ผู้บัญชาการหลิงหลงสะบัดนิ้วของนาง ปล่อยคลื่นพลังวิญญาณสีทองจำนวนมากก็หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายที่เหลืออยู่ของเขา จากนั้นร่างของไร้หน้าก็ได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ด้วยความเร็วที่ไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ไร้หน้าดูซีดเซียว แต่ลมปราณและร่างกายของเขากลับบริสุทธิ์และสะอาดเป็นพิเศษ แบบเดียวกับทารกแรกเกิด
“นายท่าน ข้าสบายดีแล้ว” เสียงของไร้หน้าดูอ่อนแอ“ขอบคุณมาก สำหรับการปรับโฉมใหม่” ไร้หน้าหายใจเข้าลึก
เดิมทีแล้วไร้หน้าเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ในตอนที่เขามีอายุได้มากระดับหนึ่ง ทำให้เส้นวงจรพลังวิญญาณของเขาจึงมีรูปร่างที่ตายตัวอยู่ก่อนแล้ว การปรับร่างกายใหม่อีกครั้งนั้นช่วยให้อนาคตในการฝึกฝนของเขาสดใสขึ้นได้มาก
“แต่ข้าก็ยังไม่สามารถยอมรับคำสบประมาทของท่านได้” ไร้หน้าพูดต่อไป
จี๋กุยแทบจะเป็นบ้าพลังมหาศาลผลักร่างของไร้หน้าบินออกไปจากค่ายในทันที
“ดูถูกงั้นเหรอ? เขากล้าพูดสักคำเมื่อข้ากดเขาลงใต้ร่างข้าเพื่อขอยืมเมล็ดพันธุ์ไหมล่ะ ?” ผู้บัญชาการหลิงหลงพึมพำด้วยเสียงต่ำ
ไร้หน้าไม่ได้ยินประโยคนั้นลั่วอู๋รู้สึกได้ถึงสายตาของผู้บัญชาการหลิงหลงและหัวใจของเขาก็รู้สึกวูบวาบ “ข้าไม่รู้ว่าท่านผู้บัญชาการหลิงหลงกำลังพูดถึงอะไร?”
“ดาบเลือดเดือด จำนวน 10 เล่มต่อเดือนนั้นยังไม่มากพอ” ผู้บัญชาการหลิงหลงกล่าว
ลั่วอู๋ไม่ได้คิดว่าจะหมายถึงเรื่องนี้ แต่เขาก็ปฏิเสธในทันที “ข้าไม่มีมันไปมากกว่านี้อีกแล้ว”
ถ้าดาบเลือดเดือดกลายเป็นของที่หน่วยสยบมังกรทุกคนมีกันอย่างเท่าเทียมแล้ว ข้าเอาอะไรไปต่อรองกับหน่วยสยบมังกรได้อีกในภายภาคหน้า
ยิ่งไปกว่านั้นหากมีดาบเลือดเดือดเป็นจำนวนมากเกินไปมันก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าจะไม่มีใครเอาดาบไปไล่สังหารผู้บริสุทธิ์ตามอำเภอใจ
อย่าประเมินธรรมชาติของมนุษย์สูงเกินไป ความปรารถนาที่จะแข็งแกร่งขึ้นของผู้คน นั้นสามารถกระตุ้นความต้องการฆ่าสังหารได้ทุกเมื่อ ยิ่งด้วยที่ว่าทุกคนมีมันจนยากจะควบคุม
“ฮึ่ม” ผู้บัญชาการหลิงหลงดูเหมือนจะไม่แปลกใจกับคำพูดของลั่วอู๋ “มีทหารในหน่วยสยบมังกรอยู่ 5,000 คน ซึ่งข้าจะได้รับดาบเลือดเดือดเพียงสิบเล่มต่อเดือน ข้าต้องรอถึง 40 ปีเพื่อให้ทุกคนในกองทัพได้รับดาบเลือดเดือด ซึ่งมันนานเกินไป”หากมีดาบเลือดเดือดอยู่ในมือของทหารหน่วยสยบมังกรทั้ง 5,000 คน มันจะเป็นขุมพลังที่น่ากลัวขนาดไหน หากมีสงครามใหญ่เกิดขึ้นจริงๆในอนาคต
“ข้าคงช่วยท่านไม่ได้จริงๆ” ลั่วอู๋กล่าวพร้อมกับก้มศีรษะของเขา
ผู้บัญชาการหลิงหลงจ้องมองไปที่ตาของลั่วอู๋ ดวงตาของนางเหมือนกับแสงแดดแผดจ้าที่ต้องการที่จะละลายลั่วอู๋ไปทั้งตัว ลั่วอู๋เริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ดูเหมือนผู้บัญชาการหลิงหลงจะกดดันเขามากเกินไปแล้ว
“ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังกังวลเรื่องอะไร” ผู้บัญชาการหลิงหลงค่อย ๆ เปิดปากของนาง “ภายในหนึ่งปีหากเจ้าสามารถนำดาบเลือดเดือด 5,000 เล่มมาให้หน่วยสยบมังกรของข้าได้ ข้าจะถือว่าข้าติดหนี้บุญคุณเจ้าสามอย่าง”
หัวใจของลั่วอู๋แทบกระโจนออกจากร่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ