แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 365

“…” ฮั่วหรูเฟิงมึนงง ไม่ยอมอย่างยิ่ง แต่กลับทำเสียงหัวเราะหึ ๆ “ข้าน้อยแพ้แล้ว แม่นางเหยาสมควรเป็นอันดับหนึ่งของครั้งนี้!”

“ใช่! ข้าก็เลื่อมใสด้วยความจริงใจ!” ซ่างกวนเยียนแลบลิ้นออกมา แล้วหัวเราะเบา ๆ

“รอเดี๋ยว ไม่…ไม่ยุติธรรม!” หยางจ้งใบหน้าแดงก่ำ และกระหืดกระหอบ “นี่…ประมุขเยี่ยท่านเป็นคนมีชีวิต บาดแผลของท่านก็เป็นบาดแผลของคนมีชีวิต…ผลย่อมไม่เหมือนกัน!”

“ผู้อาวุโสจู!” เยี่ยฟ่านเซิงมองไปข้างหลังแวบหนึ่ง

“ได้” ผู้อาวุโสจูเข้าใจอย่างชัดเจน จึงรีบบีบยาสร้างเนื้ออีกครึ่งหนึ่งให้แหละละเอียด ต่อจากนั้น ก็ทาลงบนบาดแผลของเนื้อตายชิ้นนั้น

เห็นบาดแผลนั้นปิดสนิทด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สุดท้ายก็เปลี่ยนเป็นเรียบเนียนอย่างหาเปรียบมิได้ เหมือนไม่เคยถูกกรีดมาก่อน แม้แต่รอยแผลเป็นก็ยังไม่เหลือ

เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ คนภายในห้องโถงใหญ่ ล้วนไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

“หึ…จริง ๆ เลย…” หยางจ้งโมโหจนแทบจะร้องไห้แล้ว

เขาไม่ได้หวังว่าจะคว้าอันดับหนึ่ง ไม่ได้อันดับสองก็ไม่เป็นไร เขาแค่อยากเข้าสามอันดับแรกเท่านั้น!

ต้มเป็ดสุกแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะบินไปแบบนี้!!!

“เหอะเหอะ…หึ…” รัชทายาทเยี่ยนแทบจะกระอักเลือดแล้ว

ล้มลงบนเก้าอี้ดังตุ๊บ โมโหจนไม่อยากเอ่ยปากพูด

“สารเลว…แม้ว่าจะได้ชัยชนะแล้วจะอย่างไรเล่า ขอทานต่ำต้อย” ลั่วซินเม่ยสีหน้ามืดมน อยากเข้าไปกินเหยาชิงหลีทั้งเป็นจนแทบรอไม่ไหวแล้ว

“ท่านหญิง!” ไป่เซียงดึงนางเอาไว้ “ท่านอย่าใจร้อน พวกเรามีโอกาสอีกมาก อีกสองวัน นางต้องไปหุบเขาเทียนอีพร้อมกับพวกเราแล้ว! ถึงหุบเขาเทียนอีแล้ว นั่นคืออาณาเขตของท่านหญิง อยากสั่งสอนนางอย่างไรก็สั่งสอนนางอย่างนั้น”

“ใช่!” ลั่วซินเม่ยสองตาเป็นประกาย จ้องมองเหยาชิงหลีที่ถูกห้อมล้อมอยู่ตรงกลาง ดวงตาดั่งพิษบริสุทธิ์ “ดี ดีมาก! เหยาชิงหลี ไม่ใช่ว่าไม่ได้ให้โอกาสเจ้า! ตอนนี้เจ้ายืนกรานที่จะทำอวดเก่ง ถึงหุบเขาเทียนอีแล้ว ข้าจะฉีกเจ้าเป็นหมื่นท่อน ไม่ทางกลับไปได้!”

“ประมุขเยี่ย ท่านให้คะแนนอันนี้เท่าไหร่” เสียงอันตื่นเต้นของฉินอิงสยงดังขึ้น

“สิบคะแนน” เยี่ยฟ่านเซิงยกมุมปากขึ้น

“ฮ่าฮ่า! อันดับหนึ่ง!” ฉินอิงสยงรีบกล่าว “เช่นนั้นผู้ชนะในสมัยนี้ก็คือเหยาชิงหลี”

“ทุกคนนั่งให้เรียบร้อย” หมิงซุ่นตี้รู้สึกว่าสถานที่แข่งขันวุ่นวายเกินไป นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาต้าฉู่เป็นอันดับหนึ่งในงานชุมนุมหมอสวรรค์ จะประมาทได้อย่างไร

พอทุกคนได้ยิน ก็รีบกลับไปยังที่นั่ง

ผู้เข้าร่วมหนึ่งร้อยยี่สิบคนเดินออกมา แล้วยืนอยู่กลางห้องโถงใหญ่อย่างเป็นระเบียบ

หมิงซุ่นตี้มองเยี่ยฟ่านเซิงด้วยรอยยิ้มเป็นกันเอง “ประมุขเยี่ย”

“พ่ะย่ะค่ะ” เยี่ยฟ่านเซิงผงกหัว “งานชุมนุมหมอสวรรค์ครั้งนี้ อันดับหนึ่งเป็นของเหยาชิงหลีแห่งแคว้นต้าฉู่ อันดับสองเป็นของฮั่วหรูเฟิงแห่งแคว้นเยี่ยน อันดับสามเป็นของซ่างกวนเยียนแห่งแคว้นอัน”

“หึ” รัชทายาทเยี่ยนโมโหจนตาแทบจะถลนออกมาแล้ว