แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 352

พบเพียงฮั่วหรูเฟิงวางมือลงบนกระถางดอกไม้ นาฬิกาทรายจับเวลา เมล็ดพันธุ์นั้นก็ผลิแตกออกมา จากนั้นก็ค่อยๆ เติบโตขึ้นมา

ไม่นานนักก็สูงขึ้นกว่าสี่นิ้ว

“เลื่อนขั้น” ผู้อาวุโสจูยิ้มเอ่ยออกมา

“เฮ่อเฮ่อ!” รัชทายาทแคว้นเยียนที่เป็นผู้นำไม่ได้มีท่าทีตื่นเต้นแต่อย่างใด

“รัชทายาทแคว้นเยียนนี่เป็นอะไรไป หรือว่าจะไม่มีความสุขกันหรือ?” องค์ชายรองแคว้นหลินหัวเราะแล้วเอ่ยออกมา

“เฮ่อเฮ่อ มีอะไรให้มีความสุขหรือไม่มีความสุขกัน หากว่าเป็นคนอื่นข้าคงมีความสุขได้ แต่ว่าเป็นฮั่วหรูเฟิง พวกเจ้าก็รู้กันถึงความแข็งแกร่งของเขาแล้ว ที่เขาแสดงออกมาได้ดีถึงขนาดนี้ก็เหมาะสมแล้วไม่ใช่หรือ?” รัชาทายาทแคว้นเยียนส่ายศีรษะออกมา ก่อนจะถอนหายใจ “วันพรุ่งนี้ ต่อให้เขาจะได้ชัยชนะ ข้าเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เฮ่อเฮ่อ”

“นี่ก็ใช่” องค์ชายรองแคว้นหลินและอัครเสนาบดีแคว้นอันรีบร้อนยิ้มออกมา

“ฮ่าฮ่า…” หมิงซุ่นตี้เอนหลังกับเก้าอี้ หยิบถั่วขึ้นมากัดด้วยความเบื่อหน่าย

สำหรับการแข่งขันข้างหน้านี่ แม้แต่มองก็ยังไม่อยากมอง

ลั่วซินเม่ยมองลงไป เห็นเพียงเหยาชิงหลีเดินเข้ามา จนมาถึงนังคนชั้นต่ำนี้!

ลั่วซินเม่ยตื่นเต้นขึ้นมา เมื่อหันกลับไปก็พบหมิงซุ่นตี้แทบจะทยานขึ้นฟ้า!

ไม่ได้ ด้วยท่าทีที่ไม่ปรารถนาสิ่งใดของหมิงซุ่นตี้ ต่อให้เหยาชิงหลีจะไม่อาจเลื่อนขั้นได้ ก็คงไม่อาจยั่วยุให้เขาโกรธเคืองได้!

ลั่วซินเม่ยกลอกตาไปมา ยิ้มแล้วเอ่ย “เห้ ในที่สุดก็ถึงคราวของแม่นางเหยาลงสนามแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า”

หมิงซุ่นตี้ที่เดิมทีไม่ได้มองการแข่งขันแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองลงไป

“เฮ่อเฮ่อ” หมิงซุ่นตี้หัวเราะออกมา อย่างไม่อยากจะเอ่ยออกมาแล้ว

“ข้าเองก็คิดไม่ถึง ว่าแม่นางเหยาจะสามารถเข้ามาถึงรอบที่สี่ได้” ลั่วซินเม่ยเลิกคิ้วขึ้นมา ทั่วดวงตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน “ไม่แน่ว่านางอาจจะเป็นเหมือนที่อวี๋อ๋องเอ่ยออกมาเช่นนั้น!”

“ลั่วซินเม่ย!” อวี๋อ๋องผงกศีรษะออกมา รู้ว่านางต้องการจะเอ่ยอะไรออกมา ใบหน้าหล่อเหลาดูเคร่งขรึมขึ้นมา

“ออ อวี๋อ๋องเอ่ยอะไรออกมาก่อน?” รัชทายาทแคว้นเยียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“ในตอนนั้นแม่นางเหยาทำผิดไปเล็กน้อย ฮ่องเต้ต้องการจะลงโทษนาง อวี๋อ่องเอ่ยออกมาว่า แม่นางเหยาจะต้องเข้ารอบสามอันดับแรก!” ลั่วซินเม่ยเลิกคิ้วขึ้นมา “ในตอนนั้นข้าเองก็เพียงแค่ฟังไปเท่านั้น ที่ไหนได้ เพียงพริบตา นางก็มาถึงรอบที่สี่แล้ว! เฮ่อเฮ่อ ไม่แน่ว่านางอาจจะได้อันดับที่สามก็เป็นได้!”

“เฮ่อเฮ่อเฮ่อ!” คำพูดนี้ ทำให้รัชทายาทแคว้นเยียนและคนอื่นๆ หัวเราะออกมา “เช่นนั้นข้าก็คงต้องตั้งตารอแล้ว!”

สีหน้าของอวี๋อ๋องซีดขาว ในตอนนั้นเขามีความมั่นใจในเหยาชิงหลีมากจริงๆ

ทว่าเมื่อผ่านการชุนนุนมาหลายวันแล้ว มองเห็นผลงานที่โดดเด่นของฮั่วหรูเฟิงแล้ว ถึงแม้แต่จะไม่ยินยอม แต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องยอมรับว่า ยังมีคนเหนือคน เหนือสวรรค์ก็ยังคงมีสวรรค์อยู่

หลังจากผ่านไปสี่รอบแล้ว ผลงานของเหยาชิงหลี ไม่ได้ดูน่าประทับใจไปกว่าฮั่วหรูเฟิงและคนอื่นจริงๆ

โดยเฉพาะครั้งนี้ในรอบที่สี่ เห็นได้ชัดว่าเกี่ยวข้องกับซึมซับพลังยาก่อนการแข่งขัน