ไฟแค้น นิยาย บท 9

ขาเรียวค่อยๆ ย่างก้าวขึ้นบันไดทีละขั้นแบบใช้ความคิด ถ้าเจอเขาอยู่ในนั้นจะทำยังไง เจอเขาไม่เท่าไร แต่ถ้าเจอพี่สาวเธออยู่ในนั้นด้วยแล้วจะทำยังไง?!

แต่เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดนาน เพราะบันไดแค่สิบกว่าขั้น

ห้องเดิมที่เคยเข้ามาประตูด้านหน้าไม่มีใครเฝ้า ถ้าเขาอยู่ในนั้นต้องมีลูกน้องเฝ้าสิ หญิงสาวหายใจโล่งไปเปลาะหนึ่ง

แต่ก็ยังไม่สบายใจเท่าไร เพราะไม่เจอพี่สาว ถ้าเขาไม่อยู่ในนั้นพี่สาวของเธอก็คงจะไม่อยู่เหมือนกัน แต่อัปสรสุดาไม่ทิ้งความสงสัยไว้แค่นี้แน่ ร่างบางหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูพักหนึ่ง ก่อนที่จะเปิดมันเข้าไป

แอดดดด~

".......!!!" หญิงสาวถึงกับหน้าซีดเผือด เมื่อคนที่นั่งอยู่ในนั้นมองออกมา ถึงตอนนี้จะหลบหนีก็คงไม่ทันแล้ว

ผู้ชายที่ดูมีอิทธิพลที่สุดในห้องนั้น มองไปสบตาลูกน้องคนสนิท และทันใดนั้นลูกน้องก็เดินมาที่ตัวเธอ

"ขะ.. ขอโทษค่ะ ฉันเข้ามาผิดห้อง"

"ผมคิดว่าคงไม่ผิดหรอกมั้ง เชิญคุณเข้ามาข้างในก่อน"

"ฉันไม่ได้ตั้งใจมาห้องนี้จริงๆ นะ ปล่อย.." ถึงแม้จะกล่าวว่าเชิญแต่ก็ฉุดกระชากเธอให้เข้ามาอยู่ดี

"เรื่องที่เราคุยกันยังไม่จบ..ผมขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้แล้วกัน เชิญพวกคุณออกไปได้" เขากล่าวเชิญคนที่กำลังร่วมคุยงานกันอยู่ 2-3 คนให้ออกไปก่อน และพวกนั้นก็ต้องได้รีบทำตามคำสั่งคือเดินออกไปจากห้อง

หญิงสาวกำลังจะก้าวออกมากับคนพวกนั้น แต่ก็ถูกคนสนิทของเขาคว้าตัวให้กลับมาอีกครั้ง

"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"

"แต่ผมมี" ใช่แล้วผู้ชายคนนี้ก็คือสิงหราช เขากำลังคุยงานกับลูกค้า และก็ไม่คิดไม่ฝันว่าเธอจะกล้าเข้ามาในถ้ำเสือ ไม่ใช่ถ้ำเสือสิ..ต้องเรียกว่าถ้ำสิงห์

"คุณมีอะไรจะคุยกับฉันก็รีบพูดมาสิ ฉันยังมีธุระจะไปต่อ" หญิงสาวมองซ้ายมองขวาเผื่อว่าจะมีลู่ทางให้หลบหนีได้

"ธุระอะไร"

"ธุระอะไรมันก็เรื่องของฉัน" ถึงแม้ว่าอยากจะออกจากห้องนี้มาก..ก็คงออกไม่ได้ถ้าเขาไม่อนุญาต

ขณะที่เธอกำลังต่อล้อต่อเถียงกับเขาอยู่นั้น ลูกน้องที่อยู่ด้านล่างก็ขึ้นมารายงาน

"มีอะไร" ชายหนุ่มละสายตาจาก ผู้หญิงที่ยืนค้ำหัวเขาอยู่ในตอนนี้ หันไปมองลูกน้องคนที่เพิ่งจะเข้ามาใหม่

"ผู้หญิงคนนั้นมาขอพบเสี่ยครับ"

".....?" อัปสรสุดารู้ได้ในทันทีว่าพวกเขาหมายถึงใคร ..พี่สาวของเธอเพิ่งจะถึงเหรอ รู้แบบนี้รออยู่ข้างล่างก็ดีแล้ว หาเรื่องใส่ตัวดีนัก! ได้แต่ตำหนิตัวเองอยู่ในใจ

"ให้ขึ้นมา" คำสั่งนี้ สิงหราชสั่งลูกน้อง แต่สายตาคมดุจดังเหยี่ยวมองกลับมาที่ใบหน้างาม ตอนนี้รู้สึกว่าจะซีดลงมาก

"ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ คุณจะให้ใครขึ้นมาอีกล่ะ" หญิงสาวรีบขัดขวางไว้ก่อน เพราะเธอจะเจอเขาพร้อมกับพี่สาวไม่ได้ ถ้างั้นเรื่องคงบานปลายไปมากกว่านี้

"จะยืนค้ำหัวผมอยู่แบบนี้อีกนานไหม"

"คือฉันอยากจะยืนคุยอยู่ตรงนี้" ใครจะกล้าเข้าไปนั่งใกล้เขาล่ะ

"ได้ถ้างั้นไปตามผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา" ชายหนุ่มหันไปสั่งลูกน้อง

"ไม่นะคะ" เขาพูดแค่นี้ก็ได้ผลแล้ว ซึ่งตอนนี้หญิงสาวร่างระหงรีบเดินไปนั่งลงข้างกายคนตัวโตแบบว่าง่าย

พอนั่งลงมือหนาก็คว้าร่างของเธอเข้าไปกอด เหมือนทำกับผู้หญิงทั่วไป

ตอนนี้ร่างกายของเธอสั่นกลัว เพราะเหตุการณ์ในคืนนั้นมันยังทำให้เธอจดจำ ว่าเขาใช้ความรุนแรงกับเธอมากแค่ไหน

"เป็นอะไร" สั่นจนเขาสัมผัสได้

"คือว่าคุณอยากดื่มไหมคะ" หญิงสาวต้องรีบดึงความสนใจของเขาไปที่อื่น โดยการยื่นมือไปเพื่อหวังจะชงเหล้า แต่เหตุการณ์วันนั้นมันก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อตอนที่ชงเสร็จแต่เขากลับให้เธอดื่ม