แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 354

หลังจากที่เหยาชิงหลีได้รับการเลื่อนตำแหน่ง

บุปผาสวรรค์ต้นนั้นถูกกระตุ้นแล้ว ผู้อาวุโสจูจึงยื่นกระถางดอกไม้ไว้ในมือของเหยาชิงหลีทันที “ดอกไม้นี้มอบให้แม่นางเหยาเป็นที่ระลึกแล้วกัน!”

“อ๊ะ อ้อ ขอบคุณท่านมาก” เหยาชิงหลีรับกระถางไปอย่างมีความสุข

ฉินอิงสยงอดไม่ได้ที่จะวิ่งเข้ามากลั่นแกล้งและหยอกล้อ

ผู้อาวุโสจูจึงรีบสั่งให้คนนำกระถางดอกไม้และเมล็ดพืชใหม่มาอีกครั้ง

คนที่เหลือจึงทดสอบตามลำดับต่อไป

ในส่วนของราชวงศ์ต้าฉู่ มีเพียงหลัวซานเหนียงเท่านั้นที่ผ่านเข้ารอบ ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่ผ่านเข้ารอบเลยด้วยซ้ำ

“การแข่งขันรอบที่สี่จบลงแล้ว” ผู้อาวุโสจูเอ่ยขึ้น “มีผู้เข้ารอบทั้งหมด 12 คน จากแคว้นเยี่ยน4คน แคว้นหลิน3คน แคว้นอัน3คนและแคว้นฉู่2คน”

“ฮึ่ม!” รัชทายาทเยี่ยนไม่ค่อยพอพระทัยนักเมื่อเห็นว่าคนจากแคว้นฉู่เข้ารอบชิงชนะเลิศ

ส่วนหมิงซุ่นตี้กลับเผยยิ้มดีใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่มีผู้ใดในต้าฉู่เข้ารอบชิงชนะเลิศมาหลายปีมากแล้ว! ตอนนี้กลับเข้ารอบพร้อมกับถึงสองคนใครคราเดียว!

“ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ ส่วนผู้ที่ตกรอบอย่าเพิ่งเสียใจไป” ผู้อาวุโสจูยิ้มอย่างใจดี “สหายคนใดที่ผ่านเข้าด่านที่สามเข้าสู่ด่านที่สี่ พวกเจ้าจะได้เป็นลูกศิษย์สายนอกของหุบเขาเทียนอีเช่นกัน!”

“เย่!” ฉินอิงสยงตื่นเต้นมากจนเกือบจะกระโดดโลดเต้น พ่อของเขาสั่งให้เขาต้องผ่านเข้าด่านที่สาม เข้าสู้ด่านที่สี่!

หากผู้ใดผ่านด่านที่สามและเข้าสู่ด่านที่สี่ในงานชุมนุมหมอสวรรค์ที่จัดขึ้นทุกปี จะสามารถกลายเป็นศิษย์สายนอกของหุบเขาเทียนอีได้!

ศิษย์สายนอกนั้นไม่จำเป็นต้องอาศัยอยู่ในหุบเขาเทียนอีหลายปี เพียงแต่เป็นลูกศิษย์ในนามเท่านั้น

ทว่าตำแหน่งศิษย์สายนอกของหุบเขาเทียนอีก็เพียงพอที่จะทำให้คนผู้นั้นมีชื่อเสียงเลื่องลือ ในอนาคตสามารถเป็นหมอหรือเปิดโรงยาเป็นของตนเองได้

หลัวซานเหนียง หลี่เจี่ยนและคนอื่น ๆ ต่างหน้าแดงระเรื่อด้วยความดีใจ ก่อนมองไปที่เหยาชิงหลีอย่างซาบซึ้ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลัวซานเนียง นางไม่เพียงแต่ผ่านด่านที่สามเท่านั้น แต่ตอนนี้ยังผ่านด่านที่สี่ด้วยซ้ำ!

หากไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของเหยาชิงหลี นางคงไม่มีโอกาสนี้อย่างแน่นอน!

“ด่านสุดท้ายจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ บททดสอบคือกลั่นยา กลับไปเตรียมตัวให้พร้อมเถิด” ผู้อาวุโสจูพูดพร้อมยกมือไปทางหมิงซุ่นตี้ “ฝ่าบาท”

“ดี” หมิงซุ่นตี้พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ผู้เข้าแข่งขันทุกๆ คนเหนื่อยมามากแล้ว กลับไปพักผ่อนกันเถิด! ผู้เข้าแข่งขันที่เข้าสู่ด่านที่ห้าจะอาศัยอยู่ในตำหนักหลิ่วเสวี่ย ส่วนคนอื่นเชิญกลับไปยังที่พักเดิมของตนเอง!”

เหยาชิงหลี ฉินอิงสยงและคนอื่นๆ จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ช่วงนี้พวกเขาเหนื่อยมากมายเพียงใดในช่วงสองสามวันมานี้เพราะถูกพิษ มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ ในที่สุดพวกเขาก็สามารถพักผ่อนได้แล้ว

ทุกคนรีบถอยออกไปทันที

เหยาชิงหลี ซั่งกวนเยียนและคนอื่นๆ ตรงไปยังตำหนักหลิ่วเสวี่ย

“แม่นางเหยา ช่วงนี้พวกท่านพักอยู่ที่เดียวกันหรือ” ซั่งกวนเยียนถามพลางสังเกตการแสดงออกระหว่างเหยาชิงหลีและหลัวซานเหนียงครู่หนึ่ง

“ใช่” เหยาชิงหลีตอบ “ตอนนั้นมีคนมากกว่าห้าสิบคน ป้าหลัวกับข้าพักอยู่ที่ห้องเดียวกัน ตอนนี้คนน้อยลงแล้ว พวกเราจึงสามารถแยกพักคนละห้องได้”