แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 971

บทที่ 971 ครอบครัวสามคนเป็นระเบียบเรียบร้อย

เสียงอ่อนโยนคำว่า ‘สามี’ ของหญิงสาวดังขึ้นข้างหู ซือเยี่ยหานพลันมีสีหน้าตกใจ

วินาทีถัดมา ฝ่ามือใหญ่ก็ล็อกหลังศีรษะของหญิงสาว ออกแรงดูดดื่มกับจูบนี้…

เยี่ยหวันหวั่นหนีตาหัวเราะเสียงแผ่วเบาราวกับจิ้งจอกน้อยเจ้าเล่ห์ “ในเมื่อมีเบบี๋จริงๆ แล้ว ชื่อเรียกคุณก็ต้องพัฒนาไปด้วยสิ กับคำเรียกใหม่นี้ น่าพอใจกว่าไหม”

ปฏิกิริยาของซือเยี่ยหานคือการออกแรงกัดบนริมฝีปากของหญิงสาว ใช้การกระทำตอบคำถามของเธอ

เยี่ยหวันหวั่นพลันนึกบางอย่างได้ เธอปีนขึ้นมาอย่างตื่นเต้นดีใจ “อ๊ะ จริงสิๆ ชุดครอบครัวมีสามชุด มีของถังถัง ของฉัน แล้วก็ของคุณด้วยนะ พวกเราครอบครัวสามคนสวมด้วยกันเถอะ!”

ครอบครัวสามคน…

ซือเยี่ยหานนิ่งเงียบ

เยี่ยหวันหวั่นก็นับว่าอุทิศตนทำงานมาก

ทั้งที่มีนิสัยรำคาญเรื่องยุ่งยากที่สุด แถมยังไม่ชอบคบหากับเด็ก แต่เขากลับนึกไม่ถึงว่าแท้จริงเธอเข้ากันกับเด็กคนหนึ่งได้ดีขนาดนี้

อาจเป็นเพราะความแปลกใหม่ชั่วคราว เด็กคนนั้นมีหน้าตาสวยงามน่ามอง เดาว่าคงจะเป็นเหตุผลใหญ่ในนั้น…

เยี่ยหวันหวั่นหมุนตัวกลับหลัง ตัวเองเปลี่ยนชุดนั้นก่อน จากนั้นก็เอาชุดนั้นของซือเยี่ยหานส่งให้เขา

บนตัวเยี่ยหวันหวั่นคือชุดกระโปรงเอี๊ยม ด้านในสวมเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลายหมูน้อยสีชมพูแบบเดียวกับบนตัวถังถัง ด้านนอกคือกระโปรงเอี๊ยมจากผ้าเดนิม ดูแล้วเหมือนนักเรียนมัธยมปลายไม่ผิดเพี้ยน

“คุณเก้า เร็วๆๆ คุณก็สวมด้วยสิ! ทั้งครอบครัวต้องเป็นระเบียบเรียบร้อยถึงจะถูก!” เยี่ยหวันหวั่นสวมชุดเสร็จก็เร่งเร้าอย่างตื่นเต้น

ซือเยี่ยหานมองเสื้อยืดพิมพ์ลายหมูน้อยสีชมพูในมือ “…”

เห็นได้ชัดว่า บางคนชั่วชีวิตนี้คงไม่เคยสวมชุดเด็กน้อยขนาดนี้มาก่อน…

เยี่ยหวันหวั่นเร่ง “สามีๆ?”

ซือเยี่ยหานเอ่ย “อืม…”

ผ่านไปสักพัก

เยี่ยหวันหวั่นกับซือเยี่ยหานที่สวมชุดเสร็จแล้วก็พากันลงมาชั้นล่าง

เห็นครอบครัวสามคนสวมชุดครอบครัวกัน กลุ่มห้าคนที่ซ่อนตัวซุบซิบอยู่ในที่ลับนิ่งเงียบ

แม่มายดำที่ได้ฉายาว่าฮาเร็มนายบำเรอสามพันคน กับผู้นำตระกูลอาชูร่าที่ว่ากันว่าไม่เหลียวแลผู้หญิงซือเยี่ยหาน ทั้งคู่ถึงกับสวมชุดครอบครัวลายการ์ตูนเด็กน้อยเป็นเพื่อนลูกชาย…

ภาพนี้…ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตา…ก็อยากจินตนาการจริงๆ…

แน่นอนว่า ยังมีคนที่ตกใจยิ่งกว่ากลุ่มห้าคนนี้อีก

ตั้งแต่เมื่อคืนสวี่อี้ก็เริ่มเป็นกังวลมาตลอดว่าทางฝั่งเจ้านายตัวเองนี้จะเกิดเรื่อง เมื่อคืนเขารออยู่ที่คฤหาสน์กุหลาบไม่ได้จากไป ทั้งคืนไม่ได้หลับนอนพร้อมรับคำสั่งทุกเมื่อ

อุตส่าห์รอจนฟ้าสว่างอย่างยากลำบาก แต่กลายเป็นนึกไม่ถึงว่าสิ่งที่เห็นจะกลับเป็นฉากน่าพิศวงอย่างนี้…

นี่…นี่มันสถานการณ์อะไรกันแน่…

หางตาของเยี่ยหวันหวั่นเห็นสวี่อี้ที่ห้องรับแขก เธอเอ่ยปากอย่างแปลกใจ “อ้าว พ่อบ้านสวี่ คุณยังอยู่เหรอ!”

สวี่อี้พูดไม่ออก

เขาก็อยู่ตลอดไหม! เมื่อวานเกิดเหตุการณ์น่ากลัวขนาดนั้น! เขาจะกล้าไปไหน!

เยี่ยหวันหวั่นเห็นสีหน้าท่าทางของสวี่อี้ จึงนึกออกว่าเมื่อวานเกิดเรื่องฉุกละหุกเกินไป ยังไม่ทันได้อธิบายกับสวี่อี้ที เยี่ยหวันหวั่นจึงเดินไปอธิบายต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวกับสวี่อี้อย่างง่ายๆ

สวี่อี้นิ่งอึ้งตกใจ

ว่าไงนะ

เขากังวลตลอดทั้งคืน แต่กลายเป็นว่าแท้จริงคือช่วยคนอื่นเลี้ยงลูก แสร้งว่าเป็นพ่อแม่เขาหรอกเหรอ

ต่อให้เขาเพิ่มพูรพลังจินตนาการอีกสามเท่า ก็ไม่แน่ว่าจะนึกความเป็นไปได้นี้ออกนะ!

เขานี่มัน…น่านับถือจริงๆ!

เรื่องหลอกลวงอย่างนี้ วิ่งไปปลอมตัวเป็นพ่อของเด็กคนนี้ อย่าบอกนะว่าเจ้านายก็รับได้อย่างง่ายดายแบบนี้?

สวี่อี้หันมองเจ้านายตนอย่างตกตะลึง

เห็นแค่ว่า หนึ่งผู้ใหญ่หนึ่งเด็กสวมชุดครอบครัวแบบเดียวกัน นั่งอยู่ตรงข้ามกัน

ซือเยี่ยหานกินมื้อเช้าอย่างไม่รีบร้อน แถมยังคีบไข่ดาวหนึ่งฟองให้เด็กน้อยที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างคล่องมือมาก

เรียกได้ว่า…ปรับตัวได้ดีสุดๆ…