บทที่ 969 เบบี๋ อรุณสวัสดิ์!
[เนี่ยอู๋หมิง: เอ่อ ถังถังเขาเชื่อแล้วเหรอ]
[เยี่ยหวันหวั่น: แน่นอนสิ! คิดว่าฉันห่วยเหมือนคุณเหรอ]
[เนี่ยอู๋หมิง: น้องโหย่วหมิงพึ่งพาได้จริงๆ! พึ่งพาได้มากกว่าน้องสาวที่ออกจากบ้านกับสามีน้องสาวที่ไม่รู้แม้แต่ว่าตัวเองไข่ทิ้งไว้ซะอีก!]
เยี่ยหวันหวั่นพลันพูดไม่ออก
อย่าว่าแต่ใครเลยโอเคไหม พวกคุณทั้งครอบครัวพึ่งพาไม่ได้เลยต่างหาก!
หลังส่งข้อความเสร็จ เยี่ยหวันหวั่นก็เปลี่ยนชื่อของเนี่ยอู๋หมิงเป็น ‘เนี่ยจอมห่วย’ อย่างมั่นใจ
ขณะเดียวกัน
เมืองหนึ่งทางยุโรปเหนือ ที่ผับใต้ดิน
เนี่ยอู๋หมิงมองรูปถ่ายของถังถัง เห็นเด็กน้อยปรับตัวดีมาก ก็นับว่าโล่งใจแล้ว จุดสำคัญคือ เขาได้บัตรผ่านประหารชีวิตแล้ว
เนี่ยอู๋หมิงรีบส่งภาพไปอีเมลพ่อเขาทันที
หลังจากนั้นไม่นาน วีแชทของเขาก็ดังขึ้นมา
เป็นฮองเฮาแอดวีแชทเขามาด้วยตัวเอง!
เนี่ยอู๋หมิงตกใจจนมือสั่น ราวกับได้รับความโปรดปรานโดยไม่คาดฝัน เขารีบร้อนกดรับ
หลังวีแชทเขาถูกขึ้นบัญชีดำ ก็ไม่เคยได้แอดกลับมามาก่อน แต่ตอนนี้ฮองเฮาถึงกับแอดเขากลับมาด้วยตัวเอง!
[เนี่ยอู๋หมิง: แม่ เห็นแล้วใช่ไหม ตอนนี้ถังถังอยู่ดีมาก กินอิ่มนอนหลับ ผมบอกแล้วว่าคนที่ผมหามาน่าเชื่อถือมาก! พวกเขาสามีภรรยาดีเป็นพิเศษเลย!]
เนี่ยอู๋หมิงพิมพ์อย่างขมักเขม้น
ผ่านไปเป็นเวลานาน ในที่สุดอีกฝ่ายก็ตอบกลับมา
[มีภาพของเด็กสาวคนนั้นไหม]
เห็ยข้อความตอบกลับของมารดาตัวเอง เนี่ยอู๋หมิงตกใจเล็กน้อย ที่แท้อยากได้รูปของเยี่ยหวันหวั่นเหรอ
เนี่ยอู๋หมิงคิดเล็กน้อย จากนั้นหยั่งเชิงถาม [แม่ แม่จะเอารูปของคุณหนูเยี่ยไปทำอะไร]
จากนั้นโทรศัพท์ของเนี่ยอู๋หมิงก็ดังขึ้น ฮองเฮาบ้านเขาโทรเข้ามาพอดี
เขาจำต้องแปลกใจด้วยความโปรดปรานไม่คาดหมายอีกครั้ง เบอร์มือถือที่ถูกขึ้นบัญชีดำไว้ของเนี่ยอู๋หมิงก็ถูกปลดออกแล้ว…
เนี่ยอู๋หมิงรับสายอย่างระมัดระวัง “ฮัลโหล แม่…ทำไมเหรอ”
“แกไม่คิดว่า เขากับอู๋โยวของพวกเราเหมือนกันเหรอ” ปลายสายมีเสียงไร้เรี่ยวแรงอย่างเห็นได้ชัดดังขึ้นมา
เนี่ยอู๋หมิงได้ยินอย่างนั้นก็เอ่ยปาก “เรื่องนี้…เหมือนกันนิดหน่อย ตอนที่ผมพบเธอครั้งแรก ก็อดมองเธอหลายครั้งไม่ได้ แต่ว่า พูดตามตรง เธอสวยกว่าอู๋โยวของพวกเรา ด้านอื่นๆ ก็ไม่เหมือนกัน
“อีกอย่างนะแม่ ผมเคยตรวจสอบแล้ว คนเขาเป็นคุณหนูรองของตระกูลเยี่ยในเมืองหลวง มีพ่อมีแม่ แถมยังมีพี่ชาย ตอนนี้ยังแฟนที่ความสัมพันธ์ต่อกันไม่เลว ไม่มีทางเป็นอู๋โยวได้…”
เขาก็ย่อมหวังจะหาอู๋โยวเจอ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเจอคนที่เหมือนนิดหน่อยบนท้องถนนแล้วรู้สึกว่าเป็นน้องสาวของตัวเอง…
ปลายสายเงียบไปสักพัก แล้วนายหญิงเนี่ยก็เอ่ยปาก ‘ช่วยฉันขอบคุณเธอที่ช่วยดูแลถังถังด้วย’
เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย “ได้ครับ แม่ก็อย่ากังวลเกินไปละ ตั้งแต่เล็กจนโตน้องสาวก็ตะลอนไปทั่วตลอด ยังไม่เคยโชคร้ายสักครั้ง ไม่แน่วันไหนเล่นจนหนำใจแล้ว ก็ออกมาเอง…”
นายหญิงเนี่ยถอนหายใจเบาๆ ปกปิดความไม่สงบใจในน้ำเสียง ‘หวังให้เป็นอย่างนั้น..’.
ประเทศจีน คฤหาสน์กุหลาบ
เด็กน้อยที่ด้านข้างลืมตาช้าๆ จากนั้นเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดแข็งปึ้ก
ไม่เหมือนอ้อมกอดของคุณแม่ แต่กว้างใหญ่มาก…
อาจเพราะรู้สึกถึงความเคลื่อนไหว ซือเยี่ยหานก็ตื่นขึ้นมาแล้วเช่นกัน
“อรุณสวัสดิ์ทั้งสองคน!”
เยี่ยหวันหวั่นที่ด้านข้างซึ่งตื่นมาสักพักแล้วเห็นดังนั้นก็เอ่ยปากอย่างดีใจ “เบบี๋ อรุณสวัสดิ์!”
หลังเยี่ยหวันหวั่นพูดอรุณสวัสดิ์ประโยคนี้จบ…
ฉับพลันนั้นก็ค้นพบว่า บรรยากาศที่แต่เดิมเงียบและสงบ ก็พลันแข็งตัวอย่างน่าประหลาด
เด็กน้อยและซือเยี่ยหานที่เพิ่งตื่นนอน สายตาจ้องมองบนตัวเธอเขม็ง…
—————————————————————————————-
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี