แพทย์หญิงเคียงบัลลังก์ นิยาย บท 21

 ตอนที่ 21 วางตัวให้ถูกกับตำแหน่ง

 ใบหน้างดงามของหมิงเอ๋อร์บึ้งตึงขึ้น หยาดน้ำตาร่วงลงพรั่งพรู แสดงอาการถูกข่มเหงอย่างเด่นชัด

เจียงเว่ยหว่านเหยียดริมฝีปาก ปรากฏรอยยิ้มหยัน “เป็นบ่าวไพร่ถ้ารู้จักวางตัวหน่อย ไม่แน่อาจจะรุ่งกว่านี้”

หมิงเอ๋อร์โกรธจนแน่นหน้าอก เนื้อตัวสั่นระริก แต่ก็ไม่กล้าพูดจาใด ๆ ได้แต่สงบเสงี่ยมคุกเข่าอยู่ที่พื้น สองมือที่อยู่ในแขนเสื้อกำหมัดแน่น เล็บแหลมจิกเข้าไปในเนื้อ นางยังไม่รู้สึกถึงความเจ็บ

หลี่เยียนเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างรีบมาออกหน้าแทนด้วยรอยยิ้ม

“ท่านอ๋อง หมิงเอ๋อร์คงจะไม่ตั้งใจ เพียงแต่ร้อนใจแทนท่าน ภาพของพระชายาเดิมถูกทำลาย นางเองก็เสียใจ จนลืมถึงฐานะตัวเอง ท่านอ๋องโปรดอย่าถือสาเลยนะ”

นางไม่เพียงพูดให้เซียวจิ้งเป่ยฟัง ยิ่งคิดเหน็บแนมว่าเจียงเว่ยหว่านใจแคบ ไปถือสาหาความกับสาวใช้คนหนึ่ง

เจียงเว่ยหว่านผุดรอยยิ้มขึ้นที่มุมปาก ดวงตางามมองกราดไปทั่ว จนไปหยุดอยู่ที่หลี่เยียนเอ๋อร์ “แม่นางหลี่ ในฐานะที่ข้าเป็นพระชายาแห่งจวนอ๋องฉิน นายผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียว ย่อมมีสิทธิ์สั่งสอนสาวใช้ที่ไร้มรรยาท หรือว่าที่บ้านของแม่นางก็ให้ท้ายบ่าวไพร่เช่นนี้อยู่?

หลี่เยียนเอ๋อร์กล่าวยิ้ม ๆ “พระชายาท่านล้อเล่นแล้ว หม่อมฉัน...”

เจียงเว่ยหว่านไม่เปิดโอกาสให้นางได้พูด “ข้าเชื่อว่าในเมืองหลวง ไม่ว่าบ่าวไพร่บ้านไหนก็ไม่กล้าเหิมเกริมเช่นนี้ ที่จะลบหลู่เบื้องบน เสียมรรยาทต่อนายผู้หญิง สองข้อหานี้โดยกฎหมายแล้ว อย่างน้อยควรต้องโบยห้าสิบทีด้วยซ้ำไป ส่วนแม่นางหลี่นั้น ให้ร้ายพระชายา อย่างน้อยก็ควรต้องโทษจองจำห้าปี เนรเทศไปถึงสามพันลี้”

หมิงเอ๋อร์กลัวจนหน้าซีดเผือด กัดริมฝีปากแน่น ไม่กล้าเปล่งเสียงใด ๆ

เจียงเว่ยหว่านเอ่ยถึงกฎหมายของจักรวรรดิคุน เซียวจิ้งเป่ยก็ตาโตขึ้น คล้ายกับรู้สึกแปลกใจ ไม่อยากเชื่อว่าหญิงอัปลักษณ์ผู้นี้จะล่วงรู้กฎหมายของจักรวรรดิคุนได้อย่างละเอียดลออ