็นสมุดวางแผนธีมที่เยี่ยไป๋มอบให้เขา ก็รู้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจมาก

เยี่ยหวันหวั่นเองก็ไม่ได้เร่งเร้า ทำแค่ยืนนิ่งอยู่ด้านข้าง

“อวี่ถง เธอลองดูนี่” ไฉหย่งหลีส่งแพลนให้ช่างภาพข้างๆ

เซียวอวี่ถงดูแวบแรก ตาก็เป็นประกายเล็กน้อย “แบบนี้ดูน่าสนใจมากเลยค่ะ ฉันว่าลองดูได้…”

พูดจบก็ขอโทษเยี่ยหวันหวั่น “คุณเยี่ย ต้องขอโทษจริงๆ ครั้งนี้เวลากระชั้นชิด พวกเราเลยเตรียมตัวกันไม่เรียบร้อยดี”

เยี่ยหวันหวั่นพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นแบบนี้ พวกเราคงไม่โชคดีได้โอกาสถ่ายปกครั้งนี้”

ไฉหย่งหลีกับเซียวอวี่ถงได้ยินคำพูดของเยี่ยหวันหวั่น จิตใจก็ผ่อนคลายไม่น้อย

หลังจากใคร่ครวญครู่หนึ่ง ไฉหย่งหลีเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่นว่า “คุณเยี่ย ใช้ธีมที่คุณกำหนดมาแล้วกัน!”

เยี่ยหวันหวั่นตอบรับ “ขอบคุณหัวหน้าบ.ก.มากครับ!”

เมื่อกำหนดธีมได้แล้ว ลั่วเฉินกับกงซวี่เข้าไปเตรียมพร้อมในห้องแต่งหน้า

เจ้าหน้าที่วางฉากอยู่ด้านนอก ช่างภาพกำลังปรับแสง เยี่ยหวันหวั่นกับเยี่ยมู่ฝานนั่งคอยอยู่ตรงโซฟา

เยี่ยมู่ฝานมีสีหน้าเป็นกังวล “หวันหวั่น ผู้ชายสองคนถ่ายปกด้วยกัน แบบนี้มันจะเวิร์กจริงๆ เหรอ”

ถึงเขาจะมั่นใจสไตล์ที่คิดให้คนทั้งสอง แต่ตามเหตุผลแล้ว ปกที่มีผู้ชายสองคนจะยังไงก็สู้หนึ่งชายหนึ่งหญิงรวมกันไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?

เยี่ยหวันหวั่นก็ไม่อธิบายมากความ “รอผลงานออกมาแล้วค่อยดูสถานการณ์เถอะ”

เยี่ยมู่ฝานบอก “ทำได้เท่านี้แล้ว…”

หลังจากรออยู่สักพัก กงซวี่ก็เดินออกมาจากห้องแต่งหน้า

พริบตาที่เห็นกงซวี่ออกมา ทุกคนดวงตาเป็นประกาย

ผมของกงซวี่ย้อมสีไวน์แดงที่ล้างออกได้ สวมแจ็กเก็ตนักบินทำจากหนังฝังกระดุมที่โฉบเฉี่ยว ใส่รองเท้ายี่ห้อมาร์ตินส์ บุคลิกไม่สนใจและไม่ยอมใคร แก้มขาวกับมุมปากมีรอยเลือดหลายสาย ริมฝีปากมีเขี้ยวที่เดี๋ยวผลุบเดี๋ยวโผล่

ถัดมา ลั่วเฉินก็เดินออกมาจากห้องแต่งหน้าเช่นกัน…

———————————————————————-