ไหปีศาจ นิยาย บท 19

บทที่ 19 การซื้อขายครั้งใหญ่

ท้องฟ้ามืดครึ้มลงแล้ว

ความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างช่วงกลางวันและกลางคืนในพื้นที่หวงชานั้นสูงมาก ซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยการแต่งกายสวมเสื้อหนาวช่วงกลางคืนและการสวมชุดผ้าโปร่งในตอนเที่ยง

ถนนในเวลากลางคืนช่างว่างเปล่า อากาศก็นั้นหนาวจนไม่มีใครเต็มใจออกมาเดินข้างนอก

แต่วันนี้มันแปลกเล็กน้อย

ที่ด้านหน้าของศาลาไป่เปา เจ้าของร้านเฉินจิง จ้องมองผู้คนมากมายบนถนน เขางงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“นี่มันแปลกไปแล้ว ทั้งที่เป็นตอนกลางคืนแต่กลับมีคนมากมายออกมาเดินบนถนน ราวกับว่าพวกเขามุ่งไปที่ที่เดียวกัน” เฉินจิงสงสัย

“ เจ้าของร้านจากทิศทางที่พวกเขากำลังเดินไปนั้นดูเหมือนจะเป็น ศาลาไป่หยู่ขอรับ” คนรับใช้เตือน

“ศาลาไป่หยู่ ไร้สาระพวกเขาจะไปทำอะไรที่ศาลาไป่หยู่ ไปดูเรื่องตลกรึไง” เฉินจิงดุกลับไป

คนใช้จึงนิ่งเงียบไปและไม่กล้าพูดต่อ

ทว่าเมื่อมองดูฝูงชนบนถนนที่ยาวเป็นหางว่าว เฉินจิงจึงหยุดไตร่ตรองเป็นเวลานาน

“ทิศทางคือศาลาไป่หยู่งั้นรึช่างแปลกเสียจริง ๆ ข่าวของศาลาไป่หยู่ วันนี้คืออะไร”

“ท่านบอกว่า ไม่จำเป็นต้องสนใจศาลาไป่หยู่ ดังนั้นท่านเลยสั่งให้คนสอดแนมกลับมาแล้วขอรับ” คนรับใช้พูดด้วยความสงสัย

เฉินจิงพูด “ส่งคนไปดูหน่อยสิ ว่าเกิดอะไรขึ้น”

“รับทราบขอรับ”

คนรับใช้รีบส่งคนไปสอดแนมที่ศาลาไป่หยูอย่างรวดเร็ว

เพียงครึ่งชั่วโมงต่อมาข่าวก็มาถึง สีหน้าของเฉินจิงเปลี่ยนเป็นตกตะลึง “อะไรนะพวกเขาไปที่ศาลาไป่หยู่ แมงป่องทรายพวกนั้นถูกขายไปในราคา 1000 หินวิญญาณงั้นเหรอ”

“มันเป็นเรื่องจริงขอรับนายท่าน ตอนนี้มีคนจำนวนมากกำลังสั่งซื้อแมงป่องทราย บางคนซื้อแมงป่องทรายแล้วเอาไปขายประมูลตรงนั้นได้ราคาเกือบ 2,000 หินวิญญาณ “

“เป็นไปได้ยังไงกัน” ใบหน้าของเฉินจิงสับสน

นอกจากนี้เขายังเคยปฏิญาณว่าแมงป่องทรายพวกนั้นไม่มีทางขายออกไปได้แน่ ทว่ามันดันถูกขายจนหมด แบบนี้เขาคงต้องกลืนชิ้นหมากรุกเสียแล้ว

ใครจะไปนึกกันว่า พวกเขาจะถูกตอกหน้า โดยที่ยังผ่านไปได้ไม่ถึงหนึ่งวันด้วยซ้ำ

เขาจำได้ราง ๆ ว่า ในตอนที่ลั่วอู๋ซื้อแมงป่องทราย คำพูดอันมั่นใจของเขา เขาคิดว่าเขาสามารถทำกำไรได้มหาศาล

นี่มันไม่จริงน่า

หัวใจของเฉินจิงเริ่มมืดหม่น

คนรับใช้พูดขึ้นว่า

“พวกเขาบอกว่าแมงป่องทรายของศาลาไป่หยู่ มีทักษะอำพรางและก้าวพริบตาขอรับ”

สำหรับทักษะการอำพรางนั้นยังพอเป็นไปได้ บางทีแมงป่องทรายเหล่านี้อาจมีสายเลือดแมงป่องหินที่มีทักษะนี้

แต่ทักษะก้าวพริบตานั้นไม่สามารถหาได้ในสัตว์วิญญาณระดับต่ำกว่าทอง นอกจากกระต่ายแห่งแดนสาบสูญ แมงป่องพวกนี้มันเรียนรู้ทักษะนี้ได้อย่างไรกัน แมงป่องผสมกับกระต่ายได้หรือยังไง

มันเป็นไปได้ที่จะมีสายเลือดผสมในการผสมพันธุ์ของสัตว์วิญญาณ โดยพวกมันจะได้ทักษะของตัวพ่อและตัวแม่มา

อย่างไรก็ตามมันยังเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างเผ่าพันธุ์ใหม่ขึ้นมาและหากจะผสมพันธุ์ก็ต้องใช้สัตว์วิญญาณที่มีสายพันธุ์คล้ายกัน

นั่นคือความเป็นจริงที่ปฏิเสธไม่ได้

คนรับใช้ไม่รู้จะอธิบายยังไง เขาจึงทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างขมขื่น

“นั่นคือสิ่งที่ทุกคนบอก ๆ กันมาขอรับ”

“ซื้อมาให้ข้าหนึ่งตัว” เฉินจิงครุ่นคิด

“แต่ว่า..นายท่านราคาแมงป่องทรายมันแพงมากนะขอรับ … “

เฉินจิงโมโห “ข้าจ่ายไหวหรอกน่า! ไปซื้อมาเถอะ”

คนรับใช้รีบวิ่งไปอย่างตกใจ

ในไม่ช้าแมงป่องทราย ซึ่งถูกซื้อต่อมาในราคา 3000 หินวิญญาณ ก็มาวางอยู่เบื้องหน้าของเฉินจิง ซึ่งตรงนั้นเองก็มีแผ่นควบคุมสัตว์วิญญาณของแมงป่องทราย

มันสัตว์วิญญาณที่เชื่องแล้ว แผ่นควบคุมสัตว์วิญญาณ สามารถใช้ในการยับยั้งควบคุมมันที่เป็นสัตว์วิญญาณได้

“ก้าวพริบตา ลองใช้ก้าวพริบตาให้ข้าดูหน่อยสิ” เฉินจิง ออกคำสั่งผ่านแผ่นควบคุมสัตว์วิญญาณ

จากนั้นแมงป่องทรายก็เกร็งตัว

เริ่มต้นใช้ [ก้าวพริบตา]

พริบตาต่อมามันก็อยู่บนโต๊ะอีกตัวหนึ่งแทน

“ฟืด”

เฉินจิงสูดอากาศเย็น ๆ เข้าไปเต็มปอด

นั่นคือก้าวพริบตาไม่ผิดแน่!

ในฐานะเจ้าของร้าน ศาลาไป่เปา ต่อให้ใครจะดูไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยประสบการณ์เขาก็ต้องดูออกอยู่แล้ว

มันก็น่าจะเป็นไปได้ที่จะให้สัตว์วิญญาณ เรียนรู้ทักษะที่ไม่มีอยู่ในเผ่าพันธุ์ของมัน อย่างไรก็ตามคงมีเพียงผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสูงหรือแม้แต่ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณเท่านั้นที่จะสามารถทำได้และมีข้อจำกัด มากมายกับอัตราความสำเร็จที่ต่ำมาก

เจ้าของร้านคนใหม่ของ ศาลาไป่หยู่ เขามาจากไหนกันแน่