ไหปีศาจ นิยาย บท 253
สรุปบท บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง: ไหปีศาจ
สรุปเนื้อหา บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง – ไหปีศาจ โดย Internet
บท บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง ของ ไหปีศาจ ในหมวดนิยายทะลุมิติ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง
พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสำนักย่อยการปรับแต่งอีกเป็นเวลากว่าร้อยปี
นี่เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายมาก
ไม่เพียงแต่เหล่าลูกหลานรุ่นน้องในตระกูลของพวกเขาที่เข้าร่วมสำนักเฉียนหลงในอนาคตเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้อาวุโสที่เข้าร่วมสำนักเฉียนหลงมาก่อนหน้านี้ ที่กลายมาเป็นเหล่าอาจารย์เองก็ด้วย ตระกูลหนิงนั้นเป็นตระกูลใหญ่มีคนอยู่มากมายที่ได้รับผลกระทบ
เหล่าผู้ใช้พลังวิญญาณของตระกูลหนิง ไม่มีใครสามารถทำการปรับแต่งได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหันมาใช้บริการเหล่าอาจารย์ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณของสำนักย่อยการปรับแต่ง
แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกแล้ว
เพราะพวกเขาไม่สามารถเข้าไปสำนักย่อยการปรับแต่งของสำนักเฉียนหลงได้อีก
หนิงฮัวตระหนักได้ว่าเขาได้สร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาแล้ว เดิมทีสัตว์วิญญาณของเขาได้รับมาจากทางตระกูล หลังจากผ่านการปรับแต่งมาแล้ว เขาจึงไม่เคยขอความช่วยเหลือจากผู้ปรับแต่งเองเลย
“พี่สาว ข้าควรจะทำอย่างไรดี?” หนิงฮัวถามด้วยความกลัว
หนิงหลิงหลิงตบหน้าเขา “เจ้าจะทำอะไรได้ ? กลับไปหาท่านป้าก่อนไป ข้าจะไปถามท่านพี่สาวดูว่านางพอจะมาช่วยเรื่องนี้ได้ไหม”
เฉินหมิงหยู่เป็นหลานสาวของเฉินซังเทียน และนางได้ผ่านการทดสอบสำนักย่อยการปรับแต่งมาแล้ว ตอนนี้นางจึงเป็นหนึ่งในสมาชิกของสำนักย่อยการปรับแต่ง บางทีนางอาจจะพอมีสิทธิ์มีเสียงช่วยได้บ้าง
หนิงฮัวรีบวิ่งกลับไปที่บ้านพักของป้าเขา
……
……
ทางด้านลั่วอู๋เขาได้เดินกลับไปยังที่พักของเขา
แม้จะยังไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง แต่เขาก็อดใจรอไม่ไหวแล้วที่จะได้ลงตราทักษะที่ได้มา
เมื่อเข้าสู่มิติไหลั่วอู๋ได้เรียกต้าหวงออกมาข้าง ๆ เป็นอย่างแรก
ทักษะส่วนใหญ่ของเล่กุยเหมาะกับต้าหวงมาก ดังนั้นลั่วอู๋จึงได้สร้างตราทักษะออกมามากมาย ด้วยการใช้ความสามารถการแก้ไขคุณสมบัติอย่างต่อเนื่อง
นั่นเป็นเหตุผลที่ลั่วอู๋ใช้เวลาอยู่ในมิติไหเป็นเวลานาน
เขาต้องการได้รับตราทักษะมากพอสำหรับ สำหรับลงตราทักษะลงบนต้าหวง
ผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าพอใจมาก
ฉีกกระชากสายฟ้า ระดับ S ลั่วอู๋ ลงตราไป 1270 ครั้งและประสบความสำเร็จในที่สุด
กลองศึกสายฟ้า ระดับ S การลงตราล้มเหลวเห็นได้ชัดว่าต้าหวงไม่สามารถเรียนรู้มันได้
เสียงคำรามแห่งความกล้า ระดับ S หลังจากลงตราไป1560 ครั้งก็สำเร็จ
สะเทือนปฐพี ระดับ S ลงตราไป 1100 ครั้งประสบความสำเร็จ
ทลายพื้นพิภพ ระดับ S ลงตราไป 690 ครั้งก็สำเร็จ
อสุนีบาตคำรน ระดับ A การลงตราล้มเหลว
สายฟ้าผ่าพิภพ ทักษะระดับ SS ต้องการ 2,000 แต้มเซียนในการลงตรา และมันสามารถใช้ได้เพียง 100 ครั้งเท่านั้น ทักษะระดับนี้ไม่ว่าจะใช้ความพยายามนับพันหรือหลายหมื่นครั้งก็ไม่สามารถลงตราให้สำเร็จได้ง่าย ๆ
แม้ว่าเขาจะยังไม่แน่ใจว่าต้าหวงสามารถเรียนรู้มันได้รึเปล่า แต่ตอนนี้เขาก็ไม่สามารถลองได้อยู่ดี
เนื่องจากแต้มเซียนที่ลั่วอู๋ตุนไว้ได้ถูกใช้จนหมดแล้ว
การสังเคราะห์อย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาที่ผ่านมา ลั่วอู๋ได้สะสมแต้มเซียนไว้มากกว่า 50000 คะแนนแต่ตอนนี้พวกมันได้ถูกใช้จนหมดไปในคราวเดียว
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์นั้นมันน่าลุ้นระทึกมาก
ต้าหวงได้ทักษะระดับ S เพิ่มมาถึงสามทักษะและทักษะระดับ A อีกหนึ่งทักษะ โดยพวกมันล้วนเป็นทักษะที่ใช้งานได้จริงและทรงพลังมาก
ต้าหวงเองก็ได้รู้สึกถึงพัฒนาการความแข็งแกร่งของตัวเองว่าเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก มันตื่นเต้นมากและกระโดดไปรอบ ๆ ลั่วอู๋ ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสุข
“มาเถอะต้าหวง มาลองทักษะใหม่กันเถอะ” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ต้าหวงพยักหน้า
พวกเขาเดินไปหาบริเวณที่เปิดกว้างมากขึ้น
ทักษะระดับ S [ฉีกกระชากสายฟ้า] ถูกใช้งาน
ต้าหวงเปิดปากของมัน จากนั้นแสงสีม่วงอันน่ากลัวก็เริ่มพุ่งขึ้นไป ลมปราณแห่งการทำลายล้างควบแน่นไปฟันเขี้ยวของมัน
ต่อมาสายฟ้าขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่าเป็นรูปร่าง
“ตูมมม”
เสียงฟ้าร้องดังก้องไปในอากาศ
สายฟ้าและฟ้าผ่าระเบิดไปทั่วพร้อมกับลมปราณแห่งการทำลายล้างได้เอ่อล้นออกมา
ลั่วอู๋จำได้ว่าในตอนที่นกหน้าโง่ได้วิวัฒนาการ มันกินปลาทารกไปเพียงไม่กี่ตัว แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะจดจำรสของความหวานนั้นได้
“ต้าหวงกำลังจะได้วิวัฒนาการ แล้วเจ้าจะขอเอาไปกินเพื่อต้องการของตัวเองเนี่ยนะ? ” ลั่วอู๋กลอกตา “ ข้าจะให้เจ้าไปอย่างน้อยสามตัวพอใจรึยัง?”
นกโง่ร้องด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่มีทางอื่น
มันไม่กล้าพอที่จะขับเคลื่อนกองทัพเพื่อต่อสู้ เพราะทักษะเสียงคำรามแห่งความกล้าของต้าหวงนั้นเป็นการโจมตีแบบกลุ่ม และมันสามารถฆ่าสังหารกองทัพของมันได้ในวงกว้าง
ตัวมันเองก็ได้มาถึงระดับเงิน 8 ซึ่งแม้มันจะถือว่าเร็วมาก แต่มันรู้ดีว่ามันไม่สามารถเทียบเคียงกับต้าหวงได้ แล้วนับประสาอะไรกับลั่วอู๋ผู้เป็นนาย
ไม่ว่าจะฝึกหนักแค่ไหน มันก็ไม่สามารถพัฒนาเร็วเท่ากับต้าหวงที่ได้กินยารวบรวมพลังวิญญาณทุกวันได้
“แกว๊กกก!”
นกโง่กรีดร้องด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่ช่วยเปลี่ยนแปลงอะไร
ลั่วอู๋ไม่สนใจความโกรธของนกโง่ เขาทิ้งปลาทารกไว้สามตัว จากนั้นก็เก็บที่เหลือกลับไปในบ้านหลังใหญ่
ต้าหวงรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้ใช้ความมืดมิดกลืนกิน ปลาทารกทั้งหมด 5 ตัวไปในครั้งเดียว ทันใดนั้นร่างกายของมันก็เริ่มสว่างขึ้นเล็กน้อย
ต้าหวงสับสนมาก มันไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
“นี่มันสัญญาณของการวิวัฒนาการ” ลั่วอู๋มีความสุขมาก
ปลาทารกนั้นไม่เพียง แต่เพิ่มพลังวิญญาณได้เท่านั้น แต่ยังมีพลังในการกระตุ้นการวิวัฒนาการอีกด้วย
ดังนั้นปลาทารกจึงมีส่วนอย่างมากในการวิวัฒนาการของนกโง่
ลั่วอู๋ครุ่นคิดว่านอกจาก หญ้าพระธาตุและปลาทารกยังพอมีอะไรอีกที่จะช่วยให้ต้าหวงวิวัฒนาการได้
นั่นไง!
หอคอยสีขาว
ดวงตาของลั่วอู๋สว่างขึ้น
หอคอยสีขาวนั้นสามารถทำให้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับพลังวิญญาณไปถึงประสิทธิภาพสูงสุด
มันต้องมีประโยชน์อย่างแน่นอน
ลั่วอู๋ตื่นเต้นมาก เขารีบหาแต้มเซียนมาจนครบ 5 พันแต้ม เพื่อจะช่วยให้ต้าหวงวิวัฒนาการไปสู่อีกระดับ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ