ไฟแค้น นิยาย บท 62
"ดะ..เดี๋ยวนะคะ ขอเวลานอกแป๊บ" พูดยังไม่จบด้วยซ้ำนาฬิกาก็คว้าเอาแขนของโรมันและผู้หญิงที่เขาแนะนำว่าเป็นแม่ให้เดินตามออกมาด้านนอก
พอออกมาถึงด้านนอก ก็เจอกับป้าตัวต้นเหตุของเรื่องนี้
"ทำไมป้าไม่เข้าไปนั่งด้วยกันเลยล่ะคะ"
"ได้เหรอจ๊ะ"
"หึ!!"
"เอ้อ..ป้าไปก็ได้" เพิ่งจะรู้ว่าเด็กพูดประชด..ป้าต้องได้รีบออกไปจากมุมนี้ก่อน
"พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่" พอปลอดคนแล้ว นาฬิกาก็หันไปพูดกับทั้งสอง
"ก็อย่างที่พูด" ชายหนุ่มตอบออกไปเสียงเรียบ
"คุณหัวมัน..ฉันไม่ตลกด้วยเลยนะ"
"คุณหัวมัน?" หญิงวัยกลางคนถึงกับทวนคำพูดของนาฬิกา
"สินสอดอะไรของพวกคุณจะเวอร์วังขนาดนั้น ถ้าจะโกหกแม่ฉันเอาแค่หลักแสนก็พอแล้ว" นาฬิกายังคิดว่ามันเป็นแผนของเขา แล้วผู้หญิงคนนี้ก็คงจะเป็นคนที่เขาจ้างมา
"นี่มันอะไรกันโรม"
"แม่เข้าไปคุยกับคุณแม่ของเธอข้างในก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวผมคุยกับเธอเอง"
"คุณยังจะโกหกฉันอยู่อีกเหรอ"
"คุณเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากแบบนี้เสมอเหรอ" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกมา
"สินสอดบ้าอะไรของคุณ" หญิงสาวยกมือขึ้นมานับนิ้วดู รวมแล้วมันร้อยว่าล้าน ไม่สิจะไม่ถึงสองร้อยล้านเลยเหรอ
"เมื่อกี้ที่พวกคุณพูดมา ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหมคะ" พอแม่ของเขากลับเข้ามาด้านใน แม่ของเธอก็เลยถามอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองฟังผิด
"ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ"
เย็นวันเดียวกัน..ที่โรงแรม
พอคุยเรื่องสินสอดกันเสร็จ โรมันก็เลยชวนทุกคนมาทานข้าวที่โรงแรม ..โดยโทรมาบอกผู้จัดการให้เตรียมทุกอย่างไว้
"ถ้าแม่เข้าไปในโรงแรมแล้ว แม่อย่าตกใจนะ" นาฬิกาพูดกับแม่ก่อนที่จะลงจากรถ
"ยังมีอะไรที่แม่ต้องตกใจกว่านี้อีกเหรอ"
"สวัสดีค่ะท่านประธาน ห้องอาหารจัดเตรียมไว้พร้อมแล้วค่ะ" พอประตูรถเปิดออกเท่านั้นแหละ คนที่ยืนรออยู่ 2-3 คนก็เดินเข้ามา
"ท่านประธานหมายความว่ายังไง" นางรู้ดีว่าลูกสาวมาฝึกงานที่โรงแรม แต่ไม่รู้ว่าลูกสาวมาฝึกในตำแหน่งท่านประธาน
"ก็ผัวของน้องน่ะสิแม่ ซื้อโรงแรมนี้ แล้วให้นาเป็นประธาน"
"อะไรนะ!?"
"เรื่องมันยาวเดี๋ยวนาจะกลับไปเล่าให้แม่ฟังที่บ้านนะ" นาฬิกาคุยกับแม่ในระหว่างที่เดินมาห้องอาหาร
"คุณไม่ต้องพูดเรื่องแต่งงานนะ เดี๋ยวฉันจะค่อยๆ พูดให้แม่เข้าใจทีหลัง ว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่จริง" หญิงสาวกระซิบพูดกับเขาตอนที่ทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว
โรมันไม่ตอบตกลง แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ
"งานแต่งขอเป็นฤกษ์สะดวกนะคะ เพราะทางสามีดิฉันจะเดินทางมาได้ในอาทิตย์หน้า"
เพล้ง! ช้อนส้อมในมือของนาฬิกาถึงกับร่วง ..เธออุตส่าห์บอกเขาว่าไม่ให้พูดแต่แม่เขาดันพูด
"แล้วตอนนี้คุณพักที่ไหนคะ" นางถามแม่ของโรมัน
"ก็พักที่โรงแรมนี้แหละค่ะ ส่วนตาโรม คงจะไปพักกับหนู...." แม่เขาหยุดพูดทิ้งช่วงไว้ เพราะยังไม่รู้จักชื่อของว่าที่ลูกสะใภ้เลย
"นาค่ะ" เอาวะต้องได้ไปตามน้ำแล้ว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
"ชื่อน่ารักเหมือนหน้าตาเลยนะจ๊ะ"
"นาเนี่ยนะคะน่ารัก..เอ่อ ขอบคุณค่ะ" พอนึกขึ้นได้ว่าผู้หญิงคนนี้กำลังเล่นบทเป็นแม่สามีอยู่ หญิงสาวก็เลยกล่าวขอบคุณ
หลังอาหารเย็น..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไฟแค้น