แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 339

เพิ่งจะผ่านไปชั่วเวลาหนึ่งถ้วยชา เหล่าผู้เข้าร่วมแข่งขันครึ่งหนึ่งก็ยืนขึ้น

หลี่คุนกระซิบข้างหูหมิงซุ่นตี้ “ฝ่าบาท ดูสิขอรับ จ้าวเฮ่อของพวกเรายืนขึ้นแล้ว!”

“ผ่านไปครึ่งหนึ่งแล้วเขาเพิ่งจะยืนขึ้น มีอะไรให้น่าตื่นใจ” หมิงซุ่นตี้ถลึงตาใส่เขา

หลี่คุนงับปากฉับ ไม่กล้าส่งเสียงอะไร

“จิ๊ พวกนอกคอกก็คือพวกนอกคอก อีกประเดี๋ยวก็จะเริ่มรอบแรกแล้ว น่าขันจริงๆ” ลั่วซินเม่ยหัวเราะเยาะมองเหยาชิงหลีอย่างพอใจ

องค์หญิงฝูเอ๋อร์เองก็อารมณ์ดี

“ชิงหลี…” อวี๋อ๋องและเหมยไทเฮาร้อนรนจนเหงื่อตก

พวกเขาเห็นเหยาชิงหลียังคงนั่งอยู่บนโต๊ะ ฉินอิงสยงก็ไม่รู้ว่ากำลังกระซิบกระซาบอะไรกับนาง

คงไม่ใช่ว่านางไม่เข้าใจหรอกใช่ไหม? อวี๋อ๋องร้อนรนจนแทบอยากจะเข้าไปดู

“ซื่อจื่อ แม่นางเหยากำลังทำอะไร?” หันซิงที่อยู่ด้านหลังมู่เหลียนโยวเอ่ยถาม

มู่เหลียนโยวเห็นเหยาชิงหลีดูตำราพลางลูบนิ้วมือตัวเองก็หัวเราะออกมา “กำลังลับกรงเล็บ”

ลับกรงเล็บ? มุมปากของหันซิงกระตุก

กลางลาน

“ข้าลองหลายครั้งแล้ว แต่ความร้อนนั้นก็ไม่ออกมาอีกเลย” เหยาชิงหลีเอ่ยเสียงเบา

“นั่นก็หมายความว่าเจ้าดูดซับเสร็จตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว” ฉินอิงสยงเอ่ย “คนยืนกันครึ่งหนึ่งแล้ว เร็วเข้า พวกเราเองก็รีบยืนไม่เช่นนั้นฝ่าบาทได้โมโหแน่”

เหยาชิงหลีได้แต่ต้องยืนขึ้นตามฉินอิงสยง

“เฮอะ เป็นพวกดึงดันจริงๆ เพิ่งจะดูดซับยาเสร็จ ไร้ความสามารถ!” จ้าวเฮ่อสีหน้าเคร่งเครียด “ไม่รู้ว่าพวกเจ้าไปเอาคำสั่งให้เข้าสู่รอบรองได้อย่างไร พวกเจ้าสองคนน่ะต่ำเสียยิ่งกว่าระดับล่างของต้าฉู่เสียอีก”

“ไอ้แก่นี่น่ารำคาญจริงๆ” เหยาชิงหลีจ้องเขา “เช่นนั้นข้าก็ขออวยพรให้ท่าน”

“แน่อยู่แล้ว” ใบหน้าของจ้าวเฮ่อเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

เมื่อมองทางลานเห็นเหยาชิงหลีดูดซับพลังเสร็จแล้ว อวี๋อ๋องและเหมยไทเฮาก็เบาใจ

“การดูดซับพลังของยาเปิดเส้นลมปราณเป็นคุณสมบัติหนึ่งของหมอ” ลั่วซินเม่ยเอ่ยขึ้นมาอย่างเย้ยหยัน “แต่ก็ถือได้ว่าเป็นสัญญาณดี แต่ทุกปีหนึ่งในสามคนแรกที่ดูดซับพลังเสร็จจะได้เข้าร้อบชิงแน่นอน สิบคนแรกที่ดูดซับพลังเสร็จก็มีหวัง แต่คนที่เพิ่งดูดซับเสร็จหลังผ่านไปครึ่งทางแล้วแทบจะหมดหวัง”

ใบหน้าของอวี๋อ๋องเคร่งขรึม “ไม่แน่ นางอาจจะแค่เหนื่อยก็เลยอยากนั่งต่อ”

“เหอะๆ” ลั่วซินเม่ยยิ้มเยาะ “หากนางตกรอบแรกท่านก็อย่าร้องไห้แล้วกัน! หรือกำลังคิดว่าจะช่วยนางอย่างไรดี”

ขณะนั้น ผู้อาวุโสจูก็เดินมาด้านหน้า เวลาหนึ่งถ้วยชาผ่านไปแล้ว

“ดูท่าทุกท่านคงจะดูดซับพลังและท่องจำเคล็ดลับเรียบร้อยแล้ว เช่นนั้นก็เริ่มกันเลย” ผู้อาวุโสจูพูดขึ้น “การแข่งขันแบ่งเป็นห้ารอบ รอบแรก ตรวจชีพจร!”

ตรวจชีพจร? ทุกคนต่างงุนงง

เหยาชิงหลีมองกลับไป ไม่เห็นแม้แต่โต๊ะสำหรับนั่งตรวจ และไม่มีคนป่วย จะให้ตรวจอย่างไร?

ซั่งกวนเยียนและฉินอิงสยงตื่นเต้นจนต้องกลืนน้ำลาย เพราะว่าเนื้อหาในการแข่งขันต่างกันไปทุกปี