ไหปีศาจ นิยาย บท 109

บทที่ 109

คุณค่าทางโภชนาการสูง

สิ่งมีชีวิตใด ๆ ก็ตาม มันอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้

คำพูดของเฒ่าเย่ทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นวาบ

ไม่มีใครตำหนิเฒ่าเย่ที่พูดช้าเกินไป เพราะพวกเขาเองก็ประมาทที่ไม่ได้คิดว่าปลาคาร์ปธรรมดาจะกลายเป็นสัตว์ร้ายที่อันตรายได้

“ ขอบคุณมากขอรับ นายน้อย” ชายจากทีมคมมีดที่เกือบถูกปลาประหลาดกินพูดขอบคุณลั่วอู๋

ลั่วอู๋กล่าวกลับไป “ไม่เป็นไร ๆ พวกท่านทั้งหมดก็เหมือนเป็นพี่น้องของข้า”

ทุกคนมองไปที่ ปลาประหลาด

ปลาประหลาดนั้นถูกต้าหวงกัดแล้วทิ้งไว้ริมตลิ่ง และน่าจะเป็นเพราะมันขาดน้ำ ตอนนี้มันจึงอ่อนแอมาก

ลั่วอู๋ตรวจดูสถานะของปลาประหลาดผ่านไหปีศาจ

เผ่าพันธุ์: ปลาทารก

ระดับ: เงิน

มิติ :เงิน 2

ทักษะ: กลืนกิน (ระดับ A)

พื้นเพ: ปลาลึกลับที่มีเสียงร้องคล้ายกับทารก มันกินเกือบทุกอย่างและจะอ่อนแอลงหลังจากปล่อยให้ห่างจากน้ำ มีคุณค่าทางโภชนาการสูง

ลั่วอู๋พูดไม่ออก

มันมีคุณค่าทางโภชนาการสูงมาก นี่คือสิ่งที่ไหปีศาจแนะนำ

นอกจากนี้ยังมันยังเป็นสัตว์วิญญาณที่มีเพียงทักษะเดียว เป็นอะไรที่หายากเกินไป แม้แต่กระต่ายแห่งแดนสาบสูญที่อ่อนแอที่สุด ก็มีถึงสองทักษะ มันช่างเป็นความน่าละอายใจสำหรับสัตว์วิญญาณระดับเงินเสียจริง ๆ

ปลาทารกในตอนนี้กำลังอ่อนแอ แต่มันก็อาจนำปัญหามาให้ได้มากมายหากไม่ระวัง พวกเขาเพียงแค่ต้องจัดการมันอย่างระมัดระวังเท่านั้น

“ไม่เป็นไรทุกคน อย่าไปตกปลาล่ะ พักผ่อนให้สบาย ทานอาหารของข้าแทนไปก่อน” ลั่วอู๋หยิบอาหารออกมาจากไหและมอบให้ทุกคน

ลั่วอู๋พูดอย่างเป็นกันเอง “ส่วนนี่สำหรับเจ้าต้าหวง”

ต้าหวง พยักหน้า

ทักษะ [กลืนกิน] ถูกเปิดใช้งาน

เลือดและเนื้อของปลาทารกละลายไปในพริบตาและถูกต้าหวงกลืนเข้าไป

คนอื่น ๆประหลาดใจเล็กน้อย

อะไรกันเนี่ย

ฉากนี้มันน่ากลัวเกินไป ปลาตัวใหญ่นั้นหายไปไหนแล้วล่ะ?

ลั่วอู๋ก็กลัวเช่นกัน เขาเคยเห็นต้าหวงใช้ทักษะกลืนกินมาก่อน มันกลืนลงไปในพริบตาแบบนี้จริง ๆ

ต้าหวง ตกอยู่ในความงุนงง

ปลาประหลาดตัวนี้เป็นอะไรที่กลืนได้สะดวกมาก ดูเหมือนว่าจะไม่ยากเลยในการย่อยมัน แต่มันไม่ใช่แค่นั้น

ทันใดนั้นแสงสีทองจาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนตัวของต้าหวง มันกะพริบมันและรวมเข้ากับรอยดำที่หน้าผากของมัน

ฉากนี้แปลกประหลาดมากทีเดียว

ออร่าของต้าหวงสามารถมองเห็นได้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย พัฒนาราว ๆ 1 ก้าวจากระดับเงิน

ต้าหวงรู้สึกอบอุ่นราวกับว่ามันได้กินยาครอบจักรวาล ลั่วอู๋และต้าหวงเชื่อมโยงกัน เขาจึงเข้าใจความรู้สึกของต้าหวงทันที

“ อย่าบอกนะว่า … ” ลั่วอู๋นึกถึงการนำไหปีศาจมาใช้กับปลาทารก – มันมีคุณค่าทางโภชนาการสูง

ทุกคนยังคงตกใจกับสภาพของต้าหวง ฉูจงฉวน กล่าวถามอย่างสงสัยว่า “ปลาประหลาดตัวนี้มีผลพิเศษในการยกระดับพลังวิญญาณของสัตว์วิญญาณใช่ไหม?”

ทุกคนมองไปที่กันและกันแล้วมองกลับไปที่แอ่งน้ำอันใสสะอาด

ลั่วอู๋หายใจเข้าลึก ๆ “ไปเอาพวกมันขึ้นมาจากน้ำกันดีกว่า”

เดิมทีพวกเขากังวลว่าจะถูกปลาแปลก ๆ โจมตีอีกรึเปล่า แต่ตอนนี้พวกเขากระตือรือร้นที่จะโจมตีปลาประหลาดเหล่านี้แทนเสียอย่างนั้น ตามที่คาดไว้ผลประโยชน์ของมันนั้นช่างน่ากลัว

ทว่าปลาแปลก ๆ เหล่านั้นได้ดำดิ่งหายไปแล้ว

อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับทุกคน หลิวหูถอดเสื้อคลุมของเขาและดำดิ่งลงไปในแอ่งน้ำ พละกำลังของเขาสามารถกลั้นหายใจได้เป็นเวลานาน ยิ่งไปกว่านั้นปากใหญ่ของปลาทารกก็ไม่สามารถทำอันตรายผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูงที่แข็งแกร่งแบบเขาได้

หลิวหูกระโดดขึ้นจากน้ำประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา

ปลาทารกสามตัวถูกเขาทำให้หมดสติและโยนขึ้นมา

“ฟู่ … ” หลิวหูอ้าปากค้าง “ทะเลสาบนี้ลึกเกินไปแล้ว ข้ารู้สึกว่าแม้ข้าจะดำน้ำลึกลงไปหลายร้อยเมตร แต่ข้ายังไปไม่ถึงก้นของมันเสียที”

มันเป็นสถานที่ที่แปลกมาก

มันเป็นเรื่องแปลกมากอยู่แล้วที่มีแหล่งน้ำอยู่ในทะเลทราย แต่ในแหล่งน้ำนั้นก็ยังมีทะเลสาบลึกเสียอีก