ไหปีศาจ นิยาย บท 126

บทที่ 126 แพะกระดูก

“ฟ้าว!”

ลั่วอู๋ตกลงไปในหลุม

โชคยังดีที่มีทรายนุ่ม ๆ อยู่ใต้หลุม มิฉะนั้นถึงแม้จะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณมิติสูง แต่ในระยะความสูงกว่า 10 เมตร มันก็จะทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกของพวกเขา แตกละเอียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ที่นี่ที่ไหน?” ลั่วอู๋มองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง

มันเป็นหลุมขนาดใหญ่ มันควรจะเป็นแบบนั้น แต่มันถูกปกคลุมไปด้วยทรายสีเหลือง ทำให้ทรายที่อยู่รอบ ๆ เกิดการสั่นไหวตามการเคลื่อนที่ของลิงยักษ์ ทำให้มันถล่มลงมาและเขาก็ตกลงมา

สำหรับเขามันมืดมาก เขามองไม่เห็นเลย แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีรูอื่นอีก

“ที่นี่ … ” จู่ๆ เฒ่าเย่ พูดออกมาด้วยความลังเล

“มีอะไรงั้นหรือ?” ลั่วอู๋ถามอย่างรวดเร็ว

“เมื่อ 30 ปีก่อน ทีมของข้าเคยตกลงไปในหลุมลึก เพราะว่าทรายสีเหลืองยุบตัวลง” เฒ่าเย่เริ่มหวนนึกถึงอดีต “ด้วยเหตุนี้ เราได้พบกับแพะกระดูกจำนวนมาก เราโชคดีและเรารีบวิ่งเข้าไปจับลูกแพะมา 2 ตัว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการกระทำในครั้งนั้น ทำให้ทีมล่าสัตว์ของข้าสูญเสียคนไปมากกว่าครึ่ง และหลังจากกลับออกมา พวกเราได้ยุบทีมลงแยกย้ายกันออกไป”

พื้นที่ในทะเลทราย การการยุบตัวไม่ใช่สิ่งที่หายาก

แพะกระดูก มันมีลักษณะทั้งตัวเป็นโครงกระดูก มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด มันเหมือนสัตว์ที่ตายไปแล้ว แต่มันกลับมีชีวิตอยู่ และอาศัยอยู่ภายใต้พื้นดิน

“มันไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกน่า” ลั่วอู๋ปลอบหยู่เฮา

ขณะนั้น ได้มีดวงตาสีแดงคู่หนึ่งปรากฏขึ้น

จากนั้น ดวงตาสีแดงนับไม่ถ้วนก็ปรากฏออกมาจากความมืด มันแปลกมาก มีสัตว์วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน กำลังเฝ้าดูอยู่

น่าขนลุกชะมัด

หยู่เฮาพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ” ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างที่คิดนะ”

อะไรกัน

ทันใดนั้น สัตว์วิญญาณหลายสิบตัวก็ปรากฏออกมา

แพะกระดูก สัตว์วิญญาณระดับทอง ถ้าเกิดเราสู้กับมันเราแย่แน่

“กึก”

“กึก”

ภายในความมืด แพะกระดูกหลายสิบตัวค่อย ๆ เดินออกมา กระดูกของมันเป็นสีขาว

ตามที่คาด พวกมันไม่มีเลือดเนื้อ และดวงตาของพวกมันเหมือนลูกไฟวิญญาณสีแดง มันไม่มีความรู้สึก

ขณะนั้น จู่ ๆ หยู่เฮา ก็ชี้ไปที่ความมืดที่อยู่ตรงหน้าและพูดว่า “ข้ารู้สึกถึงลมหายใจของภูตทะเลทราย มันซ่อนอยู่ตรงนั้น”

“จริงด้วย!” ฉูจงฉวนพูดด้วยความรีบร้อน

หยู่เฮาพยักหน้า “ไม่ผิดแน่”

ดูเหมือนเทพีแห่งโชคยังคงอยู่ข้างพวกเขา เราจะพบภูตทะเลทรายได้ไหม? เราตกลงมาในหลุมลึกและพบกับมัน

ทุกคนถูมือในทันที

พวกเขาไม่ได้หวั่นเกรงที่จะต่อสู้ แต่กลัวจะทำให้ภูตทรายแตกตื่นเสียมากกว่า

“ต้าหวงออกมาสู้ซะ!” ลั่วอู๋เรียกต้าหวง ต้าหวงเข้าสู่รูปแบบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว

ฉูจงฉวนเรียกสัตว์วิญญาณแห่งไฟออกมา

[ภูตไฟ]

เปลวไฟสีเขียวเข้มหลายลูกระเบิดออกมาจากช่องว่าง พุ่งกระแทกเข้ากับแพะกระดูก

หยู่เฮายกขวานขึ้นและรีบวิ่งเข้าไป พร้อมกับเสือดาวหินของเขา ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะถอยไปเพื่ออะไร ส่วนคนที่เหลือก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะโจมตีใส่แพะกระดูก

“แคร็ก!”

กระดูกของแพะกระดูกเริ่มหัก

แต่ที่น่าแปลกคือ หลังจากถูกทุบแล้ว แพะกระดูกจะรวมตัวเข้ากันและยืนขึ้นมาอีกครั้ง

แม้แต่กระดูกของแพะกระดูกที่ไม่เหมือนกัน ก็จะถูกนำมาประกอบเป็นแพะกระดูกตัวใหม่ ซึ่งทำให้ผู้คนต่างรู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับสัตว์วิญญาณเลย แต่กลับเป็นหุ่นเชิดแทน

การบดกระดูกให้เป็นผงเท่านั้น ที่สามารถป้องกันไม่ให้แพะกระดูกเกิดใหม่ได้

ข่าวดีอย่างเดียวคือ พลังการต่อสู้ของแพะกระดูกไม่มากนัก ลั่วอู๋ถือโล่ทำให้เกิดความได้เปรียบ เข้าต่อสู้กับแพะกระดูกหลายตัวได้ด้วยตัวคนเดียว

ขณะนั้นฉูจงฉวนรู้สึกว่าภูตไฟของเขาตื่นตระหนกอย่างมาก มันไม่เต็มใจที่จะปล่อยไฟออกมาเพียงอย่างเดียว แต่ต้องการที่จะพุ่งเข้าไปในสนามรบด้วย

ฉูจงฉวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไปซะ!”

จู่ ๆ ภูตไฟก็พุ่งออกไปและตรงไปที่แพะกระดูก หลังจากผ่านไปสักพัก แพะกระดูกก็แตกสลายไปโดยอัตโนมัติ และกระจัดกระจายกลายเป็นกองกระดูก โดยไม่มีวันฟื้นคืนชีพอีกครั้ง

เมื่อภูตไฟอยู่บนตัวของแพะกระดูก เปลวไฟสีแดงทั้งสองดวงได้ถูกมันดูดกลืนเข้าไป