ไฟแค้น นิยาย บท 42

"ทำไมถึงเอาลูกมานอนด้วย"

"แกงอแงค่ะ" หญิงสาวนอนกอดลูกกลม ส่วนพ่อของลูกนั่งอยู่มุมเตียง มองแบบไม่พอใจ "ทำไมต้องหน้าบึ้งด้วยคะ"

"วันนี้วันพิเศษของเรานะ"

"พิเศษยังไง"

"คุณน่ะ!" ชายหนุ่มแกล้งงอแงคืนบ้าง แล้วลุกเดินออกจากห้องมา

"มึงมองอะไรไอ้แชมป์" พอเดินออกมาถึงหน้าบ้านเท่านั้นแหละ ลูกน้องที่ยืนกันอยู่แถวนั้นต่างก็มอง

"เปล่าครับเสี่ย"

"วันนี้กูไม่ได้ถูกไล่ แต่กูออกมาเอง มึงจำใส่หัวมึงไว้ด้วย"

"ครับผมจะจำไว้.. แล้วคืนนี้เสี่ยจะไปที่คลับไหมครับ"

"ถ้าไป..มึงคิดว่ากูจะได้กลับเข้าห้องไหม"

"เสี่ยกลัวเมียเหรอครับ"

"ใครบอกว่ากูกลัววะ!"

"ส่วนมากคนที่กลัวเมียไม่รู้ตัวหรอกครับ"

"ไอ้แชมป์ คนแบบกูนี่เหรอจะกลัวเมีย เหอะ..ฝันไปเถอะ"

"ผมก็คิดว่าเสี่ยคงไม่กลัวหรอกครับ ผู้หญิงตัวแค่นั้น ไม่เห็นน่ากลัวตรงไหนเลย..ใช่ไหมครับ"

"มึงเก่งมากที่ดูออก"

"คุณสิงห์คะ"

"คร้าบบ" ชายหนุ่มได้ยินเสียงเธอเรียก เบามาก แต่ก็พอได้ยิน ..สิ้นเสียงตอบรับเขาก็รีบวิ่งกลับขึ้นไปด้านบน

"มึงได้ยินไหมวะไอ้เอก"

"ผมยังไม่ได้ยินอะไรเลย เสี่ยเราหูดีมากเลยนะพี่"

แชมป์กับเอกยังไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย..แต่เขาวิ่งกลับเข้าไปแล้ว

"มีอะไรจ๊ะ" พอวิ่งขึ้นมาถึงด้านบนก็รีบเข้าไปในห้องนอนหาลูกกับเมีย

"คุณเก็บยาที่คุณหมอให้ไว้ไหนคะ ฉันยังไม่กินยาก่อนนอนเลย" ตอนนี้ยาของเธอได้ถูกเปลี่ยนใหม่หมด ตั้งแต่รู้ว่าตั้งครรภ์ต้องได้หยุดยาพวกนั้นไว้ก่อน

"ยาบำรุงเลือดใช่ไหม ลืมเอาลงจากรถเลย" ทันใดนั้นสิงหราชก็วิ่งกลับลงมาข้างล่างอีกครั้ง

"เสี่ยจะเอาอะไรครับ ทำไมไม่ให้พวกผมเอาขึ้นไปให้" ลูกน้องยังคุยเรื่องเขาไม่จบ ก็เห็นลงมาข้างล่างอีกรอบ

"ไม่ต้อง..เมียกู กูจัดการเองได้" พอได้สิ่งที่ต้องการแล้วเขาก็รีบกลับขึ้นไปด้านบนอีกครั้ง

ดึกดื่นของคืนเดียวกันนั้น..

"อือ..คุณสิงห์" หญิงสาวสะดุ้งตื่นเหมือนมีใครทำอะไรกับส่วนล่างของเธอ

"อย่าห้ามผมเลยนะ คิดถึงใจจะขาดอยู่แล้ว" จบคำพูดใบหน้าหล่อเหลานั้นก็ก้มลงไปละเลงลิ้นต่ออีกครั้ง

"เดี๋ยวลูกตื่นค่ะ" ตอนนี้เด็กน้อยนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกายแม่ แต่พ่ออยู่ตรงหว่างขา

"คุณก็อย่าใช้เสียงสิ" เขาเงยหน้าขึ้นมาพูดเพียงเล็กน้อยแล้วก็ก้มลงไปใช้ลิ้นอีกครั้ง

"อ๊อย..เบาค่ะ"

เรียวลิ้นอันแข็งแกร่งตวัดขึ้นลงตรงยอดเม็ดเสียว ทันทีโดยไม่บอกกล่าว ..จะไม่ให้มีเสียงได้ยังไงเสียวใจแทบขาด..หญิงสาวถึงกับดิ้นพล่าน

"หวานจัง..ยังไหวอยู่ไหมจ๊ะ" เขาถามไปอย่างนั้นแหละแต่ก็ไม่ได้หยุดการกระทำ..ยังใช้ลิ้นต่อ จนเธอแทบจะทนไม่ไหว ร่างกายบิดไปมาขย้ำที่นอน จนกลัวว่าจะเผลอไปขย้ำลูกชายเข้า

"พะ..พอแล้วค่ะ" ถ้าขืนยังทำต่อไป เธอคงไม่ไหวแน่

ชายหนุ่มคิดว่า..ยังไงคืนนี้ต้องจัดการเธอให้ได้ ลูกตัวแค่นี้เหรอจะมาหยุดพ่อได้

สิงหราชยันกายลุกขึ้น..เขาไม่ได้ไปแต่ตัวยังช้อนร่างระหงติดมือไปด้วย

"คุณจะทำอะไร" ร่างบางถูกวางพิงไว้ผนังห้องข้างหน้าต่าง แล้วก็จัดการสิ่งกีดขวางที่เหลืออยู่ทั้งหมดออก

"ทำแบบนี้ไง" พอทุกอย่างพร้อม เขาก็ยกขาเรียวขึ้นข้างหนึ่ง สอดใส่ท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าไปแบบช้าๆ

"อือ..เจ็บค่ะ" มือเรียวเกาะต้นแขนสามีไว้แน่น

"ผมจะทำเบาๆ นะ" ท่อนเอ็นลำนั้นถูกส่งเข้าไปได้อีกนิด รู้สึกว่ามันแน่นมาก เขาก็เลยเริ่มขยับจากตรงนั้น พอให้น้ำหล่อลื่นได้ทำงานก่อน