แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 308

“เพื่อหลีกเลี่ยงความน่าสงสัย ข้าขอตัวไปก่อนแล้วกัน ประเดี๋ยวจะได้พูดขอร้องแทนเจ้าได้” อวี๋อ๋องกล่าวหลังมื้ออาหารเย็น

“เพคะ” เหยาชิงหลีพยักหน้ารับ

หลังจากอวี๋อ๋องเดินจากไป เหยาชิงหลีก็นั่งอยู่ที่นั่นสักพัก ก่อนที่แม่นมหลี่จะพูดขึ้นว่า “เพลานี้ฝ่าบาทและพระนางอยู่ในสวนหลวงแล้วเจ้าค่ะ”

“เข้าใจแล้ว”

หลังจากพูดจบจึงเดินออกไปพร้อมกับแม่นมหลี่

ทว่าทันทีที่หมุนตัวกลับไป นางเกือบชนเข้ากับใครบางคนที่เดินเข้ามา

“อ๊ะ…” เหยาชิงหลีรู้สึกเจ็บปวดที่จมูก และเสียสมดุลจนทรงตัวไม่อยู่

ในขณะที่จะล้มลงกับพื้น จู่ๆ ชายคนนั้นก็เอื้อมมือโอบเอวของนางเอาไว้ได้ทันเวลา

“ขอบ…” เหยาชิงหลีกำลังจะกล่าวขอบคุณ ทว่าเมื่อเงยหน้าขึ้นกลับพบกับดวงตาสีท้อคู่หนึ่ง “จะ...เจ้าคนชั่วช้า!”

ใบหน้าของเหยาชิงหลีมืดลง นางรีบกระโดดออกจากอ้อมกอดของเขาในทันที

“แม่นางเหยา ไม่เจอกันนานเลย” มู่เหลียนโยวยกริมฝีปากสีแดงขึ้นเล็กน้อย

เหยาชิงหลีพลันนึกถึงจูบครั้งก่อน ใบหน้าของนางจึงเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ นางทั้งรู้สึกโกรธและเกลียดชัง ดวงตาคู่งามฉายแววเย็นชาก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ยังโกรธอยู่สินะ

มู่เหลียนโยวมองนางด้วยความขบขัน ก่อนจะเร่งฝีเท้าตามไป

ใบหน้าของเหยาชิงหลีซีดลงเมื่อเห็นเขาเดินตามหลังมาติดๆ

“แม่นางเหยา เร็วเข้าเถิดเจ้าค่ะ!” แม่นมหลี่พูดอย่างร้อนใจ จากนั้นจึงหันกลับไปหามู่เหลียนโยว “ซื่อจื่อจะไปสวนหลวงด้วยกันหรือเพคะ”

“ใช่แล้ว” มู่เหลียนโยวฉีกยิ้มพร้อมพยักหน้า

เหยาชิงหลียังคงแสดงสีหน้าเย็นชา เมื่อมีเขาอยู่ด้วย นางมักรู้สึกว่าความกดอากาศโดยรอบต่ำลงเสียจนรู้สึกหายใจไม่สะดวก

แล้วเหตุใดเจ้าคนชั่วช้าถึงต้องไปสวนหลวงด้วยกันล่ะ

เหยาชิงหลีพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น หลังจากนั้นไม่นานนางก็ไปถึงสวนหลวง

หมิงซุ่นตี้ สื่อฮองเฮาและเหมยไทเฮาต่างก็ประทับอยู่บนศาลาสูง

องค์หญิงฝูเอ๋อร์ก็มาเช่นกัน นางนั่งอยู่ข้างสื่อฮองเฮา ในขณะที่อวี๋อ๋องยืนอยู่ข้างเหมยไทเฮา

ส่วนลั่วซินเม่ยและเหยาลี่เฟิงยืนอยู่ด้านข้าง

เจิ้งมั่วอี๋และเหยาอิ๋งอิ๋งกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น

“หม่อมฉันขอคารวะฝ่าบาท” เหยาชิงหลีเดินเข้าไปทักทาย มู่เหลียนโยวจึงเดินเข้าไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน

“จิ่งอ๋องซื่อจื่อมาที่นี่ด้วยเหตุอันใด” หมิงซุ่นตี้รู้สึกตกพระทัยไม่น้อย

“กระหม่อมมีเรื่องสำคัญที่ต้องรายงาน” มู่เหลียนโยวพูดพลางมองไปรอบๆ “ดูเหมือนว่าฮ่องเต้ทรงกำลังไต่สวนคดีล่วงประเวณีขององค์รัชทายาทอยู่ ฝ่าบาท โปรดไต่สวนก่อนเลยพ่ะย่ะค่ะ”

กล้ามเนื้อใบหน้าของหมิงซุ่นตี้กระตุกเบาๆ เขารู้ว่ามู่เหลียนโยวอยากมาร่วมดูเรื่องน่าตื่นเต้น แต่เขาไม่สามารถไล่อีกฝ่ายออกไปได้ จึงได้แต่เอ่ยขึ้นว่า “เช่นนั้นมานั่งก่อนสิ ซื่อจื่อ”