ไหปีศาจ นิยาย บท 205
แก่นวิญญาณ
มันเป็นห้องโถงที่เหมือนกับแท่นบูชาขนาดใหญ่ ที่ทั้งกว้างและเรียบง่าย ประดับประดาไปด้วยทองแดงโบราณและหินสีฟ้าตามฝาผนัง ซึ่งทำให้ดูน่าขนลุก
ตรงกลางแท่นบูชานั้นมีรูปปั้นหญิงสาวตั้งอยู่ รูปปั้นนั้นดูมีความอ่อนโยน สง่างาม และอยู่ในท่าทางของการระบำเพลงดาบ มีสีหน้าที่แสดงถึงความรู้สึกที่ไม่ยอมแพ้ แต่บรรยากาศนั้นกลับแสดงให้เห็นถึงความเศร้า ต่อผู้คนที่ได้พบเห็น
ราชาวิญญาณนั้นโกรธมาก เพราะทนอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนางสนมมาคอยอารักขา
ฉูจงฉวนค่อย ๆ คลานอย่างระมัดระวังที่มุมห้องโถง พร้อมกับเปลวไฟสีเขียวที่มีพลังงานอันน่ากลัว
ด้านหน้าของเข้าคือถ้ำที่มืดสนิทมันแปลกมากทำไมถึงมีถ้ำอยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่นี้ได้ แต่ผีทหารระดับนายพลที่ล่องลอยอยู่ในห้องโถงนั้นกลับเมินเฉิยต่อเขา
“ขออนุญาตนะครับ นายหญิง” ฉูจงฉวนมองไปที่รูปปั้นและพูดในใจ
ถ้าหากภูตไฟไม่ต้องการพลังในสุสาน เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องรบกวนภูตผีหรือวิญญาณชั่วร้ายแล้ว
โดยเฉพาะแม่นางคนนี้ถ้าไม่ผิดพลาดอะไร พื้นที่ของแม่นางคนนี้กำลังถูกคุกคาม
ไม่ใช่เพราะว่านางอ่อนแอ แต่เป็นเพราะนางไม่อยากทำร้ายผู้คน
เมื่อพิจารณาจากรูปปั้นและข้อมูลจากด้านหน้าของหลุมฝังศพ พบว่าผู้หญิงคนนี้ถูกล้อมไปด้วยกองทัพศัตรูและในระหว่างที่กำลังขัดขืนจากการถูกจับ นางก็ได้ชักดาบออกมาและฆ่าตัวตายลงในที่สุด
ในสมัยโบราณ ผู้ที่มีจิตใจดีงามได้เสียชีวิตไปเป็นจำนวนมาก“ข้อขอชื่นชมความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ของท่าน” ฉูจงฉวนโค้งคำนับให้กับรูปปั้นเวลาได้ผ่านไป
หลังจากเวลาผ่านไป 2 เดือน ในที่สุด ภูตไฟก็ได้ดูดซับความแข็งแกร่งที่มันต้องการ จากนั้นลมปราณของมันก็ระเบิดทะลักออกมาอย่างต่อเนื่องทันใดนั้น หลุมฝังศพก็สั่นสะเทือนทันที
ใบหน้าของฉูจงฉวนเปลี่ยนไป เขาใช้ประโยชน์จากที่นี่เพื่อเสริมพลังของภูตไฟ เพื่อรวบรวมลมปราณของมัน เขาจึงเข้ามายังสุสานขนาดใหญ่นี้อย่างเงียบ ๆ แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่สามารถหลบซ่อนตัวได้อีกต่อไปนี่มันกลายเป็นเรื่องวุ่นวายขึ้นเสียแล้ว
“เจ้าปีศาจที่กล้าเข้ามาบุกรุกสุสานของท่านราชาวิญญาณ มันอยู่ที่ไหน?”
“มันช่างกล้ายิ่งนัก คงจะแอบเข้ามาขโมยกระดูกขององค์ราชา ในขณะที่เรากำลังนอนหลับอยู่สินะ”
“ท่านหยู ท่านสามารถตามหาตัวผู้บุกรุก ด้วยกำลังอันแสนอ่อนแอของท่านได้ไม่ใช่หรือ? แล้วทำไมถึงยังปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ในดินแดนของท่านกัน?”
เสียงคำรามอันรุนแรงดังมาจากทุกทิศทุกทางราวกับว่ากำลังตกลงไปในขุมนรกชั้นลึกสุดเลยก็ว่าได้ ต่างถูกล้อมรอบไปด้วยเสียงคำรามของวิญญาณอันชั่วร้าย ลมหายใจที่น่าขนลุก แม้จะห่างไปไม่ไกลก็ยังรู้สึกถึงความน่ากลัว“มีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น” ฉูจงฉวนรู้สึกไม่ค่อยดีอย่างมาก ขณะนั้นเขาเหมือนกับถูกตรึงเอาไว้ด้วยพลังวิญญาณอันแข็งแกร่งของเหล่าผี
แม้ว่าเขาจะมีความสามารถมากแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถหลบหนีออกไปได้
สิ่งนี้เปรียบได้กับว่าเป็นพลังวิญญาณของราชาวิญญาณ
ทันใดนั้น ร่างกายของฉูจงฉวนนั้นอ่อนแรงลง
ราวกับว่าเขากำลังถูกโอบล้อมไปด้วยลมปราณของราชาวิญญาณ
“รีบหนีไปได้แล้ว” มีเสียงอันอ่อนโยนดังขึ้นมาในหูของ ฉูจงฉวน
นี่คือเสียงของท่านหยูอย่างงั้นหรือ?!ฉูจงฉวนรู้ได้ทันทีว่านั้นคือเสียงของผู้ปกครองของพื้นที่แห่งนี้ – ท่านหยู
“ขอบคุณสำหรับน้ำใจของท่านครับ นายหญิง ข้าจะจดจำมันเอาไว้” ฉูจงฉวนกระซิบ
“ไม่เป็นอะไร ถ้าเจ้าเคารพข้า ข้าก็จะเคารพเจ้าเช่นกัน ข้าจะให้โอกาสเจ้า มันไม่ได้สำคัญอะไรมากนัก มันเป็นเพียงแค่ไขกระดูกจากหลุมฝังศพของราชาวิญญาณเท่านั้น ราชาวิญญาณตนอื่นเองก็ให้ความสำคัญกับมันเช่นกัน ข้าไม่สามารถเปลี่ยนใจพวกมันได้ แต่ข้าจะหยุดพวกเขาเอาไว้ให้ เจ้ารีบหนีไปซะ!”เสียงของท่านหยูดังออกมา
“มันเอาไขกระดูกขององค์ราชาไปจากอาณาเขตของข้า แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเจ้ากัน? เจ้ากล้าบุกเข้ามาในอาณาเขตของข้า เป็นเพราะว่าเจ้าต้องการจะต่อกรต่อสู้กับข้างั้นหรือ?”ท่านหยูไม่เกรงกลัวต่อราชาวิญญาณ
ฉูจงฉวนมองไปที่รูปปั้นของท่านหยู แล้วโค้งคำนับอีกครั้ง ก่อนที่จะหันหลังกลับและวิ่งหนีออกไปอย่างไม่ลังเล“เจ้าหนู เจ้าจะหนีไปไหน!” ราชาผีตะโกนออกมา
แต่การได้พบกับเขา คือโชคร้ายของท่านหยู “จริง ๆ แล้วข้าไม่ใช้ท่านหญิงแต่อย่างใด ข้าเป็นเพียงแค่นางสนมผู้ต่ำต้อย ผู้ที่อยากรู้ว่าราชาวิญญาณนั้นมีทักษะอะไรบ้างตั้งแต่ในโบราณกาล”พริบตานั้น พลังวิญญาณก็ได้ระเบิดออกมา
คลื่นวิญญาณอันแสนงดงามพริ้วไหวหมุนวนราวกับสายน้ำ
ทั่วทั้งสุสานดูเหมือนว่ากำลังจะพังทลายลง
คลื่นกระแทกอันน่ากลัวปะทุขึ้น ร่างฉูจงฉวนถูกพัดกระเด็นลอยออกมา จนร่างกายเต็มไปด้วยเลือด และอยู่ในสภาพที่ลำบากมาก
“แย่ละสิ มันกำลังจะมาฆ่าข้า” ฉูจงฉวนรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังถูกสัตว์ร้ายโบราณไล่ตาม
บางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นแม้ว่าราชาวิญญาณจะหยุดไล่ตามฉูจงฉวนแล้ว แต่ผีระดับนายพลและผีธรรมดาในสุสานต่างก็สังเกตุเห็นฉูจงฉวน“ฆ่ามัน!”
ผีทหารนับไม่ถ้วนและผีระดับนายพลวิ่งไล่ตามเขามาอย่างรวดเร็ว
“สวรรค์ล่มวิญญาณ!”
ฉูจงฉวนเข้าต่อสู้และรีบถอนกำลังออกไป ไฟสีเขียวเข้มพุ่งเข้าใส่ผีทหารและผีระดับนายพลอย่างแม่นยำฉูจงฉวนรู้สึกเหนื่อย และพลังวิญญาณของเขาก็กำลังจะหมดลง
นี่มันแย่มาก ข้าจะต้องจบชีวิตลงในที่แห่งนี้งั้นหรือ?
“ฉูจงฉวน!” เสียงที่คุ้นเคยดังมาแต่ไกล
ฉูจงฉวนมีความหวังขึ้นมาทันที
เสียงนั้นเป็นของลั่วอู๋“ฉูจงฉวน ไอ้เจ้าบ้านี่ รีบมาเร็วเราไม่มีเวลาแล้ว” ลั่วอู๋ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
ปรากฏว่าลั่วอู๋นั้น ถูกผีและผีระดับนายพลไล่ตามมาเป็นจำนวนมากเช่นกันหลังจากนั้น หลี่หยินก็เรียกเสี่ยวไป่ออกมา
แสงสีขาวส่องสว่างวาบ
ลั่วอู๋และพรรคพวกหายตัวไปในชั่วพริบตา
ผีและผีระดับนายพลเหล่านั้นได้กระโดดขึ้นไปบนอากาศ และทิ้งตัวลงมาบนพื้น หลังจากนั้นไม่นาน พวกมันก็แยกย้ายออกไป
……
……
หลังจากแสงสีขาวส่องสว่างวาบ
ลั่วอู๋และพรรคพวกก็ไปปรากฏตัวขึ้นในพื้นที่รกร้างห่างจากภูเขากุยโต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ