แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 347

ตั้งแต่ทุกคนเข้าตำหนักหลิ่วเสวี่ยแห่งนี้ เหยาชิงหลีบอกว่าสามารถระงับพิษได้ครึ่งเดือน นางก็ไม่พอใจเหยาชิงหลี และพุ่งเป้าไปที่เหยาชิงหลี

ต่อมาทุกคนแยกกลุ่ม นางก็ยั่วยุอีกครั้ง

ตอนนี้นางพ่ายแพ้แล้ว เหยาชิงหลีสามารถเดินมาอย่างได้ใจ และเหยียบนางหลายครั้ง

แต่เหยาชิงหลีไม่เพียงไม่ได้ทำแบบนั้น ยังปูบันไดให้นาง แก้สถานการณ์ลำบากของนาง

จิตใจแบบนี้ นางก็ยอมแล้ว!

“อย่างนั้นฮูหยิน พวกเรารีบไปถอนพิษกันเถอะ สตรีบอบบาง จะให้ตัวเองลำบากไม่ได้” เหยาชิงหลีพูดอยู่ ก็ประคองหญิงเสื้อเหลืองไป

“ข้าแซ่หลัว ชื่อซานเหนียง เจ้าเรียกข้าป้าหลัวก็พอ” หลัวซานเหนียงพูดด้วยรอยยิ้ม

“ได้” เหยาชิงหลีหรี่ตายิ้ม

หลัวซานเหนียงมองใบหน้าสวยด้านข้างนั้นของเหยาชิงหลี ชะงักไปกะทันหัน น้ำเสียงราบเรียบ “ไม่รู้เหตุใด จู่ ๆ ข้ามีความรู้สึกบางอย่าง บางทีเจ้าอาจเข้าสามอันดับแรกได้! ถึงขั้นได้ที่หนึ่ง กลายเป็นผู้ชนะเลิศงานชุมนุมหมอสวรรค์คนแรกของราชวงศ์ต้าฉู่เรา”

เหยาชิงหลียิ้มเล็กน้อย “ฮูหยิน ท่านชมเกินไปแล้ว ทุกคนพยายามไปด้วยกันเถอะ!”

“แม่นางเหยาพูดถูก พวกเราพยายามด้วยกัน ถอนพิษด้วยกัน! เหอะๆ!” หมอสองคนเดิมทีที่ตามหญิงเสื้อเหลืองก่อนหน้านี้ถอนใจโล่งอกแรงๆ

ถึงแม้พวกเขาระงับพิษได้แล้ว ตกรอบแล้วขอยาถอนพิษกับหุบเขาเทียนอีได้

แต่พวกเขาก็อยากเข้ารอบที่สี่ ไม่เพื่อสิ่งอื่น ก็เพื่อชื่อเสียงที่ดี

“งั้นยังรออะไร มาให้หมด พวกเราราชวงศ์ต้าฉู่เข้ารอบไปด้วยกัน!” ฉินอิงสยงหัวเราะเหอะๆ “ข้าจะไปเอายาเพิ่มหลายชุดเดี๋ยวนี้!”

พูดอยู่ก็พุ่งออกห้องไปอย่างรวดเร็ว

จนถึงเที่ยงวันที่สอง ทุกคนถอนพิษกันหมดแล้ว

ตอนผ่านครึ่งเช้าวันที่สาม องครักษ์วังก็เข้ามา เก็บยาสมุนไพรทั้งหมดในห้องโถง และหม้อต้มยากับเข็มเงินในมือทุกคนไปแล้ว

การแข่งขันสิ้นสุดแล้ว!

“ทุกท่าน เชิญตามบ่าวไปหน้าตำหนักใหญ่!” สุดท้ายขันทีนำทางเดินเข้ามา พูดยิ้มตาหยี

เหยาชิงหลีถอนหายใจโล่งอก ถึงรอบที่สี่แล้ว ในที่สุดไม่ต้องตากแดดตากฝนแล้ว!

กลุ่มคนตามย่างก้าวของขันที ไม่นานก็มาถึงตำหนักใหญ่ของที่จัดเตรียมงานแล้ว

ถึงแม้เป็นหน้าร้อน แต่ทุกที่มีน้ำแข็งกองเต็ม จึงไม่ร้อนสักนิด

มู่เหลียนโยวมองท่าทางสบายอารมณ์นั้นของเหยาชิงหลี ริมฝีปากอดไม่ได้ที่จะยกขึ้น ดูท่าคงราบรื่นดี