แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 429

เหยาชิงหลีกลับมาที่เรือนหยกดำ เธอเหนื่อยจนล้มตัวลงบนเตียง รู้สึกมึนหัว

เหยาชิงหลีสะบัดศีรษะ รู้สึกหมองหม่น

ครั้งล่าสุดที่เธอถูกโจมตีด้วยพลังวิญญาณ ไม่เพียงแต่ทำให้เธอไม่สามารถใช้ห้วงมิติได้ แต่เธอยังสูญเสียพลังงานไปจำนวนหนึ่ง

ต้องกินยาบำรุงถึงจะดีขึ้น

ซั่งกวนเยียนหอบหนังสือวิ่งเข้ามา “ชิงหลี เจ้ากลับมาแล้ว”

เหยาชิงหลีเห็นนางหอบหนังสือ “เจ้าไปไหนมา?”

“หอเก็บตำราไงล่ะ” น้ำเสียงของซั่งกวนเยียนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “สามวันแรกของงานชุมนุมหมอสวรรค์พวกเราสามารถไปอ่านหนังสือที่ชั้นหนึ่งของหอเก็บตำราได้ ที่นั่นมีหนังสือเกี่ยวกับการแพทย์มากมาย หนังสือเด็กกำพร้าด้านนอกก็มี ข้าเจอสามเล่มในชั้นแรกก็เลยยืมมาอ่าน”

เหยาชิงหลีได้ยินก็รู้สึกตื่นเต้น แต่เธอไม่มีเวลา

“ใช่แล้ว ชิงหลีเจ้าไปที่ภูเขาโฮ่วหนานอีกแล้วหรือ?”

“อืม”

“ไปทำอะไร?” ซั่งกวนเยียนสงสัย “เพราะว่ามีดกับสิ่งประหลาดที่ทำมาจากผลึกหินนั้นหรือ?”

“ถูกต้อง”

“มันคืออะไรกัน รีบบอกข้ามาเร็ว” ซั่งกวนเยียนรู้สึกสงสัย

“ตอนนี้ยังบอกไม่ได้ วันหลังข้าจะบอกเจ้า”

เพราะตอนนี้เธอตกลงกับราชาหย่งซานแล้ว เรื่องแว่นผ่าตัดและวิธีการผ่าตัดจึงไม่อาจเผยแพร่ออกไปได้

“ก็ได้” ซั่งกวนเยียนยิ้มหยี

ท่าทางของนางกลับทำให้เหยาชิงหลีรู้สึกผิด เธอยกยิ้ม “เป็นเจ้าก้อนน่ารักจริงๆ”

“อะไรกันเล่า” ซั่งกวนเยียนมุ่ยปากใส่เธอ “ทุกตระกูลล้วนมีเคล็ดลับที่ไม่อาจส่งต่อกันได้ทั้งนั้น พวกเราเดินสายนี้ก็ย่อมมีบางเคล็ดลับที่ไม่อาจเผยแพร่ ข้าเอาแต่ถามเจ้าจนกลายเป็นไร้มารยาทไปแล้ว”

เหยาชิงหลีเม้มปาก “จริงสิ เจ้ามียาบำรุงลมปราณหรือไม่?”

“ทำไมจะไม่มีล่ะ เจ้าเองก็มีเยอะไม่ใช่หรือ? ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น เรามียามากมาย! พวกเราซื้อมาจากเมืองเทียนอีก่อนจะเข้ามาในหุบเขา เจ้าเองก็ซื้อมาตั้งสามสิบขวดไม่ใช่หรือ?”

เหยาชิงหลีชะงัก

“ยาล่ะ?”

“เอ่อ…ข้าทำหายน่ะ” เหยาชิงหลีกุมขมับ ตอนนั้นเธอซื้อเพราะว่าสรรพคุณของยาดีและเธอกลัวว่าห้วงมิติจะว่างเกินไป