แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 328

เหยาลี่เฟิงออกจากบ้าน ไม่นานก็มาถึงโรงเตี๊ยมที่พักหุบเขาเทียนอี

ลั่วซินเม่ยกำลังนั่งที่โต๊ะกลมขัดถูซอ สาวใช้ไป่เซียงยืนรับใช้อยู่ใกล้ๆ

“ฉินของท่านหญิงสวยมาก” เหยาลี่เฟิงเดินเข้ามา อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากชมเมื่อเห็นใบหน้านางทะนุถนอมฉิน

"ไม่รู้เรื่อง นี่คือเส้อ! ไม่ใช่ฉิน!" ลั่วซินเม่ยกลับถลึงตามองเขา มุมปากยกยิ้ม "ท่านลุงเยี่ยมอบให้ข้า"

“ลุงเยี่ย? หัวหน้าตระกูลเยี่ยในหุบเขาเทียนอี?”

"แน่นอน" ลั่วซินเม่ยอารมณ์ดีมาก "เมื่อสองปีก่อน ท่านลุงเยี่ยกับท่านตาตกลงให้ข้าแต่งงานกับศิษย์พี่ วันรุ่งขึ้น ลุงเยี่ยก็มอบเส้อให้ข้า ขณะเดียวกันก็ยังมอบฉินให้ศิษย์พี่”

“ฉินเส้อสอดประสาน! ช่างเป็นความตั้งใจที่ดีจริงๆ!” เหยาลี่เฟิงรีบเอ่ยขึ้น “บ้านข้ามีเนื้อเพลงโบราณหลายเพลง ถ้าท่านหญิงชอบ ข้ามอบให้ท่านหญิงได้ ถึงตอนนั้นโชคดีได้เห็นท่านหญิงกับประมุขน้อยเล่นฉินเส้อสอดประสานจริงๆ”

“หุบเขาเทียนอีของเราคือที่ไหน เรายังต้องการเนื้อเพลง? ถึงขั้นเจ้ามอบให้!” ลั่วซินเม่ยดูถูกเหยียดหยาม “น่าเสียดาย ศิษย์พี่ของข้าเย็นชา ไม่เช่นนั้นข้าจะต้องเล่นกับเขาทุกวัน ”

“ประมุขน้อยเยี่ยไม่ไยดีความรักจริงใจของท่านหญิง!”

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร อยากจะพูดว่าศิษย์พี่ไม่ต้องการแต่งงานกับข้าหรือ” ใบหน้าของลั่วซินเม่ยเศร้า จ้องมองเหยาลี่เฟิง

“เปล่า...ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้น” เหยาลี่เฟิงตกใจจนเหงื่อไหลเย็น

“ศิษย์พี่นิสัยเย็นชาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ได้หาเรื่องข้า! เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น มันเป็นเรื่องปกติของเขา!” ลั่วซินเม่ยพูดอย่างเย็นชา “เจ้าคนธรรมดาจะรู้อะไร”

“ข้าปากพล่อย เชิญท่านหญิงลงโทษ”

“ฮึ่ม! ออกไป!” ลั่วซินเม่ยตะคอกเย็นชา พลันคิ้วขยับ “เดี๋ยวก่อน เจ้ามาทำอะไรที่นี่”

เหยาลี่เฟิงชะงักฝีเท้า ค้อมตัวพลางพูดว่า "น้องสาวข้าถูกบังคับให้แต่งงานกับคนขี้แพ้ ส่วนเหยาชิงหลี... ไม่ง่ายกว่าจะเปิดโปงความต่ำต้อยของเหยาชิงหลีได้ แต่คาดไม่ถึง เฉียวจื่อหรงสองแม่ลูกแย่งความดีไป ยากจะยอมรับได้! ข้าอารมณ์ไม่ดี จึงมาเดินเล่นที่นี่"