ไหปีศาจ นิยาย บท 214

บทที่ 214
ยินดีต้อนรับเข้ากลุ่ม“มาเถอะมาแบ่งแผ่นหยกกันดีกว่า”
ในถ้ำที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ลั่วอู๋นำแผ่นหยกทั้งหมดออกมา

ฉูจงฉวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าไม่มีแผ่นหยกเลยสักแผ่น ข้าได้รับประโยชน์เต็ม ๆ เลยล่ะสิแบบนี้ยิ่งเจ้าแบ่งให้พวกเราได้เท่า ๆ กันด้วย ตกลงเลย ตกลง”

“ความภาคภูมิใจในฐานะบุตรชายคนโตของตระกูลฉูของเจ้าหายไปไหนแล้วเนี่ย?” ลั่วอู๋กลอกตาและโยนแผ่นหยกเจ็ดแผ่นให้กับเขา

ฉูจงฉวนรับมันมาอย่างไร้มารยาท “สำหรับคนสนิทอย่างพวกเจ้าแล้ว ข้าไม่เกรงใจเลยสักนิด ของที่ได้มาฟรี ๆ นี่มันหอมจริง ๆ”
หลี่หยินนั้นมีแผ่นหยกอยู่กับตัวอยู่แล้ว 1 แผ่น มันจึงยากที่จะแบ่งให้เท่า ๆ กัน ดังนั้นนางจึงมีแผ่นหยกอยู่แปดแผ่นชั่วคราวไปก่อน ในขณะที่ลั่วอู๋และฉูจงฉวนมีคนละใบมีเจ็ดแผ่น

“เวลาในการทดสอบได้ผ่านไปครึ่งหนึ่งแล้ว ดูเหมือนว่าการมีแผ่นหยกเพียงเจ็ดแผ่นจะไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่นะ” ฉูจงฉวนกล่าว

ลั่วอู๋พยักหน้า
พวกเขาต้องรีบไปชิงแผ่นหยกมาเพิ่ม
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขายังไม่รู้ว่ากลุ่มพันธมิตรชั่วคราวที่คอยตามล่าสังหารคนอื่น ๆ นั้นมีจำนวนกี่คนกันแน่ เพราะดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วพวกเขาจะยังไม่เห็นกองกำลังของอีกฝ่ายทั้งหมด

อีกฝ่ายนั้นเกาะกลุ่มกันหลายคนและความแข็งแกร่งรายบุคคลของพวกเขาก็ถือว่าสูงมาก หากพวกเขามีจำนวนมาก

ความเป็นไปได้ที่พรรคพวกลั่วอู๋ทั้งสามคนจะพยายามผ่านรอบที่สองนั้นถือว่าน้อยมาก
“แสงแห่งการชำระล้าง”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากนอกถ้ำ
มันเป็นเสียงอันชัดเจนและอ่อนโยนเต็มไปด้วยกลิ่นอายของวัยรุ่น ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนได้เจอกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิแต่ทว่าสีหน้าของลั่วอู๋กลับเปลี่ยนไปในทันที
เขาตระหนักได้ว่าหนึ่งในสามของเหล่าผีทั้งหมดที่เขาปล่อยออกมาเพื่อเฝ้ายามได้ถูกกำจัดออกไปในคราวเดียว

ทั้ง ๆ ที่พวกมันอยู่กระจัดกระจายมากแท้ ๆ แต่กลับถูกจัดการไปมากขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าแสงแห่งการชำระล้างเป็นทักษะที่มีระยะกว้างมาก

“ใครมันบังอาจมาทำลายผียามของข้า” ลั่วอู๋โกรธจัด
ชายหนุ่มคนนั้นเดินเข้ามาในถ้ำ
เขาเป็นชายหนุ่มที่มีริมฝีปากสีแดงและฟันขาว มีดวงตาอันชัดเจนและใบหน้าที่นุ่มนวลเช่นเดียวกับเพื่อนบ้านนิสัยดีที่ใคร ๆ ต่างก็คุ้นเคย ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจ
เขาเดินเข้ามาพร้อมกับภูตปีกแสง ราวกับกำลังถูกอาบด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์

ภูตปีกแสงนั้นมีรูปร่างของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ผู้มีดวงตาสดใส มีชีวิตชีวาและน่ารัก ปีกแสงศักดิ์สิทธิ์ของมันทำให้ผู้คนที่พบเห็นรู้สึกสบายใจมาก

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการผสมผสานระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณที่เข้ากันถึงขนาดนี้

ราวกับว่าภูตปีกแสงนั้นเกิดมาเพื่อชายหนุ่มคนนี้
ชายหนุ่มเมื่อได้เห็นพรรคพวกลั่วอู๋ทั้งสามคนในถ้ำ ใบหน้าของเขาก็แสดงให้เห็นถึงความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา “เด็ก ๆ พวกนั้นเป็นของเจ้าสินะ”

รอยยิ้มของเขาดูเหมือนเกิดมาพร้อมกับผลในการขจัดความโกรธให้หมดไป

แต่ความโกรธของลั่วอู๋ยังปะทุอยู่ตลอดเวลา
“ใช่ พวกมันเป็นของข้า” ลั่วอู๋ยังคงรู้สึกไม่พอใจ
รอยยิ้มของชายหนุ่มนั้นสดใสมาก “ข้าขอโทษจริง ๆ ข้าคิดว่าพวกมันเป็นวิญญาณเร่ร่อน ตัวข้านั้นไม่ชอบบรรยากาศอันมืดมนเท่าไหร่นัก ข้าชื่อเหวินเสี่ยว ส่วนเจ้าคือลั่วอู๋ใช่รึเปล่า ?”

ลั่วอู๋นั้นไม่คิดว่าอีกฝ่ายที่จะประกาศชื่อของเขาออกมาแบบนี้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงสามารถสงบนิ่งเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนแปลกหน้าคนนี้ได้อยู่ดี

ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว “เจ้ารู้ชื่อของข้าได้อย่างไร?”
“เพราะข้าเองก็เข้ารับการทดสอบรอบแรกที่เมือง หมิงหนานด้วยเช่นกัน” เหวินเสี่ยวกล่าวลั่วอู๋หันศีรษะและมองไปที่ฉูจงฉวน
ฉูจงฉวนพยักหน้าเขารู้สึกประทับใจชายคนนี้เล็กน้อย
“เพื่อให้เป็นการเริ่มต้นที่ดี ข้าจะให้แผ่นหยกสามแผ่น เพื่อเป็นการชดเชยเหล่าผีพวกนั้น” เหวินเสี่ยวหยิบแผ่นหยกออกมาสามแผ่นแล้วส่งให้ลั่วอู๋ลั่วอู๋ตกตะลึงและความโกรธของเขาก็หายไปทั้งหมดในทันที
ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันสดใสและท่าทีที่จริงใจเช่นนี้ ทำให้เขาเริ่มจะโกรธไม่ลงแถมการชดใช้นี้ก็คุ้มค่าจนเกินไป
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เขาก็แค่ต้องไปที่เนินเขาซึ่งเต็มไปด้วยผีนั้นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรน่า” ลั่วอู๋โบกมือ
“รับไปเถอะ” เหวินเสี่ยววางแผ่นหยกไว้ในมือของลั่วอู๋และพูดอย่างจริงจังลั่วอู๋เกาหัวของเขาและรับแผ่นหยกกลับมา
เมื่อเห็นลั่วอู๋รับแผ่นหยกไปเหวินเสี่ยวก็ยิ้มอย่างมีความสุข แต่เขาก็ไม่ได้มีความคิดที่จะจากไป เขาเดินตรงเข้าไปในถ้ำและนั่งลงทุกคนรู้สึกแปลก ๆ
ชายหนุ่มคนนี้ดูคุ้นเคยกับพวกเขามากเกินไป
“พวกเจ้าจะมาร่วมกลุ่มด้วยกันกับข้าไหม” เหวินเสี่ยวส่งคำเชิญออกไป
“ไม่” ลั่วอู๋พูดอย่างกังวล
“ความแข็งแกร่งที่มากขึ้นหมายถึงความปลอดภัยที่มากขึ้น พวกเจ้าน่าจะรู้ได้แล้วนี่นาว่ามีใครบางคนก่อตั้งพันธมิตรล่าสังหารขึ้นมา” เหวินเสี่ยวกล่าวในสถานการณ์เช่นนี้ย่อมมีความคิดนี้อยู่ในใจของทุกคน
ยิ่งคนเยอะความปลอดภัยก็ยิ่งสูง
ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เจ้าเองก็เจอกับพวกเขาด้วยงั้นเหรอ?”

ลั่วอู๋มองไปที่เหวินเสี่ยว
หากเขาประเมินไม่ผิด เหวินเสี่ยวนั้นน่าจะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูง
ภูตปีกแสงเป็นภูตที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มันมีศักยภาพในระดับทอง และยังถือเป็นหนึ่งในสัตว์วิญญาณที่ดีที่สุดในระดับทองลั่วอู๋ตรวจดูข้อมูลของภูตปีกแสงอย่างรวดเร็ว
เผ่าพันธุ์: ภูตปีกแสง
ระดับ: ทอง
มิติ: ระดับทอง มิติ 4
ทักษะ: แสงแห่งการชำระล้าง (ระดับ A), แสงศักดิ์สิทธิ์ (ระดับ S),เนรเทศวิญญาณ (ระดับ A), ค้อนแห่งการพิพากษา (ระดับ B), การพิพากษาแห่งความดีและความชั่ว (ระดับ SS), พลังแห่งการป้องกัน (ระดับ A), สื่อสารวิญญาณ (ระดับ A)

ลั่วอู๋แทบไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับทักษะเหล่าที่ถูกครอบครองโดยภูตปีกแสง เขาไม่รู้ว่ามันจะมีผลกระทบอะไรต่อตัวเขาบ้าง
แต่ถ้าหากตัดสินด้วยระดับความสามารถมันก็ถือว่าไม่เลวเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ