ไฟแค้น นิยาย บท 59

"ทำไมพี่จะต้องออกจากราชการด้วย" เมรีรู้ดีว่าเขารักงานนี้มาก และกว่าที่เขาจะขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

"พี่ไม่อยากให้เราคิดมากกับเรื่องนี้อีก"

"เมย์ขอโทษค่ะ ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้" เป็นใครจะไปทนได้ เห็นผู้หญิงคนอื่นมาเกาะแกะสามีของตัวเอง

"เมย์ทำถูกแล้วจ้า" ดัมมี่ดีใจด้วยซ้ำที่ภรรยามีอาการหึงหวง แต่ก็ไม่อยากให้เธอมีเรื่องขุ่นเคืองใจ กลัวว่ามันจะไม่เป็นผลดีต่อลูก

ดึกดื่นของคืนเดียวกันนั้น..

คนตัวโตเริ่มอยู่ไม่นิ่งเมื่อได้กอดภรรยา มือหนาเริ่มซุกซนสอดเข้ามาในเสื้อชุดนอนตัวบาง จนไปหยุดอยู่ที่ยอดปทุม

"พี่ดัมมี่คะ"

"พี่ขอนะ ทนไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นแล้วจัดการกับเสื้อผ้าตัวบางโดยที่ไม่รอให้เจ้าตัวอนุญาต

"เดี๋ยวก่อนค่ะ" หญิงสาวคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ขึ้นมาได้ในทันที

"อะไรจ๊ะ"

"เมื่อคืนพี่หลอกให้ฉันเป็นคนทำเองใช่ไหม! ก็ในเมื่อพี่ไม่ได้เจ็บแผล..งั้นแสดงว่าเมื่อคืนนี้!" หญิงสาวเริ่มทำเสียงเข้ม

"ถ้ายังงั้นเอาแบบนี้ดีกว่า.."

"เอาแบบไหน"

"พี่จะไถ่โทษเรื่องเมื่อคืนนี้ด้วยการ..ทำเอง" จบคำพูดใบหน้าหล่อคมก็โน้มลงไปที่..

"อ๊อยย..พี่ดัมมี่เบาค่ะ" เรียวลิ้นสากตวัดขึ้นลงทันที ที่ก้มลงไปประชิดน้องสาว ..จนเจ้าของเรือนร่างเสียวซ่านไปทั้งตัว

"อือ..อือ.." เมื่อปลายลิ้นหนาตวัดหนักหน่วงขึ้นหญิงสาวแทบจะทนไม่ไหว สะโพกงามโยกตอดรับกับทุกจังหวะที่ลิ้นอุ่นนั้นสัมผัสกับจุดที่ไวต่อความรู้สึก

"น่ารักจัง" ชายหนุ่มเริ่มจะทนความแข็งของท่อนเอ็นตัวเองไม่ไหว ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายเล้าโลมก็ตาม

ดัมมี่รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง โดยใช้เวลาไม่นานเลย ความเป็นชายของเขาก็ผงาดขึ้นมาเด่นชัดมาก

"จะทักทายหน่อยไหมจ๊ะ" สายตาคมแอบเห็นดวงตางามที่มองความเป็นชายของเขาตาไม่กระพริบ

คนตัวเล็กแอบอมยิ้มแบบเอียงอาย ..ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยทำแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้ทำบ่อยนักตอนที่อยู่กับเขา

"อ้าาา" พอเขายื่นมันเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง เมรีก็ไม่ได้ปฏิเสธ ยังอ้าปากเพื่อให้เขาส่งทุ่นเนื้อที่มีเส้นเอ็นปูดเกือบรอบลำ..เข้าไปในปาก

อ๊อก อ๊อก อ๊อก เสียงความเป็นชายกระทบเข้ากับโพรงปากของอีกฝ่าย ดังออกมาพร้อมกับเสียงครางของชายหนุ่มที่แทบจะทนไม่ไหว แต่เขาก็ต้องได้อดกลั้นไว้ เพราะอยากจะให้เธอช่วยแบบนี้มานานแล้ว

"ซี๊ดด..อ่าาา..พี่ไม่ไหวแล้ว" จากที่เป็นฝ่ายรับ..ชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกทันทีโดยการจับคนตัวเล็กให้นอนหงายลง

"อื้อออ" ใบหน้าคมก้มลงไปใช้ลิ้นกับตรงนั้นอีกครั้ง "พะ..พอแล้วค่ะ" ความต้องการของอีกฝ่ายก็มีไม่แพ้กันเลย ..ตอนนี้อยากให้เขาจัดการกับเธอมาก

"ขออีกนิดหนึ่งนะจ๊ะคนดี" ลิ้นหนาตวัดเลียวนรัวแบบหนักหน่วง ..จนหญิงสาวยกสะโพกเด้งรับ เขาไม่ได้ทำแค่เลียแต่ยังดูดกินสิ่งที่มันไหลเยิ้มออกมา แบบไม่รังเกียจเลย

พอได้จังหวะชายหนุ่มก็ขยับขึ้นมาเพื่อส่งท่อนเอ็นเข้าไปในร่างกายของหญิงคนรัก แทนนิ้วที่เพิ่งจะชักออกมา

"อ๊อยย..อื้อ..อื้อ" พอเข้าได้ที่ก็เริ่มโยกสะโพก จนได้ยินเสียงอีกฝ่ายครวญครางไปตามแรงกระแทก "เบาหน่อยคะ" เธอต้องได้เรียกสติของเขาไว้ก่อน เพราะตอนนี้ในร่างกายของเธอยังมีอีกหนึ่งชีวิต

"พ่อขออีกแป๊บเดียวนะลูก.. พ่อไม่ไหวแล้วจริงๆ" จบคำพูดแทนที่เขาจะเบาแต่กลับกระแทกรัว เพราะตอนนี้ใกล้ถึงจุด "อ้าาา..สะ..เสียว" ทันใดนั้นชายหนุ่มก็หยุดการเคลื่อนไหว

"เอาออกได้แล้วค่ะ" เธอรู้ได้ในทันทีว่าตอนนี้เขาคงจะเสร็จไปแล้ว

"อย่าเพิ่งขยับจ้า..เอาออกตอนนี้ยังไม่ได้" มันคือช่วงที่เสียวที่สุดก็ตอนปล่อยน้ำนี่แหละ "อ๊อยย..ไม่เอาจ้าไม่เล่นแบบนี้"

เมรีชอบแกล้งตอนที่เขาแช่มันไว้ หญิงสาวบีบรัดช่องคลอดของตัวเองเข้าหากัน จนทำให้อีกฝ่ายต้องรีบชักมันออกมา "ชอบแกล้งดีนักนะเรา อย่าให้ถึงคราวพี่เอาคืนแล้วกัน"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไฟแค้น