แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 350

คำพูดของผู้อาวุโสจู ทำให้ทุกคนในห้องโถงใหญ่ทยอยกันวิพากษ์วิจารณ์ขึ้น

ใช้พลังทำให้เมล็ดแตกหน่อ?

ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อนจริงๆ!

หมิงซุ่นตี้และรัชทายาทเยี่ยนกับคนอื่นๆ มองเยี่ยฟ่านเซิงแวบหนึ่ง รู้สึกหวาดกลัวต่อหุบเขาเทียนอีเพิ่มขึ้น

ต่างว่ากันว่างหุบเขาเทียนอีนี้เป็นดินแดนเซียนเทพ มียาไม่แก่ไม่ตาย ถึงแม้พวกเขากระหายคาดหวัง แต่ยังคงสงสัยเล็กน้อย ตอนนี้ได้ยินเมล็ดแค่ใช้พลังก็แตกหน่อได้ ก็รู้สึกมหัศจรรย์

ลั่วซินเม่ยทำเสียงหึ ใบหน้าได้ใจ พวกบ้านนอก ไม่เคยเห็นโลกภายนอก!

“ไอ้หยา......” เหมยไทเฮาหัวเราะขึ้นมองไปที่เยี่ยฟ่านเซิง “ประมุขเยี่ย การแข่งขันนี้ไม่เหมือนใครจริงๆ”

เยี่ยฟ่านเซิงว่า “ไทเฮาชมเกินไปแล้ว”

“เริ่มการแข่งขัน!” ผู้อาวุโสจูพูดเสียงดัง

หมิงซุ่นตี้และคนอื่นๆ จ้องมองข้างล่างอย่างใจจดใจจ่อ

ฉินอิงสยงหน้าเขียวเดินถึงหน้าโต๊ะ มือวางบนกระถางดอกไม้นั้น

เหยาชิงหลีและซั่งกวนเยียน ต่างกลั้นหายใจ ผู้อาวุโสจูว่า “เตรียมตัวพร้อมหรือยัง?”

“อืม......คงเตรียมพร้อมแล้วกระมัง!” ฉินอิงสยงสูดลมหายใจลึกๆ หนึ่งเฮือก

“เริ่ม!” ได้ยินผู้อาวุโสจูเอานาฬิกาทรายแก้วหนึ่งออกมา วางบนโต๊ะ ทรายข้างในก็ตก “ซู่” ลงมา ระดับความเร็วนั้นเร็วมาก

เหยาชิงหลีเบิกตาโต ตามระดับความเร็วนี้ เวลามากสุดได้แค่ประมาณหนึ่งนาที

“หึ......” ฉินอิงสยงก็รู้เวลามีไม่มาก กลั้นเอาไว้จนเส้นเลือดเขียวนูนขึ้นแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ

ทุกคนยืดคอจ้องมองเขา

เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ จนถึงสุดท้ายเม็ดทรายสุดท้ายไหลลงมาหมด เมล็ดนั้นยังนิ่งไม่ขยับ

“เฮ้อ......” หมิงซุ่นตี้และเหมยไทเฮาผิดหวังไปพักหนึ่ง

นอกจากที่ฉินอิงสยงเป็นตัวแทนของพวกเขาราชวงศ์ต้าฉู่ ยังเพราะ “เมล็ด” เม็ดนี้ เดิมคิดว่าจะได้เห็นฉากมหัศจรรย์หนึ่ง ผลปรากฏว่า เมล็ดนั้นไม่ขยับสักนิด แตกหน่อได้จริงๆหรือ?

“ผู้อาวุโสจู มันแตกหน่อได้จริงๆ หรือ?” ฉินอิงสยงหายใจหอบ ถามเสียงในใจของทุกคนออกมา

“ได้ แน่นอน!” จูชียิ้มส่ายหน้า “เอาล่ะ ไปพักด้านข้างได้ คนที่สอง!”

“ข้า!” เสียงหนาหนึ่งดังขึ้น เห็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบกว่าคนหนึ่งก้าวมาข้างหน้า นั่นคือหยางจ้งแห่งแคว้นหลิน

หยางจ้งวางมือบนกระถางดอกไม้ “เตรียมพร้อมแล้ว!”